مروری بر ویژگی های شخصیت ممتاز شهید آیت الله مدنی

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، آیت الله سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۳ هجری شمسی در دهخوارقان(آذر شهر) دیده به جهان گشود پدر ایشان مرحوم آقا میر علی در بازارچه آذرشهر شغل بزازی داشت.

شهید مدنی در ۴ سالگی مادر و در ۱۶ سالگی پدر خود را از دست داد و دوران کودکی را با رنج و زحمت و سختی به پایان رساند، وین در عنفوان جوانی به قصد علم و کمال به شهر مقدس قم از ای مت کرد و با وجود مشکلات فراوان شخصی ناشی از درگذشت پدر و با وجود استعداد عصر رضاخانی با پشتکار فراوان به تحصیل علوم دینی مشغول شد.

شهید بزرگوار آیت الله مدنی مبارزه سیاسی و اجتماعی خود را از دوران تحصیل در شهر قم آغاز کرد و در اولین فعالیت های خود با بهائیت که آن را ابزار تفرقه و انحراف میدانست در منطقه آذرشهر به تیز پرداخت چنانکه تاریخ نشان میدهد رضاخان و عوامل داخلی استعمار در ایران برای کوبیدن اسلام زمینه را برای فعالیت بهائیت و دیگر سرقت ساختگی فراهم کرده بودند.

وی با سخنرانی های روشنگرانه مردم را علیه طرفداران و تبدیل کنندگان مرام بهائیت بسیج کرد و با تحریم مصرف برق و خرید و فروش با این فرقه گمراه جپ مبارزات ضد بهایت را شدیدتر کرد و سرانجام شهر مذهبی آذرشهر را از لوث این فرقه استعماری پاک کرد.

مرحوم آیت الله مدنی از دوران جوانی وارد مبارزات سیاسی و اجتماعی شده بود و در زمان آیت الله کاشانی با ایشان ارتباط داشت این رابطه به حدی بود که وقتی آیت الله مدنی خواست به تبریز مسافرت کند مرحوم آیت الله کاشانی تلگرافی به آیت الله سید مهدی انگجی دستور داد که هنگام ورود ایشان به تبریز از وی تجلیل به عمل آورد.

هنگامی که شهید نواب صفوی در نجف اشرف به فکر مبارزه با کسروی گری افتاد آیت الله مدنی که از اساتید حوزه نجف بودند مطلع شد که نواب هزینه این مبارزه را ندارد به این رو کتاب های خود را فروخت و پولش را در اختیار نواب گذارد به گونه‌ای که دوستانش می گویند اسلحه ای که نواب تهیه کرده بود با پول کتابهایی بود که شهید آیت الله مدنی فروخته بود.

آیت الله مدنی در دوران اقامت در نجف اشرف در ایام تعطیلی حوزه تابستان ها به طور مرتب به ایران سفر می کرد و در شهرهای مختلف به تبلیغ و روشنگری سرگرم بود مبارزه با مفاسد اجتماعی و مظاهر طاغوت یکی از کارهای اصلی آن شهید بود به هر دیاری که سفر می کرد یا تبعید می شد این مبارزه سرلوحه فعالیت ها و حرکت ها و برنامه های وی قرار داشت بعد از قیام ۱۵ خرداد و تعبید امام، آیت الله مدنی به مبارزات خود شدت بخشید و در فرصت‌های مختلف با مطرح کردن مرجعیت حضرت امام و با ایراد سخنرانی های انقلابی و افشاگرانه مردم را به هوشیاری فراخواند، رژیم که با گسترش نفوذ آیت‌الله مدنی در میان مردم به عنوان یکی از سرسخت ترین طرفداران امام خمینی روبرو بود در سال ۱۳۴۶ هجری از روحانیان منطقه از جمله آیت‌الله مدنی را ممنوع المنبر کرد.

 آیت الله مدنی از سوی امام راحل به عنوان وکیل تام الاختیار و نماینده ایشان به روحانیان و مردم خرم‌آباد معرفی گردید وی با دریافت وجوه شرعیه و پرداخت شهریه طلاب و کمک به افراد محروم و بی سرپرست و با تأسیس مراکز عام المنفعه گام های مهمی در اصلاح امور برداشت.

