غرب باید اختلاف خود را با دیگران حل کند
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی در پیام تصویری به همایش ملی تربیت در نیروهای مسلح که در دانشکده شهید محلاتی قم برگزار شد، گفت: شما این توان را دارید که هم به جهان پیام بدهید و هم درباره ایران اسلامی اقدامی داشته باشید؛ رازش این است که شما در کنار مأدبه و مائده قرآن کریم نشسته اید و قرآن پیام جهانی است.
وی اظهار کرد: جنگ جهانی اول بی ثمر بود، جنگ جهانی دوم بیثمر بود، جنگ نیابتی سوریه و یمن و امثال اینها بی ثمر بود، جنگ های دیگر بی ثمر بودند؛ جنگ، آدم کشی است و حیوانیتی بیش نیست! بشر باید این حرف را از شما بزرگواران که شاگردان قرآن هستید بشنود، شما این رسالت را دارید.
حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه بیان کرد: تجربه ها نشان داد که آدم کشی به جایی نمیرسد، این منطق را جهانی کنید تا جهان بفهمد با کشتن به جایی نمیرسند با خونریزی به جایی نمی رسند. به ما فرمود هر کس با شما اختلاف دارد، اختلاف را حل کن نه اینکه مخالف را از پا در بیاور، این فکر جهانی است مخصوص به ایران نیست. غرب هم باید بداند اگر بخواهد متمدنانه زندگی کند باید اختلاف خود را با دیگران حل کند؛ نه اینکه مخالف را تحریم کند نه اینکه به مخالف فشار بیاورد نه اینکه مخالف را زیر پای خود له کند؛ شرق هم این چنین است.
وی در ادامه ابراز داشت: قرآن به ما فرمود هر کس با شما اختلاف دارد، اختلاف را حل کن نه اینکه مخالف را از پا در بیاور، ﴿ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ﴾ بدی را با نیکی درمان کن، اگر این حرف بود ما طلاقی در جامعه نداشتیم نهاد خانواده ما اینطور ویران نمیشد. دو نفر که باهم اختلاف دارند اینها اگر بی مهری مختصری شنیدند با مهر و مهربانی آن را به بهترین وجه برطرف کنند.
حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه دادند: اگر خانواده ها می فهمیدند که اختلاف را باید برطرف کرد نه طرف را به طلاق وادار کرد ما این مشکلات را نداشتیم. فرمود: ﴿فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیم﴾؛ در نهان و نهاد هر کسی ما آن عاطفه را قرار دادیم، حرف تندی شنیدید فوراً جواب ندهید.
وی به بیان اصل دیگری که اسلام بر آن تاکید دارد، اشاره کرد و افزود: مخالفی که حاضر نیست اختلاف را از بین ببرد مخالفی که تمام کوشش او این است که مخالف را از بین ببرد نه اختلاف را، فرمود در برابر او شما مردانه مبارزه کنید. این دستورات رسمی است فرمود: «رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ»؛ هر جا سنگ آمد فوراً برگردانید. این بیان نورانی علی بن ابی طالب است فرمود سنگ خور نباش ملت ضعیف ملت ذلیل و تابع نباش.
حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه داد: ستم را جز ملت فرومایه و پست کسی تحمل نمی کند. فرمود مبادا این را تحمل کنید، این گردنفرازی است! آن بخش اول بخش جهانی است که تمام سعی را میکنیم که اختلاف را از بین ببریم نه با کسی بجنگیم نه کسی با ما بجنگد، این وظیفه هر انسانی است که دین دستور داده است؛ اما اگر درنده هایی خواستند حمله کنند فرمود هیچ ملتی جز ملت فرومایه، ظلم را تحمل نمی کند، مبادا پست باشید!
وی اظهار داشت: این کشور انقلابی سرمایه داده است؛ فرمود شما که سرمایه دارید این سرمایه را هدر ندهید. این چند هزار شهید چه روحانی چه غیر روحانی که از پاکترین عزیزان ما بودند که با اخلاص شربت شهادت نوشیدند اینها سرمایه اند، ما با این سرمایه ها نتوانیم مشکل داخلیمان را حل کنیم بد وضعی است! فرمود شما سرمایه دارید شما کار کردید ناامید نباشید، هیچ وقت انسان نباید ناامید بشود و بر طبل یأس بکوبد چون سرمایه دارد.
