پیام مدیر حوزه های علمیه به مناسبت گرامیداشت روز جهانی داوطلب

از نظر آموزه های وحیانی اسلام، انسانیت چیزی جز تخلق به اخلاق نیک و احسان نیست که سرچشمه آن اسماء و صفات حسنای الهی است، هر انسانی بر اساس سرشت و فطرت الهی گریزان از عیب و نقض بر آن است تا صفات نیک الهی را در تمامیت آن در خویش ظهور دهد و مظهر آنها شود و از فقر هویتی به غنای اسمایی و صفاتی برسد و به عنوان «انسان خدا» در مقام از مظهریت ربوبیت و پروردگاری قرار گیرد.

این گونه است که هر کسی در صفات نیکی الهی به مراتب بالاتر و عالی تر می رسد، فراتر از عدالت تقابلی و مثلی، به احسان بخشی بلکه فراتر از آن به اکرام ایثاری می پردازد و نه تنها گذشت دارد، بلکه با خودگذشتگی از حقوق خویش همه ی داشته های مادی و معنوی و جسمی و جانی را در طبق اخلاص می گذارد و با آن که به شدت به آنها نیاز دارد، سلامت و بقایش بدان متوقف است با از جان گذشتگی به حفاظت از جان و مال دیگران روی می آورد، این گونه است که نوعدوستی در فرهنگ و سبک زندگی قرآنی، فراتر از همدردی قرار می گیرد و مومنان قرآنی از جان گذشته به میدان می آیند و همه چیز را در راه رضای الهی قرار می دهند تا این گونه تقرب یابند و در مقام رضوان الهی در آیند.

با نگاهی به فلسفه و سبک زندگی وحیانی قرآن و اسوه های حسنه الهی از معصومان علیهم السلام می توان دریافت که «تعاون بر تقوا و بر نیکی» حتی از سطوح همکاری در راستای تعالی انسان و تقرب به خدا است؛ زیرا فرهنگ ایمانی قرآن و سبک زندگی معصومان علیه السلام به انسان می آموزد که تمامیت انسان در اخلاق الهی چیزی جز ایثارگری اکرامی و از خودگذشتگی و جان گذشتگی برای رضا و رضوان الهی نیست.

بی گمان تکریم و اکرام از ایثارگران در ساختار روز جهانی داوطلب که از سوی سازمان هلال جمهوری اسلامی ایران هر سال برگزار می شود،تنها بهانه ی کوچک برای تکریم از ارزش های فطری انسانی است که در ذات و فطرت هر انسانی نهادینه و سرشته شده و در اینگونه افراد داوطلب به ظهور و تمامیت کمال رسیده است، به سخن دیگر تکریم از این داوطلبان تکریم از ارزش های انسانی الهی، ترویج روحیه نوع دوستی، پاسداشت از فرهنگ داوطلبی تشویق به ارائه خدمت بی منت و ایثار گرانه، تشویق و تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی و همدلی و همدردی در جهت کاهش آلام و تسکین آن و حمایت از زندگی و سلامت بشریت. و بسترسازی برای رشد و تعالی انسان و ارزش های انسانی است، با نگاهی گذرا به کارنامه حوزویان به عنوان پیشگامان ارزشهای الهی- انسانی می توان به این حقیقت دست یافت که آنان «قول و فعل» را با هم آمیخته و در همه اعصار و امصار بر آن بودند به عنوان خادمین انسانیت باشند.

حضور عالمان و فضلا و طلاب حوزه های علمیه در بحران های گوناگون از زلزله، سیل، بیماری های واگیر فراگیر، چون کرونا به خوبی نشان داده که ارزش ایثارگری در ساختار داوطلبانه یک ارزش اساسی و بنیادین در تفکر و رفتار و روحیه و رویه حوزویان است؛ زیرا آنان بر اساس سفارش پیامبر صل الله بر این باورند که«صلی الله علیه و آله: مَثَلُ المُؤمِنینَ فی تَوادِّهِمْ وَ تَعاطُفِهِمْ وَ تَراحُمِهِمْ مَثَلُ الجَسدِ؛ إذا اشتکی مِنهُ عُضوٌ تَداعی سائرُ الجَسَدِ بالسَّهَرِ و الحُمّی.» مومنان در مودت و دوستی، عطوفت و مهر مهرورزی نسبت به هم چونان یک پیکرند که هرگاه عضوی از آن به درد آید دیگر اعضا را بی خوابی و تب فرا می گیرد.

در پایان ضمن سپاس فراوان از دست اندرکاران و شرکت کنندگان این همایش دوام توفیقات همگان را از خداوند منان مسئلت می نمایم.

علیرضا اعرافی

مدیر حوزه های علمیه