۲۲ تير ۱۴۰۴ - ۱۶:۵۳
کد خبر: ۷۸۶۱۴۰
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان مطرح کرد؛

چهار پایه ساختمان انسانیت و عامل تخریب آن

چهار پایه ساختمان انسانیت و عامل تخریب آن
اصفهان ـ استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خلافت، هدایت، معرفت و کرامت چهار پایه ساحتمان انسانیت هستند گفت: هیچ چیز به جز عصیان و گناه نمی تواند این ساختمان را تخریب کند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، استاد حوزه علمیه، امشب در غدیریه اصفهان، با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم(ص) گفت: ایشان در روایت می­فرمایند انسان، نه بشر، چرا که بشر برای حقیقت واقعی انسان است، بشر به معنای بدن انسان است و ابزار ما است اما آن که ما را با همه حقایق اتصال می­دهد جنبه انسانی ما است، آن چیزی که به ما ارزش می­دهد جنبه انسانی ما است.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان با بیان اینکه ملامهدی نراقی یکی از افرادی است که در اصفهان واقعا جامع همه علوم شد، خاطرنشان کرد: در کتاب جامع السعادات ایشان که علامه بحرالعلوم در وصف این کتاب گفته است تا کنون در علم اخلاق بهتر از آن ندیده­ام، نقل شده است که پیامبر اکرم(ص) می­فرمایند زائری را در حال طواف خانه خدا دیدم که خداوند را به کعبه قسم می­داد.

وی ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) به آن زائر می­گوید خداوند را به چیزی بالاتر از کعبه قسم بده و آن چیز خودت هستی اگر مؤمن هستی. مؤمن کسی است که به خداوند باور دارد، عمل دارد و لغزش بسیار کمی دارد، این شخص خدا را به خودش قسم بدهد به استجابت می­رسد.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: بشر ساختمان بدن انسان است که با گناهان ما تخریب می­شود، تنها چیزی که توان تخریب این ساختمان را دارد عصیان و طغیان و معصیت است، زمانی که انسان اهل گناه باشد از او تنها بشریت باقی می­ماند که تنها وابسته به خوردن و شهوت است و در نهایت از انسان چیزی باقی نخواهد ماند.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان با اشاره به آیاتی از قرآن کریم، عنوان کرد: با کلنگ بخل، حسد، حرص، ظلم، کفر، شرک و نفاق ساختمان انسانیت ما تخریب می­شود، هیچ چیزی بیشتر از اینها نمی تواند انسانیت ما را تخریب کند، اما برای اهل ایمان قرآن کریم ارزش بسیار بالایی قائل است، آیات اول سوره مؤمنون، آیات وسط سوره معارج، آیات آخر سوره فرقان، آیاتی از سوره کهف و مریم به ارزش اهل ایمانی که ساختمان انسانیت آنها برپا است پرداخته است.

وی به پایه های ساختمان انسانیت اشاره کرد و گفت: خلافت، هدایت، معرفت و کرامت چهار پایه ساختمان انسانیت و ظرفیت یک انسان هستند و جای تعجب است از کسانی که از این چهار حقیقت غفلت کرده­اند، خیلی عجیب است، خداوند به تمام فرشتگان فرمود من در زمین خلیفه­ای قرار دادم، در این آیه خداوند شخص معینی را به عنوان خلیفه معرفی نکرده است بلکه تا قیامت هر انسانی می­تواند خلیفه خداوند بر روی زمین باشد، تمام افراد بالقوه جانشین خداوند بر روی زمین می­توانند باشند و این جانشینی در صفات خداوند است.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: پیامبر اکرم(ص) در پاسخ به کسانی که از ایشان سؤال کردند با چه کسی همنشین باشیم، فرمودند با کسی مجالست کنید وقتی با آن ارتباط دارید در چهره او خداوند را ببینید و بیان او به علم شما اضافه کند و اعمال و افعال او شما را مشتاق به آخرت بکند. کسی چنین صفاتی دارد که خلیفه خدا باشد و همه وجود او مهر خداوند است.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان تصریح کرد: عبیدالله ابن حر جوفی سه ماه در جنگ صفین به روی امام علی(ع) شمشیر کشید اما موفق نشد و با معاویه به شام رفت، شام خرما داشت اما خدا نداشت، چند ماه گذشت و جرأت نکرد به به کوفه بازگردد، همسر او خیال کرد که در جنگ کشته شده است و با مرد دیگری ازدواج کرد، عبیدالله جوفی تصمیم گرفت به کوفه برود درحالیکه معاویه به او گفت علی(ع) تو را خواهد کشت.

وی ادامه داد: عبیدالله ابن حر جوفی به مسجد کوفه رفت، امام او را دید و فرمود بیا جلو، علت حضور او را پرسید، عبیدالله مسأله ازدواج همسرش را به امام عرض کرد و از امام خواست همسرش را به او بازگرداند، امام علی(ع) فرمود من قصد محاکمه تو را ندارم، همسر آن زن به نزد امام آورده شد، آن مرد عرض کرد اگر شما دستور بدهید همسرم را طلاق خواهم داد اما آن زن حامله است، امام با پول خود برای آن زن خانه و خادمه­ای گرفت تا مدت بارداری تمام بشود و آن زن به عبیدالله باز گردد.

استاد حوزه علمیه در ادامه افزود: این جلوه رحمت الله و خلافت الله است که در رفتار امام علی(ع) و ائمه اطهار مشاهده کرده­ایم، وقتی خداوند به فرشتگان گفت من در زمین خلیفه­ای قرار می­دهم، فرشتگان گفتند انسان­ها در زمین فساد می­کنند، خداوند فرمود من چیزی را می­دانم که شما نمی دانید، امام صادق(ع) می­فرمایند خداوند در عصر عاشورا به ملائکه فرمود آن چیزی که من می­دانستم که شما نمی­دانستید حسین(ع) بود، آفرینش همه عالم به ایشان می­ارزید./1304/

ارسال نظرات