آتش‌بس یا توقف یک‌طرفه آتش؟

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، پیروزی عزتمندانه شما در نبردی که همزمان در آسمان و زمین، در میدان و رسانه، در سیاست و امنیت و در یک جنگ ترکیبی پیچیده رقم خورد، شایسته هزاران تبریک است. این پیروزی، مرهون رهبری حکیمانه، مدبرانه و شجاعانه ولی امر مسلمین جهان، امام خامنه‌ای عزیز (مدّ ظله العالی) است؛ رهبری که در قامت یک فرمانده الهی، با صبر و صلابت، هم دشمن را زمین‌گیر کرد و هم ملت ایران را در میان ملت‌های جهان، به قامت امتی پیروز سرافراز کرد.

در این لحظه‌، نخست باید سر تعظیم فرود آورد در برابر:

خون مطهر شهدای این راه پرشکوه.

از سردارانی که از سال‌ها پیش از خرمشهر تا شام و بغداد و لبنان، امنیت این آب و خاک را حفظ می‌کردند.

از دانشمندانی که در فردو و نطنز یا سر کلاسهای دانشگاه، مرزهای دانش را می‌شکافتند و جان بر سر سوگندشان نهادند.

تا سربازان و افسران جنگ سخت و جنگ نرم که زیر تیغ تیز دشمن، سنگرهای بلند پدافند و رسانه را خالی نکردند و حماسه‌ها آفریدند.

و تا آن نوزاد مظلومی که در آغوش مادرش زیر آوار جنایت صهیونیست‌ها پر کشید... و با خونش سند مظلومیت و حقانیت ملت ایران را امضا کرد.

باید یادمان بماند که شهادت، درخت این پیروزی را آبیاری کرده است.

سپاس صمیمانه از نیروهای مسلح کشور که با دقت و جسارت، تاریخ را به احترام خود وا‌داشتند؛ از پدافند که آسمان را امن کرد، از موشک که انتقام را معنا کرد و از ارتش، سپاه و بسیج که ستون فقرات امنیت ایران شدند و اهالی ایثارگر رسانه که صدای حقانیت، مظلومیت و اقتدار ملت ایران شدند.

و درود بر مردمی که با حضور، صبر، همراهی و همدلی، عظمت اسلام و ایران را در میدان عمل به نمایش گذاشتند؛ مردمی که ایران را از خرمشهر ۱۴۰4 عبور دادند.

اما در میان این شور پیروزی، هشدار مهمی نیز هست...

از روزهای گذشته که دشمن ددمنش و جنایتکار، با تماسهای مکرر و واسطه قرار دادن کشورهای مختلف، خواستار آتش بس یا توقف درگیری شد، اولین برگ پیروزی ملت ایران در این جنگ نابرابر به امضا رسید و شور شعف پیروزی در میان مردم شعله ور شد.

اما در این میان نکته مهمی که باعث نگرانی شده است، استفاده مکرر اصحاب رسانه و حتی رسانه ملی از لفظ «آتش بس» است. 

این در حالی است که به نظر می‌رسد با توجه به متن بیانیه شورای عالی امنیت ملی، آنچه اتفاق افتاده است تنها توقف یکطرفه و البته موقت جنگ از سوی دولت‌های متخاصم است که البته همین نشانه اقتدار و پیروزی است اما استفاده از لفظ صلح و حتی عبارت آتش بس موجب خطای راهبردی در افکار عمومی خواهد شد. 

به همین دلیل هم این کلمه یعنی «آتش بس» از متن بیانیه شعام حذف گردید. ولی متاسفانه رسانه ملی و دیگر رسانه های رسمی و غیر رسمی در بازی شناختی دشمن افتاده و با استفاده مکرر از این لفظ (که اشتباهاً یا عامداً در سخنان برخی مسئولین فعلی و سابق آمده است) شرایط کشور را در آینده دچار مشکل خواهند کرد. 

