قصد اقامت در سفر و احکام آن

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، قصد اقامت در سفر واحکام آن یکی از موضوعات مبتلی بهی است که می تواند این روزها مورد سؤال بسیاری از روزه دارانی باشد که مقلد رهبر معظم انقلاب هستند از این رو به چند استفتاء در این رابطه می پردازیم.

سؤال) با توجه به اینكه بنده مقلد حضرتعالی می‌باشم، در مورد «قصد ده روز مسافر در جایی» آیا مدت زمان حساب اقامت در آن‌جا از نظر حضرتعالی ده شبانه‌روز كامل است یا فقط ده روز كامل هرچند شب‌ها از ده شب كمتر باشد؟

جواب) قصد ده روز كامل از اذان صبح روز اول تا غروب روز دهم كافی است و اگر از بين روز شروع كند تا همان ساعت از روز يازدهم بايد بماند.

سؤال) در قصد اقامت ده روز، ابتدای روز از چه موقع مورد نظر حضرتعالی است؛ اذان صبح یا طلوع آفتاب؟

جواب) روز از اذان صبح شروع می‌شود.

سؤال)برای قصد ده روز كردن آیا باید داخل شهر كه رسیدیم قصد كنیم یا در مسیر رفتن به شهر هم می‌توانیم نیت ده روز كنیم؟

جواب) بعد از رسيدن به شهر يا هر محلی اگر می‌دانيد كه ده روز يا بيشتر آنجا هستيد، نماز تمام و روزه صحيح است.

سؤال) شخصی نیت نماز شکسته می‌کند، ولی در نماز قصد اقامت ده روز می‌کند، حال حکم این نماز و نمازهای دیگر این شخص چیست؟

ج) اگر مسافر به نيّت اين كه نماز را شكسته بخواند مشغول نماز شود و در بين نماز تصميم بگيرد كه ده روز يا بيشتر بماند بايد نماز را چهار ركعتی تمام نمايد.

سؤال) اگر فردی برای زیارت حرم امام رضا (علیه‌الصلوة والسلام) مسافرت نماید و با آن‌که می‏‌داند کمتر از ده روز در آن‌جا خواهد ماند ولی برای این‌که نمازش تمام باشد، قصد اقامت ده روز می‏‌کند، این کار او چه حکمی دارد؟

جواب) اگر می‏‌داند که در آن‌جا ده روز نمی‏‌ماند، قصد اقامت ده روز معنا و اثری ندارد و بايد در آن‌جا نمازش را شکسته بخواند./1399/