روزنامه‌نگار تراز انقلاب در جستجوی بصیرت، امانت و آزادگی است

1- همواره به یاد خدا بودن؛ او را حاضر و ناظر در تمام عرصه‌ها و صحنه‌های فعالیت رسانه‌ای دانستن. از همین رو، هر اقدام خود را با ذکر یاد خدا آغاز می‌کند.

2- دغدغه مردم داشتن؛ او می‌داند که راه رسیدن به خدا از میان مردم می‌گذرد. بنابراین، مهمترین دغدغه یک روزنامه‌نگار تراز انقلاب اسلامی، خدمت به مردم و کاستن از درد و رنج آن‌هاست، به ویژه زمانی که مشاهده می‌کند حقوق آن‌ها توسط صاحبان زر، زور و تزویر ضایع می‌شود.

3- آراسته بودن به صفت والای بصیرت؛ روزنامه‌نگار تراز انقلاب اسلامی فردی سطحی‌نگر نیست و با مشاهده کوچکترین علامت در هر رخدادی عنان عقل و دین خود را از دست نمی‌دهد. بلکه، در تلاش است با درک زمان، مکان، شناخت واقعیت‌های آشکار و پنهان هر حادثه، قضاوت صحیحی در مورد آن داشته باشد.

4- برخورداری از روحیه حریت و آزادگی؛ خبرنگار تراز انقلاب اسلامی کار رسانه‌ای خود را اسباب بندگی و بردگی مدرن نمی‌کند تا به خواست این یا آن، به هر دلیلی حق پوشی کند.

5- ترجیح منافع ملی بر منافع فردی؛ او هیچگاه مصلحت جامعه و مردم را به نام، نان، فریب‌های وسوسه‌برانگیز این یا آن – حتی اگر با این و آن نسبت طبیعی (خانوادگی و ...) یا اعتباری (حزبی، شغلی و...) داشته باشد، نمی‌فروشد.

6- صداقت و امانت داری؛ روزنامه‌نگار تراز انقلاب اسلامی هیچگاه تحت تأثیر تعلقات پیدا و پنهان خود و القائات این یا آن حقیقت را وارونه جلوه نمی‌دهد. او در کشف و افشای حقیقت، تلاش می‌کند و در پی مبارزه با اشخاص نیست؛ بلکه هدف او از میان برداشتن پلشتی‌ها و ناهنجاری‌هایی است که جامعه را آزار می‌دهد.

علی‌اکبر اشعری