غزه در نفسهای آخر؛ ندای مظلومیت و وظیفه الهی

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، بیش از دو سال است که غزه، قلب جهان اسلام، در محاصرهای بیرحمانه و ظالمانه میتپد. این باریکه کوچک، به صحنه فجیعترین جنایات تاریخ معاصر تبدیل شده است. آمارها دلخراشند: بیش از ۵9 هزار شهید و بیش از ۱4۰ هزار مجروح که بیشترشان کودکان و زنان بیگناه هستند. این ارقام نه تنها جانهای از دست رفته را نشان میدهند، بلکه عمق فاجعهای انسانی را به تصویر میکشند که وجدان بیدار بشریت را به چالش میکشد. غزه امروز با قحطی ساختگی، کمبود شدید آب آشامیدنی، قطع کامل برق و سوخت دست و پنجه نرم میکند. مردم گرسنه در صفوف دریافت کمکهای بشردوستانه هدف گلوله قرار میگیرند و کودکان معصوم از سوءتغذیه و نبود شیر خشک جان میدهند. این وضعیت، تنها یک بحران سیاسی نیست؛ امتحان بزرگ الهی برای امت اسلامی است.
ندای آسمانی برای یاری مظلوم
قرآن کریم در آیات متعددی بر اهمیت یاری مظلوم و مقابله با ستم تأکید کرده و سکوت در برابر ظلم را گناهی بزرگ شمرده است. خداوند متعال در سوره نساء، آیه ۷۵ به صراحت میفرماید: «وَمَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْیَهِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا» شما را چه شده که در راه خدا و [برای نجات] مردان و زنان و کودکان ناتوان که میگویند: پروردگارا! ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون بیاور و از سوی خود سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود یاوری برای ما قرار ده، نمیجنگید؟
این آیه، نه تنها دعوتی به جهاد است، بلکه مسئولیت سنگین هر مسلمان را در قبال نجات مستضعفان و کسانی که تحت ستم قرار گرفتهاند، یادآور میشود. شرایط کنونی غزه، مصداق بارز این مظلومیت است که نیازمند یاری و عمل فوری است. همچنین، آیات قرآن به شدت از ستمگران و کسانی که حقوق دیگران را ضایع میکنند، انتقاد میکند و وعده عذاب الهی را به آنان میدهد.
مسئولیت مسلمانان در روایات اهلبیت (علیهم السلام)
علاوه بر آیات قرآن، روایات بسیاری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نیز بر وظیفه سنگین مسلمانان در قبال یکدیگر و یاری مظلوم تأکید دارند. روایت مشهور: "مَنْ سَمِعَ مُسْلِماً یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ" (کسی که صدای مسلمانی را بشنود که فریاد میزند ای مسلمانان! و او را اجابت نکند، مسلمان نیست)، عمق این مسئولیت را به وضوح نشان میدهد. این روایت نه تنها یک توصیه اخلاقی، بلکه معیاری برای سنجش هویت ایمانی یک فرد است. سکوت در برابر کشتار کودکان، آوارگی میلیونها نفر، و قحطی ساختگی در غزه، به معنای نادیده گرفتن این فریاد مظلومیت و شانه خالی کردن از وظیفه دینی و انسانی است.
نسلکشی در برابر چشمان جهان
جنایات رژیم اشغالگر صهیونیستی در غزه، فراتر از هرگونه توصیف است و مصداق بارز نسلکشی، جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی است که حسب ادعاء توسط دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) و دیوان کیفری بینالمللی (ICC) نیز در حال بررسی است:
کشتار سیستماتیک غیرنظامیان: حمله عمدی به مناطق مسکونی، هدف قرار دادن صفوف کمکرسانی (مانند واقعه "کشتار آرد")، و شهادت بیش از ۷۰ درصد از کودکان و زنان در آمار اولیه، گواه این واقعیت است.
محاصره کامل و ایجاد قحطی: قطع عمدی آب، برق، سوخت و غذا، و ممانعت از ورود کمکهای بشردوستانه، منجر به گرسنگی و مرگ تدریجی مردم غزه شده است. این یک مجازات دستهجمعی است که قوانین بینالمللی آن را ممنوع میداند.
تخریب گسترده زیرساختها: بیمارستانها، مدارس، مساجد، خانهها و زیرساختهای حیاتی به عمد هدف قرار گرفته و تخریب شدهاند. این اقدام باعث فروپاشی سیستم درمانی و آوارگی میلیونها نفر شده است.
استفاده از سلاحهای ممنوعه: گزارشهایی مبنی بر استفاده از فسفر سفید در مناطق پرجمعیت غزه که باعث سوختگیهای فجیع میشود، منتشر شده است.
اعدامهای فراقانونی و گورهای دستهجمعی: کشف گورهای دستهجمعی در محوطههای بیمارستانها و گزارشهایی از اعدام غیرنظامیان کشتار امدادگران، خبرنگاران، ابعاد جدیدی به این جنایات میبخشد.
نقض آشکار قوانین بینالمللی: رژیم صهیونیستی به طور سیستماتیک کنوانسیونهای ژنو و قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را نقض کرده است، بیآنکه پاسخی جدی از سوی جامعه جهانی دریافت کند.
سکوت سازمانهای بینالمللی؛ شرم تاریخ و خیانت به انسانیت
در میان این همه درد و رنج، آنچه بیش از پیش دل را به درد میآورد، سکوت مرگبار و انفعال شرمآور سازمانهای بینالمللی و نهادهای مدعی حقوق بشر است. این سازمانها، با وجود برخی تلاشهای حقوقی و قضایی، عملاً به نظارهگرانی بیخاصیت و ناکارآمد در توقف فوری جنایات تبدیل شدهاند.