متن کامل این پیام بدین شرح است:
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین و الأئمة الهداة المهدیّین و فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین بهم نتولّی و من أعدائهم نتبرّء الی الله.
مقدم شما بزرگواران سرداران و عزیزان نظام اسلامی را گرامی میداریم. از ذات اقدس الهی مسئلت می کنیم خدماتی را که تاکنون نیروی نظامی در سراسر ایران اسلامی انجام داده است به احسن وجه قبول بفرماید و توفیق ارائه خدمات برتر و بهتر را به همه شما سرداران و بزرگواران نظام اسلامی مرحمت کند!
مطلبی که در جمع شما بزرگواران طرح میشود در دو بخش است: یک بخش مربوط به دستورات بین المللی و جهانی اسلام است و یک بخش مربوط به ایران اسلامی است. شما این توان را دارید که هم به جهان پیام بدهید و هم درباره ایران اسلامی اقدامی داشته باشید؛ رازش این است که شما در کنار مأدبه و مائده قرآن کریم نشسته اید و قرآن پیام جهانی است خطاب قرآن به مردم عرب و عجم به تازی و فارسی نیست خطاب قرآن بشر است: ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾[1].
آن بخشی که مربوط به جهان است این است که ذات اقدس الهی به مردم فرمود قرآن را بفهمید و عمل کنید تا زنده بشوید: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ﴾[2] یعنی این تمدنی که قرآن آورد تمدن حیاتبخش است. انسان یک زندگی گیاهی دارد مثل جوانی که فقط تغذیه میشود و تنمیه و بالندگی دارد و یک زندگی حیوانی دارد که بحث های عاطفه و تولید مثل و امثال ذلک را شامل می شود؛ قرآن برای این دو بخش نیامده است، قرآن برای این آمده است که انسان را فرشته کند.
تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک برگ توت است که گشتست به تدریج اطلس[3]
اگر جناب حکیم سنایی گفت شما میتوانید فرشته بشوید خود را کوچک فرض نکنید از همین راه است. حرف سنایی این است که برگ توت یک برگ است ولی وقتی به مدرسه رفت شاگردی کرد استاد دید و حرف استاد را گوش داد میشود ابریشم که بهترین و گرانبهاترین فرش دنیا همین فرش ابریشم است که کارگاه کرم ابریشم آن را تولید می کند. فرمود مدرسه برو درس بخوان همانطوری که برگ توت رفت به مدره کرم ابریشم و شده ابریشم.
تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک برگ توت است که گشتست به تدریج اطلس
اطلس یعنی ابریشم؛ وقتی یک برگ زباله ای می تواند اطلس بشود چرا انسان فرشته نشود؟! دین آمده که بشر را فرشته کند لذا فرمود: ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾، ﴿لِلْعالَمینَ نذیرا﴾[4] و فرمود: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ ﴾.
جنگ جهانی اول بی ثمر بود، جنگ جهانی دوم بی ثمر بود، جنگ نیابتی سوره و یمن و امثال اینها بی ثمر بود، جنگ های دیگر بی ثمر بودند؛ جنگ، آدمکشی است و حیوانیتی بیش نیست! بشر باید این حرف را از شما بزرگواران که شاگردان قرآن هستید بشنود، شما این رسالت را دارید و به تعبیر امام راحل(رضوان الله تعالی علیه) میتوانید؛ بگویید ما می توانیم! می توانیم سازمان ملل را، می توانیم شورای بین الملل را، می توانیم جهان را و جهانی را قرآنی کنیم. دین نیامده که سفره را پررنگ کند، سفره ما _إنشاءالله_ پررنگ است و امیدواریم که مشکلات اقتصادی حل بشود و هیچ کسی به برکت قرآن و عترت سفره اش خالی نباشد؛ اما دین آمده ما را فرشته کند. آن کار را بشر اگر بیراهه نرود خودش میتواند؛ یعنی اگر اختلاس و نجومی و امثال اینها نباشند، فن اقتصاد و اداره کشور چندان دشوار نیست؛ این اختلاس نمیگذارد این بی عرضگی نمیگذارد این نجومی نمیگذارد این سرقت نمیگذارد، وگرنه هر کشاورزی هر دامداری هر صنعتگری که کار اساسی خود را انجام بدهد کشور تأمین است.