چرا که اولا دشمن فریبکار در حال تجهیز دوباره برای حمله است و ایران (شعام) نیز آتش بس را از سوی ایران اعلام نکرده تا در صورت لزوم بتواند حمله پیش‌دستانه داشته باشد و جلوی جنایات بعدی رژیم را نه پس از حمله بلکه پیش از آن بگیرد.

از ابتدای این جنگ نیز سیاست رهبری و نظام نیز تنبیه متخاصم بوده و مطابق خواست همه مردم بلکه اکثر ایشان، باید تنبیه تا وقتی ادامه یابد که سطحی از بازدارندگی ایجاد شود.

بر این اساس، کوبیدن بر طبل آتش بس آن هم به طوری که مردم تصور کنند به معنای صلح و پایان جنگ است، اشتباهی راهبردی در سطح افکار عمومی است و می‌تواند منجر به شوک در صورت برافروخته شدن دوباره آتش باشد.

در حقیقت این جشن امروز، جشن پیروزی در جنگ‌ نیست، بلکه جشن پیروزی در مرحله اول یا عملیات نخست از این جنگ بود که ۱۲ روز طول کشید.

رسانه ها باید به مردم بگویند جنگ ادامه دارد و مرحله بعدی یا عملیات بعدی ممکن است توسط دشمن یا توسط ایران در هر زمانی انجام شود.

تزریق حس پیروزی در عملیات وعده صادق ۳ کاری درست است، مانند شادی مردم پس از عملیاتهای عملیات ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح‌المبین و بیت‌المقدس. تزریق حس پیروزی به‌خاطر مقاومت و ضربات سختی که به دشمن وارد شد، لازم است؛ اما تبدیل آن به حس پیروزی و خاتمه جنگ، نه تنها اشتباه بلکه بسیار خطرناک است. مردم باید بدانند به احتمال زیاد وعده صادق 4 نیز در راه است و شاید این بار برای وعده صادق 4 دیگر منتظر حمله دشمن و شهید شدن هموطنان بی گناه نمانیم؛ زیرا جنگ تمام نشده است.

در این بین کوبیدن بر طبل مذاکره، چه در تأیید و چه در نقد آن از اشتباهاتی است که همان القاء صلح و خاتمه جنگ می‌کند که در قشر انقلابی حس سرخوردگی و در اقشار عادی جامعه ایجاد غفلت می‌کند. آنگاه در عملیات‌های بعدی ممکن است همراهی و همبستگی قبلی بوجود نیاید و شبیه ماجرای ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر بشود که دائم باید ثابت می‌کردیم ما جنگ طلب نیستیم.

تجربه پس از فتح خرمشهر به ما آموخت: اگر غفلت کنیم، باید در میانه میدان دوباره و دوباره برای دفاع از ضرورت جنگ، اقناع کنیم.

از رسانه ملی و اصحاب رسانه میخواهم اشتباه صورت گرفته را اصلاح و با تبیین و روشنگری به موقع، آن را جبران کنند. باید به مردم نشان دهیم چگونه رژیم صهیونیستی با تجهیز و واردات سلاح به احتمال زیاد خود را برای حملات بعدی آماده می‌کند.

باید به مردم یادآور شویم که این یک جنگ ترکیبی است و ممکن است برای مدتی زمین بازی یا شیوه جنگ دشمن تغییر کند. ممکن است بخواهد این بار اول اغتشاشات به راه بیندازد و بعد حمله را شروع کند، برخلاف نقشه اش در عملیات قبلی. باید حس پیروزی را با کمک آگاهی مردم، به سپر دفاعی ایران و سوخت موشکهای ویرانگر سپاه تبدیل کنیم.

خاطر نشان می‌کنم ما هیچ‌گاه آغازگر هیچ جنگ نبودیم و نیستیم، اما هرگز اجازه نخواهیم داد پایان آن را نیز دشمن بنویسد.
بنابر این این آتش‌بس نیست؛ توقف یکطرفه آتش و بازتنظیم میدان جنگ است.
و ایران، هنوز در میدان است.

محمدحسین پیشاهنگ