همه منتقد آمدند؟!

به گزارش خبرگزاری رسا، سید علی علوی در روزنامه خراسان نوشت: بالاخره ۳۳ روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای اصلی برای سیزدهمین دولت مشخص شدند و تقریبا از تمام سلایق سیاسی کسانی آمدند تا خود را کاندیدای ریاست جمهوری کنند .تقریبا بیش از ۵۹۲ نفر ثبت نام کردند که حدود ۴۰ چهره سیاسی و اجرایی بین آن ها دیده می شدند و در واقع بیش  از ۵۵۲ نفر از افرادی بودند که فقط برای حاشیه های زرد و تاسف بار حضور یافته بودند و در جای خود قابل نقد است .

در هر حال باید برای آن فکری اساسی کرد که البته  به نظر برخی کارشناسان راهی جز تحول در ساختارهای سیاسی و نهادینه کردن تحزب در کشور ندارد.به هر حال ، این دوره نیز تقریبا پاشنه برهمان روال گذشته چرخید و طی ۱۰ روز  آینده نامزدهای نهایی انتخابات سیزدهم مشخص خواهند شد.رقابتی که به نظر می رسد احتمالا بین چند چهره اصلی به ویژه آقایان رئیسی و لاریجانی خواهد بود که سابقه ریاست قوه دارند و در آینده می توان به آن پرداخت.اما آن چه بین ثبت نام کنندگان مشترک و قابل تامل بود، رویکرد مواضع و بیانیه های انتخاباتی کاندیداهای اصلی بود.در واقع همه کاندیداهای اصلی از طیف های مختلف سیاسی ،از منتقدان به قانون اساسی تا معتقدان به قانون اساسی در بیانیه های خود در جایگاه منتقد  یا به عبارتی بزرگ نما شده، گویی در مقام اپوزیسیون بیانیه می خواندند ؛از رئیس دولت تا رئیس قوه و وزیر و معاون رئیس جمهورو .... البته بدیهی است دراین فهرست آقای جهانگیری به عنوان فردی که هشت سال در مقام معاون اول دولت تدبیر و امید در وضعیت فعلی نقش مستقیمی دارد، بیشتر از همه باید پاسخ گو باشد و از منظر یک منتقد وارد بحث نشود .مروری بر برخی از بیانیه ها، عبارت ها و حتی لحن به کار برده شده ازسوی تعدادی از  نامزدها  قابل تامل است.

اما آن چه می توان گفت چند نکته است:

۱-تقریبا همه آقایان محترم از مردم گفتند و از مردم مایه گذاشتند. مردمی که امروز مسئله اصلی شان اقتصاد و معیشت شان است ؛معضلی که بیش از هر چیز با کارآمدی و عمل گرایی گره خورده است .

۲- واقعیت آن است که اصولا آحاد مردم بدنه مدیریتی کشور را پیکری واحد می بینند .دولتی ، اصولگرا و اصلاح طلب ، پایداری و کارگزاران و ناسا و جمنا و شورای وحدت و شورای ائتلاف و شورای اجماع ساز برای آن ها معنای خیلی متفاوتی  ندارد .کارآمدی شاید تنها چیزی است که مردم کف جامعه می بینند و می شناسند و براین اساس کاندیداهای محترم باید بدانند از منظر مردم مخاطب ناکارآمدی های موجود تمام کسانی هستند که در پسوند نام خود عبارت «مسئول» دارند . البته  با سهم متفاوت و هر کسی به فراخور مسئولیت های گذشته یا فعلی خود.

در واقع گرچه حافظه تاریخی مردم کوتاه است اما هیچ مسئولی نمی تواند به گونه ای رفتار کند که گویی در شکل گیری وضع موجود با همه نقاط ضعف و قوتش و کاستی هایش بی تقصیر بوده یا قصوری نداشته است .براین اساس به  نظر می رسد تمام کاندیداها اگر انتقادی دارند باید خود را بخشی از انتقاد بدانند و در واقع به جای آن که در کرسی طلبکار بنشینند به اعتبار برخورداری در سیستم مدیریتی کشور بابت کاستی هایی که به آن اذعان می کنند، از مردم عذرخواهی کنند.

۳-درست است که ایام انتخابات است و ممکن است شور انتخاباتی باعث شود که برخی مصالح قربانی شود اما این واقعیت را نباید از ذهن  دور کرد که کاندیداهای محترمی که نشان دادند در جایگاه منتقد هستند و فهرستی از ناکارآمدی ها را اعلام می کنند، ممکن است هرکدام شان سه ماه دیگر سکان دولت را بگیرند. آیا کاندیداهای محترم به این اندیشیده اند که با این تلنبار ناکارآمدی و ناامیدی در حافظه اجتماعی جامعه چه باید بکنند. واقعیت آن است که هر دولتی نقاط ضعف و قوت خود را دارد که طبیعتا پرداختن به کمبودها تنور رقابت ها را داغ می کند اما آن چه به نظر می رسد باید مورد اهتمام تمام نامزدهای محترم و به خصوص کاندیداهای اصلی باشد، مراقبت از امید مردم است. امید برای کشور ما مهم ترین ابزارها برای گذشتن از سخت ترین توفان هاست. مراقب باشیم که به بهانه داغ شدن انتخابات یا انتخاب بهتر آتش در خرمن امید مردم نیفتد.