نباید بیگانه را در بخش اقتصاد راه داد ولی اقتصاد علمی نیست که آسمانی باشد و قرآن به ما یاد بدهد؛ اینکه خدا فرمود ما چیزهایی به شما یاد میدهیم که اصلاً مقدور شما نیست که بفهمید: ﴿وَ یُعَلِّمُکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ﴾،[5] این است که می گوییم شما با مردن نمیپوسید از پوست به در می آیید. این حرف در جای دیگر نیست؛ شما ابدی هستید که هستید که هستید! شما مرگ را می میرانید نه مرگ شما را. این مطلبی نیست که شما بدون وحی بفهمید؛ فرمود: ﴿وَ یُعَلِّمُکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ﴾، نه «ما لا تعلمون»! این «کان»ی منفی آن اثر را دارد؛ یعنی مقدور بشر نیست که بفهمد مرگ را می میراند.
ماییم که مرگ را زیر پا لِه می کنیم و از مرگ عبور می کنیم و به ابد می رسیم. در بحبوحه جنگ کربلا سالار شهیدان(صلوات الله و سلامه علیه) فرمود: «صَبْراً بَنِی الْکِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»؛[6] فرمود یاران من! یک مقدار صبر کنید مرگ زیر پای شماست مرگ پل است شما روی مرگ راه میروید و به ابد میرسید، شما از پوست به درمیآیید نه بپوسید. این حرف هیچ جا نیست فقط حرف قرآن است.
تجربه ها نشان داد که آدمکشی به جایی نمیرسد، این منطق را جهانی کنید تا جهان بفهمد با کشتن به جایی نمی رسند با خونریزی به جایی نمیرسند. به ما فرمود هر کس با شما اختلاف دارد، اختلاف را حل کن نه اینکه مخالف را از پا در بیاور: ﴿ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ﴾؛[7] بدی را با نیکی درمان کن. مرض را که با مرض معاجله نمی کنند، مرض را با دارو معالجه میکنند. این پیام قرآن است فرمود شما می دانید که بدی یعنی چه و می دانید بد یعنی چه، مبادا بدی را رها کنید بد را از پا در بیاورید! در مقابل هر مخالفی سعی کن که خلاف را برداری نه مخالف را؛ ﴿ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ﴾ نه مرد بد را بردار، بدی را بردار. این فکر جهانی است مخصوص به ایران نیست. غرب هم باید بداند اگر بخواهد متمدنانه زندگی کند باید اختلاف خود را با دیگران حل کند؛ نه اینکه مخالف را تحریم کند نه اینکه به مخالف فشار بیاورد نه اینکه مخالف را زیر پای خود له کند؛ شرق هم این چنین است؛ فرمود: ﴿ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ﴾.
چهار نکته را قرآن کریم بیان کرد دو نکته اش تقریباً معمولی است اما دو نکته اش جهانی است فرمود: ﴿وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ﴾،[8] ﴿وَ یُعَلِّمُکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ﴾، ﴿وَ عَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُن تَعْلَمُ﴾؛[9] به پیغمبر هم فرمود ما حرفهایی به تو یاد دادیم که در هیچ جا ممکن نیست یاد بگیری. فرمود با هر کسی اختلاف دارید سعی کنید اختلاف را برطرف کنید نه مخالف را از پا در بیاورید.
