رابطه طول عمر و فرزندآوری

اشاره: فرزندآوری یکی از مسائل بسیار مهم و چالشی عصر حاضر در کشور ایران می باشد که دستمایه ای برای معاندان نظام در راستای ضربه زدن به انقلاب اسلامی شده است و در این راه از هر شیوه ای خصوصاً القاء شبهات در افکار و اذهان استفاد می کنند.

از این رو خبرنگار گروه جمعیت و تعالی خانواده خبرگزاری رسا، در سلسله مباحثی به پاسخ شبهاتی پیرامون تشکیل خاواده و فرزندآوری پرداخته است.

شبهه می تواند ساعت ها بحث های ترویجی درزمینه فرزند آوری اثر آن را از بین ببرد، چراکه به لحاظ تأثیرگذاری ذهنی، وزن بیشتری دارد و به محض اینکه  مطرح می شود در ذهن قرار می گیرد؛ بنابراین لازم است نسبت به موضوعات و شبهات مختلف اشراف کافی داشته باشیم، در این مباحث به پاسخ برخی شبهات رایج در زمینه فرزند آوری  می پردازیم تا فعالان اجتماعی در این زمینه بهتر بتوانند در اقناع افکار عمومی نقش آفرینی کنند .

در بخش دوم این نوشتار به این شبهه «زندگی فرزند و مادر طلاق» پاسخ داده شد.

فرزندآوری مانع لذت از زندگی مشترک در سال های آغازین ازدواج نیست؟
برخی زوج های جوان با این تصور می‌کنند که فرزندآوری مانعی برای لذت های آغاز زندگی مشترک است با این استدلال از فرزندآوری در سال های نخستین ازدواج خودداری می‌کنند.
در این مسئله توجه به چند نکته ضروری است:
۱. ایجاد و ثبت خاطرات مثبت و شیرین یکی از ضرورت‌های زندگی است به همین جهت تاکید می شود حتماً دوران نامزدی داشته باشد گرچه طولانی شدن دوران عقد نیز توصیه نمی شود زیرا از جمله عوامل اختلاف و طلاق در دوران عقد طولانی شدن این دوره است. برخی به این نکته توجه ندارند و تصور می کنند چون این دوران دوران است که نسبتاً به خوشی می گذرد هر چه بیشتر باشد بهتر است. برای مثال یک گردش تفریحی را در نظر بگیرید وقتی در محیطی بروید و دو ساعت آنجا بنشینید خوب است اما اگر زیاد بمانید جمع شدن حشرات، گرمی و سردی هوا و دیگر نیاز هایی که پیدا می کنید باعث می شود دیگر تمایلی به ماندن در آن محیط نداشته باشید، البته نمی‌توان زمانی را در این زمینه تعیین کرد تجربه نشان می دهد که دوران عقد بیش از ۶ الی ۷ ما باعث ایجاد مشکلات بین زوجین می شود.
ماه های اول این دوران خاطرات مثبتی را به جا می گذارد اگر علائم بعضی از اختلافات زیاد بروز کند لازم است بررسی شود شاید یکی از اصلی ترین راه های رفع این اختلافات کم کردن طبقات و زمینه‌سازی برگزار کردن عروسی باشد.

۲. بررسی های آماری صورت گرفته از زوج های ایرانی نشانگر آن است که الزاما با وقع اولین رابطه جنسی بارداری محقق نمی شود.

۳. این گونه نیست که در دوران بارداری نتوان خاطره شیرین ثبت کرد بعضی تصور می کنند در دوران بارداری از روابط جنسی هم محرومند در حالی که باید آموزش‌های لازم را ببینند ممکن است سطح رابطه جنسی پایین تر باشد ولی می توان به جنبه های دیگر آن توجه داشت که با کیفیت بالاترین هم همراه باشد.
نکته پایانی اینکه لذت بردن مصادیق فراوانی دارد اصل با هم بودن زن و شوهر و انجام کاری مشترک ولو خلق یک اثر هنری لذت دارد.

یکی از شاهکارهای آفرینش زوج ها، فرزند آنهاست. وقتی زن و شوهر ویژگی هایی از خود یا همسر را در بچه می بیند برایش بسیار لذت بخش است این لذت وقت برای پدر و مادر قابل لمس است و باعث محکم تر شدن زندگی می شود.

تجربه نشان داده است کسانی که بچه دارند آرام تر هستند. پدربزرگ هایی که با نوه سر و کله می زنند ۸۰ سال عمرشان طولانی تر است و سکه های کمتری دارند. اگر بچه را به خاله اش بسپارند تا مادرش به سفر برود هرچند بهتر این سفر را رفته باشند بازهم مضطرب و نگران فرزند خود است. وقتی مادر به فرزند شیر می دهد لذتی عمیق و احساس و کمال و روش را تجربه می کند همین طور در مورد اولین لبخند فرزند که با تماس چشمی بچه همراه است بسیاری به پدر و مادر منتقل می کند.

نگاه ما به لذت دستگاهی است فارغ از اینکه شیرینی های فرزند ائمه از لبخند، خنده، صدازدن والدین، گرفتن دست آن ها، شروع به صحبت کردن و ... برای والدین دلنشین است و باعث قرب الهی، نزدیک شدن به منبع کمالات خداوند و رضایت الهی، دفع بلا و گرفتاری از والدین و برکت در زندگی آنها می شود.