سازمان ملل متحد، شورای امنیت، دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) و دیوان کیفری بینالمللی (ICC)، همگی در برابر این نسلکشی آشکار، یا اقدامی ناکافی انجام دادهاند، یا با کارشکنی برخی قدرتهای بزرگ، عملاً فلج شدهاند. قطعنامههای بیاثر، محکومیتهای لفظی بدون ضمانت اجرا و عدم توانایی در توقف خشونتها، همگی سند بیکفایتی و خیانت به آرمانهای حقوق بشری است.
قضاوت تاریخ، بیرحمانه و عادلانه خواهد بود. در آیندهای نه چندان دور، مورخان خواهند نوشت که چگونه در قرن بیست و یکم، در برابر چشمان مدعیان نظم جهانی و حقوق بشر، ملتی به جرم مقاومت در برابر اشغالگری، از آب و غذا و دارو محروم شد، خانههایش ویران گشت، و کودکانش از گرسنگی و تشنگی جان دادند. آنها خواهند نوشت که چگونه سازمانهایی با بودجههای کلان و ادعاهای بزرگ، در لحظه حساس دفاع از انسانیت، فرو پاشیدند و از انجام وظیفه خود سر باز زدند. این انفعال، نه تنها به بیاعتمادی عمیقتر ملتها به نهادهای بینالمللی دامن میزند، بلکه رژیمهای ظالم را در ادامه جنایات خود جسورتر میکند. سکوت امروز، گام گذاشتن در مسیری است که به بیعدالتیهای بزرگتر در آینده منجر خواهد شد. تاریخ، هرگز این شرمساری و کوتاهی را فراموش نخواهد کرد.
ظرفیت عظیم جهان اسلام و راه رهایی
امام خمینی (رضوان الله علیه) با بصیرت کمنظیر خود، راهکار رهایی از سلطه ستمگران را در وحدت و همبستگی جهان اسلام میدانستند. ایشان فرمودند: "اگر هر کدام از مسلمانان یک سطل آب بر روی اسرائیل بریزند، اسرائیل را سیل میبرد." این کلام، نمادی از قدرت نهفته در بیش از دو میلیارد مسلمان جهان است که در صورت اتحاد و اقدام عملی، میتوانند طومار رژیم صهیونیستی و حامیان جنایتکار آن، به ویژه آمریکای ستمگر، را در هم بپیچند.
برای رهایی غزه و سربلندی در این امتحان بزرگ الهی، اولویتها و اقدامات زیر برای هر مسلمان و گروههای مردمی ضروری است:
اولویتهای هر مسلمان (فردی):
آگاهی و بصیرت: کسب اطلاعات موثق از منابع مستقل و شناخت دقیق ماهیت دشمن و حامیانش.
دعای خالصانه و مستمر: توسل به درگاه الهی برای نصرت مظلومین و نابودی ظالمین.
حمایت مالی و انفاق: کمک به نهادهای معتبربه ویژه دفتر مقام معظم رهبری برای ارسال کمکهای بشردوستانه (غذا، دارو، شیرخشک) به مردم غزه.
فشار اجتماعی و فرهنگی: روشنگری در محیط خود، استفاده از فضای مجازی برای اطلاعرسانی، تحریم کالاهای صهیونیستی و حامیانش، و شرکت فعال در تجمعات و راهپیماییها.
اولویتهای گروههای مردمی (جمعی):
سازماندهی و هماهنگی: تشکیل کمیتههای مردمی برای جمعآوری و ارسال کمکها، و هماهنگی با سازمانهای بزرگتر و بینالمللی.
فشار بر دولتها و سازمانهای بینالمللی: مطالبهگری از دولتهای خود برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی و اقدام عملی و اعتراض به ناکارآمدی سازمانهای بینالمللی.
فعالیتهای رسانهای و فرهنگی گسترده: تولید و انتشار محتوای روشنگرانه (مستند، مقالات، گرافیک) و برگزاری نشستها و کنفرانسها برای تبیین ابعاد فاجعه.
حمایت از مقاومت و پایداری: تقویت روحیه جهاد و مقاومت در برابر ظلم و مستندسازی جنایات رژیم اشغالگر.
ایجاد شبکههای همبستگی جهانی: ارتباط و همکاری با فعالان حامی فلسطین در سراسر جهان برای هماهنگی اقدامات.
نتیجهگیری
غزه در نفسهای آخر است و فرصت بسیار کم. تاریخ، هرگز سکوت و بیتفاوتی در برابر این جنایات را نخواهد بخشید. این لحظه، لحظه آزمون بزرگ برای امت اسلامی است. اگر مسلمانان جهان با الهام از آیات قرآن و روایات اهلبیت (علیهم السلام)، بیدار شوند و با وحدت، غیرت و اراده پولادین خود به میدان بیایند، پیروزی از آن حق خواهد بود. باید با تمام وجود فریاد مظلومیت غزه را پاسخ داد و با اتحاد و عمل مشترک، طومار رژیم صهیونیستی و حامیانش را در هم پیچید. این وعده الهی است که: «وَ لَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ» (و قطعاً خدا به کسی که او را یاری کند، یاری میرساند؛ زیرا خدا بسیار نیرومند و شکستناپذیر است). به حول و قوه الهی امت اسلامی با اتحاد و انسجام قطعاً پیروز است. 30/4/1404
مجتهدزاده قاضی بازنشسته دیوانعالی کشور و عضو بسیج اساتید، مدیران و نخبگان حوزه علمیه قم