لزوم تربیت مهدی باوران و نهادینه کردن روح ولایت پذیری در فرزندان

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، سیزدهم جمادی‌الثانی سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س)، مادر بزرگوار حضرت ابوالفضل العباس (ع)، است که در مسیر حق‌طلبی و ترویج اسلام و پیروی از امام زمان خود چهار پسر خود را به میدان کربلا فرستاد و توصیه مؤکد کرد که حافظ جان امام حسین (ع) باشند.

حضرت ام‌البنین به‌اندازه‌ای برای اسلام دلسوز و برای امام حسین (ع) فداکار بود که به‌شهادت تاریخ بعد از شهادت فرزندان خود، تا آخر عمر مدام نام مبارک حضرت سیدالشهدا را تکرار می‌کرد و مدافع حریم اهل‌بیت علیهم السلام بود. ایشان مادری بود که غریبانه‌های خود و حتی سوگ مادرانه‌اش را با یاد شهادت امام حسین همراه می‌کرد.

حضرت ام‌البنین فرزندان خود را طوری تربیت کردند که تمامی آنها فدایی امام زمان خود شدند

حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدصادق کفیل با اشاره به اینکه ازدواج امیرالمومنین امام علی(ع) با حضرت ام البنین(س) بلافاصله بعد از شهادت حضرت زهرا(س) رخ نداده است، افزود: براساس برداشت های تاریخی، این ازدواج در سال ۲۴ یا ۲۵ هجری قمری رخ داده است، حدود ۱۵ سال بعد از شهادت حضرت زهرا(س) یعنی قطعا فاصله ای وجود داشته است.

این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه امیرالمومنین امام علی(ع) به دلیل شجاعت قبیله و شخصیت حضرت ام البنین(س) با ایشان ازدواج کردند، بیان کرد: در تاریخ نقل شده است که حضرت ام البنین(س) چهار پسر داشتند که همگی آنان وقف امام زمان خود بودند.

وی با اشاره به اینکه وقتی پسران حضرت ام البنین(س) راهی کربلا می شوند، بطور طبیعی به عنوان مادر باید درخواست کند که یکی از آنها کنارش بماند، ابراز کرد: اما ایشان چهار فرزند خود را راهی کربلا کردند و شاید اگر دختری هم داشتند، راهی این سفر می کردند تا همراه حضرت زینب کبری(س) باشد، یعنی آنچه داشتند را وقف امام زمان خود کردند.

حجت الاسلام کفیل با بیان اینکه بعد از حادثه عاشورا زمانی که بشیر وارد مدینه شد، حضرت ام البنین(س) سراغ هیچکدام از فرزندانش را نگرفت و فقط از حال امام حسین(ع) جویا شد، تاکید کرد: ایشان زمانی که خبر شهادت امام حسین(ع) را شنید، فرمود: «جگرم را آتش زدی یا جگرم سوخت» یعنی با شهادت فرزند نمی سوزد بلکه با شهادت امام زمان خود می سوزد.

حجت الاسلام کفیل با بیان اینکه در تاریخ حضرت ام البنین(س) را شاعره و اهل حدیث معرفی کرده اند، گفت: ایشان جدای از مسائل معنوی، شخصیت علمی نیز داشتند و بعد از عاشورا عقب نشینی نکردند و به گریه نپرداختند بلکه دست پسر ۴ ساله حضرت عباس(ع) را می گرفتند و هر روز به قبرستان بقیع می آمدند و روضه و مرثیه می خواندند تا واقعه کربلا فراموش نشود و ایشان را می توان، اول روضه خوان عاشورا دانست.

معاون فرهنگ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) با اشاره به اینکه در منزل حضرت ام البنین(س)، جلسه روضه خوانی برپا می شد، تصریح کرد: حضرت ام البنین(س) بهترین الگو برای تربیت فرزند هستند و یک مادر باید شاخصه های تربیتی ایشان را به کار بندد و بررسی کند ایشان چگونه فرزند خود را تربیت کردند که تمامی آنها فدایی امام زمان خود شدند و هیچکدام عقب نشینی نکردند.

حضرت «ام البنین(س)»؛ بهترین الگوی تربیت نسل ولایت پذیر

حجت الاسلام «سیدجواد میرصادقی» با بیان اینکه مادر می تواند با تربیت صحیح بستر لازم را برای ولایت پذیری و یاری امام زمان(عج) در فرزند فراهم آورد، تصریح کرد: حضرت ام البنین(س) چهار پسر تربیت کرد که یار امام زمان خود بودند و هر کدام از آنها در سن جوانی در راه یاری امام زمان خود به شهادت رسیدند؛ ایشان می تواند الگوی مادران جامعه منتظر باشد تا نسل مهدی یاور را برای یاری امام زمان(عج) تربیت کنند.

کارشناس مرکز تخصصی مهدویت با اشاره به نقش مادران در تربیت صحیح فرزندان حتی در زمان شیردهی، گفت: در روایات چهار شرط برای شیردهی صحیح به فرزندان بیان شده که عبارتند از: نخست آنکه مادر باید تقوا داشته باشد که در این صورت در بعد معنویات در فرزند اثرگذار خواهد بود.

حجت الاسلام میرصادقی اضافه کرد: شیخ انصاری همواره مورد تمجید مردم بود و به مادرش تبریک به جهت تربیت این فرزند گفته می شد اما مادر ایشان می فرمود: «من توقع بیشتری داشتم زیرا هیچگاه بدون وضو به این فرزند شیر نداده ام.»

کارشناس مرکز تخصصی مهدویت افزود: شیر دادن به کودک بدون خشم و عصبانیت، توجه به حلال بودن غذا و تاثیر روحیات مادر در فرزند از دیگر شروط شیر دادن صحیح به فرزند است؛ در داستانی معروف پیرامون شیخ فضل الله نوری آمده که فرزندش به شدت به دنبال اعدام پدر خود بود، وقتی از شیخ علت سوال شد و فرمود: منتظر همچنین روزی بودم زیرا زمانی که این فرزند به دنیا آمد، مادرش شیر نداشت به این فرزند بدهد و ما دنبال دایه برای وی رفتیم که بعدها فهمیدم دایه ای که به این فرزند شیر داد، ناصبی و دشمن امام علی(ع) بوده است لذا روحیات این دایه در وجود فرزند وارد شده بود تا جایی که پای چوبه دار پدر کف می زد./1350/د101/ف