رژیم سفاک پهلوی که روشنگری های این عالم بصیر را برنمی تابید را به شهرهای مختلفی از جمله نورآباد ممسنی، گنبد کاووس، بندر کنگان، مهاباد، تبریز، خرم آباد و همدان تبعید کرد اما آیت الله مدنی به هرکجا که پای می‌گذاشتند به روشنگری های خود با شدت و قوت تمام ادامه می‌دادند.

پس از انقلاب:

آیت الله مدنی در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی از طرف مردم همدان به نمایندگی انتخاب شد و سپس در کوران مشکلات و آشفتگی اوضاع همدان از سوی امام با اختیارات تامه به امامت جمعه منصوب و روانی این شهر شد.

از سوی دیگر حادثه دلخراش و غمبار شهادت اولین شهید محراب آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبایی به دست دشمنان انقلاب و مزدوران آمریکا اوضاع شهر تبریز را دگرگون ساخت در این هنگام بار دیگر امام عزیز طی حکم دیگری آیت الله مدنی را به نمایندگی خود و امامت جمعه شهر تبریز منصوب فرمود، آیت الله مدنی پس از معروف شدن به سمت امامت جمعه شهر تبریز با معضل بزرگ «حزب خلق مسلمان» که جریان‌های مختلف تحت پوشش آن به مبارزه با انقلاب پرداخته بودند مواجه می‌گردد اما به یک آگاهی و هوشیاری مردم آذربایجان و شخصیت و مقبولیت ایشان و همچنین فعالیت شبانه‌روزی و هوشیاری آن عزیز این توطئه به شکست می انجامد.

شهید مدنی و جبهه های نبرد:

شهید مدنی در تقویت روحیه رزمندگان اسلام نقش بسزایی داشت و با شرکت خود در جبهه های نبرد و حضور در کنار سپاهیان اسلام و شرکت در مجالس دعا و نیایش آنان مشوق رزمندگان اسلام بود تا جنگ مقدس خود را با استکبار جهانی و پیروزی نهایی ادامه دهند.

شهادت:

خط سرخ شهادت خط آل علی و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به زوری حتی به آن بزرگواران و پیروان خط آنان به ارث رسیده است، بیستم شهریور ۱۳۶۰ نوبت یکی دیگر از چهره های درخشان آسمان معرفت و معنویت بود ساعت ۱۳:۴۵ پس از اتمام خطبه های نماز جمعه در مراسم نماز جمعه پایان گرفت از ماموران شهربانی که عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل بودند از ایشان خواستند به طور انفرادی دو رکعت نماز را برای آنان امامت کند، نماز را آغاز کرده بود که منافقین کوردل به سوی این یار ام آمد و بازوی آیت الله مدنی را گرفت و نماز آقا را قطع کرد در این موقع اطرافیان به طرف مهاجم روی آوردند ولی قبل از رسیدن آنها ویزا من نارنجکی را که در لباسش مخفی نموده بود کشید و نارنجک منفجر شد و بر اثر این انفجار انسانی وارسته عبدی صالح، عارف از خود گذشته و انسانی نمونه و الگو به لقای حق پیوست.

۲۱شهریور پیکر آن بزرگوار با شکوه هر چه تمام‌تر در میان اندوه فراوان مردم در تبریز به قم تشریح گردید و در قم در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها به خاک سپرده شد.

بخشی از پیام امام خمینی (ره) به مناسبت شهادت آیت الله مدنی:

به شهادت رساندن چنین شخصیتی به تمام معنا اسلامی همراه با تنی چند از فرزندان اسلام و یاران با وفای انقلاب اسلامی در میعادگاه نماز جمعه و در حضور جماعت مسلمین با اسلام و کمر بستن به محض آثار شریعت و تعطیل نماز جمعه و جماعت مسلمین توجیهی ندارد.
اینجانب شهادت این مجاهد عظیم و یاران باوفایش را به پیشگاه اجداد طاهرینش خصوصاً بقیه الله ( ارواحنا له الفدا) و به ملت مجاهد ایران و اهالی غیور و شجاع آذربایجان و به حوزه های علمیه و به خاندان محترم این شهیدان تبریک و تسلیت می گویم.