اگر این حرف بود ما طلاقی در جامعه نداشتیم نهاد خانواده ما اینطور ویران نمیشد. دو نفر که باهم اختلاف دارند اینها اگر بی مهری مختصری شنیدند با مهر و مهربانی آن را به بهترین وجه برطرف کنند؛ فرمود: ﴿فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیم﴾[10]. اگر خانواده ها میفهمیدند که اختلاف را باید برطرف کرد نه طرف را به طلاق وادار کرد ما این مشکلات را نداشتیم. فرمود: ﴿فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیم﴾؛ در نهان و نهاد هر کسی ما آن عاطفه را قرار دادیم، حرف تندی شنیدید فوراً جواب ندهید.
به ما گفتند اگر جایی رفتی سگ دارد حمله میکند بنشین، چون سگ با نشسته کاری ندارد؛ دین به ما گفته وقتی عصبانی شدی اگر ایستادهای بنشین، تا سگ تو را نگیرد، این سگ نفس است! این حرفها را کجا پیدا میکنید؟!
فرمود بدی را با بدی جواب دادن فحش را با فحش جواب دادن که کار سهلی است این کار حیوان است، این کار را نکنید. این حرف مربوط به بخش بین الملل است که ما که در ایران اسلامی به سر می بریم یکی از اینها هستیم؛ جهان باید بداند که پیام قرآن کریم این است که ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ﴾. اگر جهانیان بخواهند خوب زندگی کنند راهش این است که اگر با کسی اختلاف دارند اختلاف را دوستانه حل کنند نه مخالف را از پا در بیاورند. این حرف در جهان هست در شرق و غرب هست در ایران هست در نهاد خانواده هم هست.
بخش دوم سخن مربوط به ایران عزیز و اسلامی ماست درباره نظام اسلامی است که تحت رهبری رهبر است و انقلابی است. این کشور انقلابی سرمایه داده است؛ فرمود شما که سرمایه دارید این سرمایه را هدر ندهید. این چند هزار شهید چه روحانی چه غیر روحانی که از پاکترین عزیزان ما بودند که با اخلاص شربت شهادت نوشیدند اینها سرمایه اند، ما با این سرمایهها نتوانیم مشکل داخلیمان را حل کنیم بد وضعی است! فرمود شما سرمایه دارید شما کار کردید ناامید نباشید، هیچ وقت انسان نباید ناامید بشود و بر طبل یأس بکوبد چون سرمایه دارد.
وجود مبارک امام سجاد سرداران را نظامیان را مسئولین را دعا میکند؛ دعای خاصی در صحیفه سجادیه هست که مخصوص مرزداران و نظامیان است عرض می کند خدایا! «وَ عَرِّفْهُمْ مَا یَجْهَلُونَ وَ عَلِّمْهُمْ مَا لَا یَعْلَمُونَ وَ بَصِّرْهُمْ مَا لَا یُبْصِرُون»[11]؛ خدایا! چه در مسائل نظامی چه در تدارکات چه در پیشگیری چه در دفاع، آنچه که نمی دانند اینها را آگاه کن، به اینها بصیرت عطا کن معرفت عطا کن آگاهی عطا کن. ذات اقدس الهی در مقام ذات که ازلی و ابدی است احدی به او دسترسی ندارد، انبیا و اولیا همه می گویند: «مَا عَرَفْنَاکَ حَقَّ مَعْرِفَتِک»؛[12] به ذات خدا که حقیقت نامتناهی است کسی دسترسی ندارد بلکه بشر با فیض خدا با تجلی خدا با عنایت خدا کار دارد. امیرالمؤمنین(سلام الله علیه) یک بیان نورانی در نهج البلاغه دارد که فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه»؛[13] اینها تجلیات الهی است.
تجلی گاهی عمومی است مثل خلقت و گاهی خصوصی است که در خطبه دیگر فرمود: «فَتَجَلَّی لهم سبحانه فِی کِتَابِهِ مِن غَیرِ اَن یَکونوا رَاَوهُ»؛[14] خدا یک تجلی ویژه دارد در قرآن. فرمود مردم این جلوهها را نمی بینند؛ سراسر عالَم، طبق آن بیان نورانی که «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه»، آیات الهی اند و آیات قرآنی مطابق این خطبه که فرمود: «فَتَجَلَّی لهم سبحانه فِی کِتَابِهِ مِن غَیرِ اَن یَکونوا رَاَوهُ» تجلی خاصی دارند. اینها تجلی خداست؛ فرمود خدا در آینه قرآن خودش را نشان داد، کسی که قرآن را باز میکند آینه شفافی است که آن را رو به روی خود گذاشته و کلمات الهی را در آن میبیند، فیض خدا را در این آینه می بیند.
