بازی کودکانهای که به خون کشیده شد

به گزارش خبرگزاری رسا در تبریز، علی اکبریان، معاون فرهنگی و اجتماعی فرماندهی انتظامی استان آذربایجان شرقی در گفت وگویی با چشمانی اشکبار از صحنهای تلخ و فراموشنشدنی در یکی از کوچههای تبریز روایت میکند: حدود ساعت ۸ شب روز شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ در حال گشتزنی در سطح شهر تبریز بودم که تماس اضطراری از مرکز فوریتهای پلیسی ۱۱۰ دریافت شد.
گزارشی از حمله ددمنشانه و ناجوانمردانه رژیم کودککش صهیونیستی به یکی از محلات تبریز اعلام شد؛ بلافاصله خود را به محل حادثه رساندم.صحنه، وصفناپذیر و دلخراش بود؛ کوچهای خاک و خونآلود، و دو کودک معصوم ۷ و ۸ ساله، غرق در خون جلوی درب خانهشان.
کودکانی که لحظهای پیش با شور و شادی کودکانه بازی میکردند، با اصابت ترکشهای جنایتبار دشمن صهیونی، پرپر شدند و به آسمان پر کشیدند.
مادران داغدار و زخمیشان نیز کنارشان نقش زمین شده بودند.
هیچ کاری از دستم ساخته نبود؛ اشکهایم را پنهان کردم، کنار خانوادهها و همسایههای مبهوت و داغدیده نشستم، و با کمک نیروهای اورژانس، مصدومان و پیکرهای کوچک شهدا را به بیمارستان منتقل کردیم.
اما چه فایده؟ فرشتههای کوچک، دیگر بازنمیگشتند...
در همان لحظه، آیهای از قرآن در ذهنم طنینانداز شد:"بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَت؟"به کدامین گناه کشته شدند؟ سؤالی بیپاسخ که قلبم را لرزاند و ذهنم را تا همیشه درگیر ساخت.
اما ما، فرزندان این خاک، ایستادهایم. ما از ترور، وحشت و جنایت استکبار جهانی نمیهراسیم. جان میدهیم، اما ذرهای از خاک مقدسمان را واگذار نمیکنیم.
ما ملت امام حسینیم، ملت شهادت و ایثار با تکیه بر ایمان و اراده، ایستادهایم و خواهیم ایستاد تا رؤیای شوم دشمنان این ملت را برای همیشه به کابوسی نابودگر بدل کنیم.