آیتالله شبزندهدار:
محبت اهلبیت زیربنای رشد فردی و حل مشکلات جامعه است
عضو فقهای شورای نگهبان با تبیین جایگاه اهلبیت(ع) در نظام آفرینش، مودت نسبت به ذویالقربی را حقیقتی همسنگ رسالت دانست و بر نقش اخلاص، محبت اهلبیت(ع) و مجاهدت نفسانی در پیشرفت فرد و جامعه تأکید کرد.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، آیت الله شب زنده دار، عضو فقهای شورای نگهبان، در جلسه اساتید محترم مدرس صاحب الزمان (عج) که روز دوشنبه 26 آبان ماه در حسینیه مدرس صاحب الزمان (عج) برگزار شد، با اشاره به جایگاه رفیع اهلبیت(ع) در نظام آفرینش، بر نقش محبت و مودت نسبت به ذویالقربی در رشد فردی و پیشرفت جامعه اسلامی تأکید کرد.
جایگاه مناقب حضرت زهرا(س) در قرآن
وی با بیان اینکه فضایل پیامبر گرامی اسلام و اهلبیت(ع) دارای موضوعیت ذاتی است و همین که نام و یاد آنان در مجلسی مطرح شود، خود موجب نزول برکات الهی است افزود: مناقب حضرت صدیقه طاهره(س) چنان رفیع و دستنیافتنی است که آیات متعددی همچون آیه تطهیر و آیه مودت و نیز شواهد فراوان در سیره عملی معصومان(ع) و منابع معتبر روایی، همگی بر عظمت بیبدیل آن حضرت دلالت دارد.
عضو فقهای شورای نگهبان تأکید کرد: مقام حضرت زهرا(س) بهگونهای است که عقلهای معمول انسانها توان احاطه کامل بر حقیقت شخصیت نورانی ایشان را ندارد. آن حضرت مظهر عصمت، طهارت و ولایت الهی است و جایگاهشان فراتر از مرزهای ادراک بشری قرار دارد؛ ازاینرو هرچه درباره ایشان گفته شود، صرفاً پرتوی کوچک از حقیقتی بیکران خواهد بود.
آیت الله شب زنده دار در تبیین آیه مودت، سه مقدمه بنیادین برای فهم صحیح این آیه شریفه بیان کرد و نخستین مقدمه را نقش محوری رسالت و نبوت در آفرینش دانست و گفت: اگر رسالت از صحنه خلقت برداشته شود، اساساً آفرینش هیچ توجیه عقلانی و غایتی نخواهد داشت.
وی در ادامه با اشاره به مقدمه دوم اظهار داشت: فطرت و عقل انسان حکم میکند که میان ثمن و مثمن تناسب وجود داشته باشد؛ بنابراین اجر رسالت باید با ارزش و حقیقت خود رسالت همسنگ باشد.
آیت الله شب زنده دار سومین مقدمه را جایگاه مودت و قرب ذویالقربی در ساختار خلقت دانست و تأکید کرد: خداوند اجر رسالت را مودت نسبت به خاندان پیامبر(ص) قرار داده و این نشان میدهد که محبت به اهلبیت(ع) نهتنها یک دستور اخلاقی، بلکه حقیقتی تکوینی و همپای رسالت است.
سه رکن سیر سلوک انسانی
وی با اشاره به آیه اتقوا الله وابتغوا إلیه الوسیلة وجاهدوا فی سبیله، اظهار داشت: خداوند برای سیر و رشد انسان سه عنصر را مطرح کرده است: تقوا، وسیله، مجاهدت؛ روشن میشود که تقوا بهتنهایی کافی نیست و انسان نیازمند مجاهدت در راه خداست؛ یکی از مهمترین مجاهدتها نیز، مبارزه با هوای نفس و پالایش روح از رذایل اخلاقی است.
آیتالله شبزندهدار در تبیین مفهوم وسیله با اشاره به آیات قرآن کریم اظهار کرد: وسیله صرفاً یک واسطه خشک و بیروح نیست؛ بلکه آن واسطهای است که انسان به او دلبستگی قلبی دارد و از مسیر محبت و پیوند معنوی، انسان را به خدا نزدیک میکند.
وی به سخن امیرالمؤمنین(ع) ذیل آیه وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ اشاره کرد که فرمودند: أنا الوسیلة و گفت: این بیان نشان میدهد که ارتباط قلبی و محبت شدید نسبت به اولیای الهی، ابزار اصلی حرکت انسان در مسیر تقرب به خداوند است.
عضو فقهای شورای نگهبان با تأکید بر نقش محوری محبت اهلبیت(ع) در حل مشکلات جامعه افزود: راهی جز عشق به محمد و آلمحمد(ع) برای پیشرفت کشور، تربیت درست جامعه و غلبه بر چالشها وجود ندارد. اگر مردم با این روحیه پرورش یابند، صبر، ثبات قدم، روحیه ایثار و تحمل سختیها در جامعه تقویت میشود و بسیاری از مشکلات از درون حل خواهد شد.
آیتالله شبزندهدار در ادامه تصریح کرد: انسانِ محب، همه توان خود را برای جلب رضایت محبوب به کار میگیرد و این تلاش عاشقانه، موجب رشد روحی، خلوص نیت و تعالی اخلاقی او میشود.
طلبگی؛ مسیر زهد، صبر و خیمهگاه ولایت
آیت الله شب زنده دار خطاب به اساتید حاضر در جلسه گفت: شما اساتید باید با عشق طلبگی و روحیه کار و مجاهدت این مسیر را طی کنید تا وارد خیمهگاه حضرت شوید؛ زندگی ساده و زاهدانه سخت است و در شرایطی که وضعیت رفاهی جامعه ارتقا یافته، سختی آن بیشتر احساس میشود.
عضو فقهای شورای نگهبان با تأکید بر اینکه اخلاص، اصل و ریشه همه توفیقات است، افزود: وقتی عمل برای خدا باشد، خداوند در آن برکت میگذارد؛ سخن انسان در دلها مینشیند، رفتار او اثرگذار میشود و مسیر حرکتش نورانیت مییابد. هر مقدار اخلاص بیشتر شود، اثرگذاری و نفوذ معنوی نیز عمیقتر خواهد شد.
ارسال نظرات