در این تجلیات خدایی ذات اقدس الهی فرمود: ﴿قَاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدِیکُمْ﴾؛[15] با دست شما خدا دشمن را مخصوصاً اسراییل را به عذاب الیم گرفتار میکند ولی بدانید این فیض خداست، دست الهی را ببینید قدرت الهی را ببینید؛ فرمود: ﴿ فَلَم تَقتُلوهم وَ لکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ﴾[16]؛ فرمود این کار کار خدا بود نه کار شما. جنگ جهانی معنایش این نیست که همه به جان هم بیفتند، اگر همه به جان یک کشور ضعیف بیفتند هم جنگ جهانی است. این جنگ هشت ساله ما جنگ جهانی بود و نظام اسلامی با دست خالی و با شما عزیزان و برادران این مشکل را حل کرد، پس می شود.
فرمود خودتان را کمتر از فرشته ندانید؛ فرشته اگر گناه نمی کند برای اینکه شهوت و غضب ندارد، شما اگر خودتان را کنترل کردید از فرشته بالاتر می شوید.
نه فلک راست مسلّم نه ملک را حاصل آنچه در سرّ سویدای بنی آدم از اوست[17]
اگر شهیدی از فرشته بالاتر می رود تعجب نکنید، اگر یک انسان ملکوتی از فرشته بالاتر میرود تعجب نکنید.
مخالفی که حاضر نیست اختلاف را از بین ببرد مخالفی که تمام کوشش او این است که مخالف را از بین ببرد نه اختلاف را، فرمود در برابر او شما مردانه مبارزه کنید. این دستورات رسمی است در بخش دوم؛ فرمود: «رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ»؛[18] هر جا سنگ آمد فوراً برگردانید. این بیان نورانی علی بن ابی طالب است فرمود سنگخور نباش ملت ضعیف ملت ذلیل و تابع نباش، تا سنگ آمد برگردان: «رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ»؛ این یک اصل.
اصل دیگر اینکه فرمود: «لَا یَمْنَعُ الضَّیْمَ الذَّلِیلُ»؛[19] ستم را جز ملت فرومایه و پست کسی تحمل نمی کند. فرمود مبادا این را تحمل کنید، این گردنفرازی است! آن بخش اول بخش جهانی است که تمام سعی را می کنیم که اختلاف را از بین ببریم نه با کسی بجنگیم نه کسی با ما بجنگد، این وظیفه هر انسانی است که دین دستور داده است؛ اما اگر درنده هایی خواستند حمله کنند فرمود هیچ ملتی جز ملت فرومایه، ظلم را تحمل نمیکند، مبادا پست باشید!
در جبهه های جنگ انسان بخواهد بستر پهن کند و بخوابد اینطور نباشد. خدا غریق رحمت کند مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی را! ما به اتفاق هم دعوتی داشتیم در این سپاهی که مربوط به برادران جنوب بود، رفتیم آنجا. ما مکه هم رفتیم، در شب دهم در مشعر روی شن خوابیدیم آن صحنه را دیدیم، آنجا هم رفتیم در جبهه به اتفاق این بزرگوار روی آن شنها خوابیدیم، برای ما مثل صحنه مشعر بود! پیرمردی بود که مدت های مدید در جبهه بود و فداکاری می کرد، این پیرمرد مأمور بود حدود نیم ساعت به اذان صبح این جوان ها را بیدار کند اینها وضو میگرفتند نماز شب را می خواندند نافله صبح را می خواندند نماز صبح را به جماعت می خواندند زیارت عاشورا را میخواندند، خب این سرمایه است. اینها را چه کسی پروراند جز قرآن و اهل بیت، جز دعاهای امام سجاد؟ اینها جوان هم بودند؛ حالا اگر یک حاجی شبی را در شب دهم در مشعر روی شن بخوابد یک شب است در تمام مدت عمر اما اینها مدتها روی همین شنها می خوابیدند! این سرمایه بود، پس میشود این کار را کرد و کشور را حفظ کرد. فرمود: «لَا یَمْنَعُ الضَّیْمَ الذَّلِیلُ»؛ فرمود سنگ را از هر جا که آمد برگردانید.
