شهید محسن فخریزاده، آموزگار خدمت خالصانه
به گزارش خبرگزاری رسا، متن زیر یادداشتی است که حجت الاسلام محسن الویری استاد دانشگاه باقرالعلوم (ع) درباره شهادت دکتر محسن فخری زاده دانشمند هستهای نوشته است:
وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ (اعراف /۵۶)
شهادت دانشمند برجسته کشور عزیزمان، شهید عزیز محسن فخریزاده تسلیت و تهنیت باد.
در دومین جمعه آذر ۹۹، آذرنگی دیگر از سوی دشمن خبیث بدسرشت بر قلب ایران عزیز نشست و اندوهی عمیق بر دل مردم مظلوم آن نشاند. نخبه دانشمندی دیگر از میان ما به نزد خدا رفت. در روایتی از امام باقر علیه السلام ذیل آیه شریفه ۵۶ سوره مبارکه اعراف، چنین آمده که مراد از اصلاح زمین، برانگیخته شدن پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله است و خداوند فرمان داده که بکوشید پس از این اصلاح، در زمین فساد نکنید.
اگر حرکت اصلاحی بزرگ امام خمینی رحمه الله علیه را در مسیر و بازتابدهنده اصلاح بزرگ نبوی بشمریم، شهید فخریزاده به راستی در شمار آن دسته از رویشهای ریشهدار انقلاب بود که سرزمین ایران را پس از حرکت اصلاحی بزرگ امام خمینی رحمه الله علیه در آن، پاس داشت و در آن نه تنها بر خلاف بسیاری از مدعیان خودنما، فساد نکرد، بلکه در صلاح و آبادانی و اعتلای آن کوشید. صفای باطن او، فسادگریزی او، اصلاحگری او و خداخواهی او را در قطعه فیلم کوتاهی که از ایام جوانی او در ایام جبهه در گروههای مختلف منتشر شده میتوان دید.
فضای غبارآلود کشور و انبوه مشکلات و تدبیرهای برباد دهنده امید و ناکارآمدیهای درونی و دردسرتراشیهای بیرونی و دردناکتر از همه اینها هیاهوهای رمزآلود کوتهبینان تشنه قدرت برای ناکارآمد جلوه دادن اداره کشور مانع از این شده است که بزرگیها و بزرگمنشیها و خدمات و از جان گذشتگیهای بزرگانی چون شهید محسن فخریزاده آن گونه که بایسته است به چشم مردم عزیزمان آید. اما چه باک! آنان که تَضَرُّعَاً و خُفیَة و خَوفاً و طَمَعاً خدا را میخوانند و دنیای خویش را برای فسادزدایی و اصلاح دنیا و آخرت دیگران میگذارند چه نیازی به دیده شدن در این جهان گذرا؟
درسی که شهادت این شهید بزرگوار برای ما واماندگان و بر جای ماندگان دارد همین است که در این فضای مسموم و غبارآلود که چشم چشم را نمیبیند و گاه دوست جای دشمن و دشمن جای دوست مینشیند، از قضا فرصتی فراهم است برای خدمت خالصانه و منحصر کردن همه خواستنها و نخواستنها، طمعها و ترسها به خداوند تبارک و تعالی.
شهید فخریزاده به آنها که جز به خدا نمیاندیشند و خشنودی او را بر هر چیزی برتر مینهند، آموخت که چگونه میتوان در لابلای انبوه هیاهوها، آرام و بیهیاهو به این مردم خوب و نجیب خدمت کرد. شهید فخریزاده این گونه بود که رحمت خدا به او که به نام، محسن و به رفتار و کردار نیز، محسن بود نزدیک بود؛ إِنَّ رَحْمَتَ اللهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ. خدایش در اعلی علیین جای دهاد و چراغی که با سوختن جانش بیافروخت پرفروغتر کناد.