در این صوت که مشخص نیست مربوط به یک جلسه حضوری بوده و یا در بسترهای مجازی مثل کلاب هاوس برگزار می‌شود، علی نیکجو عضو «انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران» در اظهاراتی که رنگ بوی سهم خواهی دارد خطاب به آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات مطالباتی را مطرح کرده و از او می‌خواهد تا اجرای این مطالبات را با وساطت سید محمد خاتمی از پزشکیان بخواهد.
اگر رویکردی سهم خواهانه بر مطالبات انتخاب کابینه حاکم باشد یک نبرد سیاسی درون جریان اصلاحات را به تصویر می‌کشد که اگر دامنه آن به درون دولت چهاردهم کشیده شود می تواند در جهت اتلاف انرژی دولت و آسیب به منافع ملی عمل کند.
مدعیان نظارت دخالت می‌کنند؟
در بحبوحه تعیین شورای راهبری انتقال قدرت، آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات در صفحه شخصی خود در ایکس، دخالت در انتخاب اعضای کابینه را رد کرده و می‌نویسد: «جبهه اصلاحات ایران بنای دخالت در تصمیم‌گیری دکتر پزشکیان را نداشته و نخواهد داشت.»
اگرچه چنین اظهاراتی همان زمان توسط شخصیت‌های مختلف حاضر در شورا رد شده و علی اصغر شفیعیان از چهره‌های نزدیک به پزشکیان نیز در توییتی پاسخ می‌دهد که جبهه اصلاحات در همه کمیته‌های 5 گانه عضو دارد اما ادعاهای آذر منصوری اکنون توسط خود او زیر سوال رفته است.
در صوت منتشر شده، مشخصاً او به مطالبات نیکجو که خواهان قرارگیری برخی اسامی خاص در شورای راهبری و دولت است پاسخ می‌دهد: «ما یک جلسه ای با آقای خاتمی داشتیم و آنجا این دغدغه ها را مطرح کردیم. چون آقای خاتمی هم وقت گرفته بودند با آقای پزشکیان صحبت کنند از ایشان خواستیم که این نگرانی ما را عینا منتقل کنند. طبق اخباری که دارم ایشان منتقل کردند، جایگاه جبهه اصلاحات را به آقای پزشکیان یادآورد شدند و ایشان هم تائید کردند که جبهه اصلاحات در روی کار آمدن آقای پزشکیان پای کار بوده و باید پاسخگو افکار عمومی باشد.»
گوشت قربانی
بهزاد نبوی چهره شاخص و با تجربه اصلاح طلبان در مطلبی نسبت به رفتارهای گروه‌های سیاسی معترض شده و دولت پزشکیان را گوشت قربانی توصیف کرده بود که برخی گروه‌ها به دنبال سهم خواهی از آن هستند.
صوت منتشر شده اکنون اثبات می‌کند شدت مطالبات سهم خواهانه به حدی است که برخی شخصیت‌های دارای وجهه سیاسی نیز از جانب چهره‌های رادیکال اصلاحات تحمل نمی‌شوند.
رویکرد سهم خواهانه این انتقادات زمانی بهتر مشخص می‌شود که ادامه صحبت های نیکجو را مورد توجه قرار دهیم: «همه ما روز اول نیست که سیاست ورزی را شروع کرده‌ایم. این رسمش نیست، من فکر میکنم خانم منصوری به عنوان رئیس جبهه اصلاحات با ایشان جلسه گذاشته و از ایشان (خاتمی) بخواهد که افرادی همچون رضا خاتمی، علی شکوری راد و ظفرقندی حضور داشته باشند. جبهه اصلاحات به نظرم باید یک لیست بدهد و بگوید از نظر ما اینها هستند که باید دعوی آقای پزشکیان و مطالبات مردم را نمایندگی کنند.»
علی نیکجو در این صوت نسبت به معرفی محمد صدوقی در شورای راهبری معترض می‌شود: «چطور وقتی از رئیس ما آقای خاتمی سوال می‌کنند که چه کسی بیاید آقای خاتمی می گوید صدوقی. یعنی از بین این همه اصلاح طلب شناسنامه دار هزینه داده استخوان خرد کرده صاحب وجاهت ایشان باید صدوقی را معرفی کند.» آذر منصوری نیز این مطالبه نیکجو را تائید کرده و می گوید:«من هم مثل آقای نیکجو معتقدم آقای صدوقی اصلا پیچیدگی‌ها را نمی داند و بودن ایشان به عنوان نماینده آقای خاتمی صرفا یک جایگاه نمایشی و ویترینی دارد و خیلی نمی تواند روی روندها تاثیر گذار باشد.»