بعد فرمود در جبهه ها باید بخوابید اما «مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْه»[20] _این نامهای است که وجود مبارک حضرت امیر برای مردم مصر نوشت نه برای مالک_ فرمود مالک اشتر استاندار فداکاری است اما شما بخوابید غفلت داشته باشید از اوضاع داخل و خارج بیخبر باشید، دشمن که بیدار است، دشمن بیدار شما هم خواب، خب حمله میکند. پس چه کار بکنیم، نخوابیم؟ فرمود بخوابید اما شما در حالی که روزه دارید، وضو که میگیرید، مضمضه میکنید یا نمیکنید؟ در حال روزه وقتی وضو میگیرید آب را به دهن می برید یا نمی برید؟ اما آب را فرو نمی برید، فرمود: «لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرارا او مَضْمَضَة»؛[21] همانطوری که در حال روزه وضو که میگیرید، مضمضه می کنید آب را به دهن میبرید ولی فرو نمی برید بلکه در فضای دهن می گردانید و بیرون میریزید، خواب را هم در چشمتان این کار را بکنید. اگر خواب به اندازه همین مضمضه کردن باشد آدم فوراً بیدار می شود؛ این فرمایش علی (علیه السلام) است.
الآن با توجه به دشمنی این صهیونیست ها، این ترورهایی که می کنند و آن دشمنانی که داریم همه عزیزان مخصوصاً شما سرداران باید خواب سیاسیتان مضمضه باشد و _إنشاءالله_ امیدواریم ما نیازی به بخش دوم نداشته باشیم ولی اگر _خدای ناکرده_ نیازی به بخش دوم داشته باشیم شب و روز آمادهایم و شب و روز باید آماده باشیم! خواب در چشمان در حد مضمضه کردن باشد، البته خواب غفلت و خواب سیاسی نه خواب طبیعی، خواب طبیعی را انسان می تواند داشته باشد.
من مجدداً مقدم شما گرامی می دارم. از ذات اقدس الهی مسئلت میکنیم همه بخش های عقیدتی، نظامی و سیاسی را مشمول ادعیه خاص وجود مبارک امام سجاد قرار بدهد! نظام ما رهبر ما شما عزیزان را، مسئولین ما ملت ما و مملکت ما را به برکت دعای اهل بیت در سایه قرآن و عترت حفظ بفرماید تا این نظام را به دست صاحب اصلیاش وجود مبارک ولیّ عصر(ارواحنا فداه) تقدیم بکنیم!
«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»
[1]. سوره مدثر، آیه36.
[2]. سوره انفال, آیه24.
[3] . دیوان سنایی، قصیده90.
[4]. سوره فرقان، آیه 1.
[5]. سوره بقره، آیه151.
[6]. معانی الأخبار، ص289.
[7]. سوره مومنون, آیه96.
[8]. سوره بقره، آیه129؛ سوره آل عمران، آیه 164؛ سوره جمعه، آیه 2.
[9]. سوره نساء، آیه113.
[10]. سوره فصلت، آیه 34.
[11]. الصحیفة السجادیة، دعای 27.
[12] . بحارالانوار، ج 68، ص23.
[13]. نهج البلاغة, خطبه108.
[14]. نهج البلاغة، خطبه147.
[15] . سوره توبه، آیه14.
[16]. سوره انفال، آیه17.
[17].دیوان سعدی، مواعظ، غزل13.
[18]. نهج البلاغة، حکمت314.
[19] . نهج البلاغة، خطبه29.
[20] . نهج البلاغة، نامه62.
[21]. نهج البلاغة، نامه11.