حمله اصلاح طلبان رادیکال به پزشکیان
علی نیکجو در ابتدا و انتهای صحبت‌های خود شخص پزشکیان را نیز مورد حمله قرار می‌دهد. او ابتدا در مورد شخصیت سیاسی پزشکیان می‌گوید: «پزشکیان به عنوان یک فرد غیرحزبی انواع و اقسام شخصیت های غیر حزبی و اطرافیان روحانی دورش را گرفته‌اند. پزشکیان هم به لحاظ شخصیتی کسی است که هرکسی دوره اش بکند می‌تواند حرفش را پیش ببرد.»
در پایان صحبت‌ها نیز نیکجو دولت پزشکیان را عامل نابودی کشور توصیف می‌کند و می‌گوید: «با اینکه فقط 3-4 روز گذشته اما اگر با روحانی به ته چاه رفتیم این روند باعث می‌شود با پزشکیان نابود شویم.»
این دعواهای سیاسی است که کشور را نابود می‌کند
اگرچه اصلاح طلبان خواهان سهم بیشتر از کابینه، دولت پزشکیان را عامل نابودی کشور معرفی می‌کنند اما آنچه که بیش از هر چیزی به منافع ملی ضربه می‌زند دعواهای سیاسی سهم خواهانه است. دعواهایی که منافع ملی را در گرو منافع جناحی نگه داشته و سعی در انحراف منابع دولت دارد.
اگر رئیس جمهور تحت فشار گروه‌های سیاسی قرار بگیرد، به ناچار بخشی از زمان و ذهن خود را به جای رفع چالش‌های کشور باید صرف رفع دعواهای جناحی کند.
رفتارهای سهم خواهانه می‌تواند پاشنه آشیل دولتی قرار گیرد که شعار اصلی خود را همدلی قرار داده است. این رفتارها اگر به نتیجه برسد چهره های غیر متخصص و صرفا سیاسی را بر راس امور قرار می دهد و اگر به نتیجه نیز نرسد نیز به قدر خود در افکار عمومی نسبت به دولت بی اعتمادی ایجاد می‌کند و سرمایه اجتماعی رئیس جمهور را که می‌تواند در حل بحران های اجتماعی و اقتصادی کشور کارگشا باشد هدر می دهد. لذا جناح رادیکال اصلاح طلبان که با اظهارات سهم خواهانه درمورد آینده کشور و دولت ابراز نگرانی می کنند بیش از همه خودشان در مسیر تضعیف کشور و نابودی امید جامعه تلاش می‌کنند.
نسخه دولت روحانی را برای دولت پزشکیان نپیچید
یکی از گزاره‌های اصلی صوت منتشر شده از جلسه اصلاح طلبان، ابراز نگرانی آنها از تبدیل شدن دولت پزشکیان به دولت سوم روحانی است.
آذر منصوری این مسئله را اینگونه تشریح می‌کند: «تمام افرادی که تا پیش از رسیدن به کاندیدای واحد جزو حامیان آقای پزشکیان بودند، در جلسه مجمع عمومی از جبهه اصلاحات مطالبه می کردند که جبهه وارد شده و اجازه ندهد همین نگرانی هایی که آقای نیکجو مطرح کردند اتفاق بی‌افتد یعنی دولت آقای پزشکیان تبدیل به دولت سوم آقای روحانی نشود.»
اصلاح طلبان رادیکال درحالی از تبدیل شدن دولت پزشکیان به دولت سوم روحانی ابراز نگرانی می کنند که در سال 92 علی رغم حضور عارف در انتخابات به دلیل محتمل‌تر بودن پیروزی روحانی از او حمایت کرده بودند. به مرور با کاهش سرمایه اجتماعی روحانی بخشی از اصلاح طلبان که حامیان او بودند مسیر مرزبندی با دولت او را در پیش گرفتند.
کسانی که این رویکرد را در مورد روحانی اتخاذ کرده بودند اکنون نیز با نگاهی مشابه به سراغ پزشکیان رفته و موفقیت و عدم موفقیت او را در معرفی نیروهای نزدیک به خود توصیف می‌کنند.
نگاه سهم‌خواهانه باعث می‌شود تا گروه‌های سیاسی بدون مسئولیت پذیری به انتخابات ورود پیدا کرده و پس از پایان کار دولت‌ها نیز بدون پاسخگویی میز مدیریت را ترک و برای کارزار انتخاباتی بعدی ریبرندینگ کنند.