حنجره‌ای که با دعای مادران شهدا شفا یافت/ نگاهی به مجاهدت‌های حجت‌الاسلام غلامحسین خراسانی‌کیا

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام غلامحسین خراسانی‌کیا، از روحانیان مبارز و انقلابی ارومیه و از همراهان نزدیک مرحوم حجت‌الاسلام حسنی پس از ترور نافرجام منافقین در سال ۱۳۶۰ حنجره‌اش از کار افتاد؛ اما به برکت دعای مادران شهدا و توسل به حضرت ابوالفضل(ع) شفا یافت. 

در شمار روحانیان جانباز و مجاهدِ دوران انقلاب و دفاع مقدس نام حجت‌الاسلام غلامحسین خراسانی‌کیا برای مردم انقلابی ارومیه یادآور اخلاص، مجاهدت و خدمت خالصانه است.

ایشان در سال ۱۳۲۷ در ارومیه چشم به جهان گشود و پس از طی تحصیلات حوزوی در حوزه‌های علمیه ارومیه و قم به عنوان روحانی مبارز و انقلابی در کنار مردم و طلاب منطقه به روشنگری و هدایت گروه‌های نوجوانان و جوانان پرداخت.

از آغاز نهضت اسلامی تا پیروزی انقلاب حجت‌الاسلام خراسانی‌کیا از همراهان نزدیک مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین غلامرضا حسنی امام جمعه ارومیه بود و در شکل‌گیری حرکت‌های مردمی و انقلابی منطقه نقشی مؤثر ایفا کرد.

این روحانی مجاهد در ۲۷ آبان ۱۳۶۰ در جریان یک سوءقصد توسط گروهک منافقین هدف ترور قرار گرفت و بر اثر آن از ناحیه اعصاب و حنجره به شدت آسیب دید. مدتی حنجره‌اش از کار افتاد و توان سخن گفتن را از دست داد.

اما چند ماه پس از این حادثه در حالی که برای دیدار با امام خمینی(ره) به جماران رفته بود با دلی شکسته از خدا خواست که به حرمت آن سیدِ روح‌الله حنجره‌اش را شفا دهد تا بتواند بار دیگر در خدمت تبلیغ دین باشد.

چند روز بعد در سفره‌ای به نیت حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) که به دعوت یکی از مادران شهدا برپا شده بود در حالی‌که هنوز توان سخن گفتن نداشت لب به سخن گشود و ناگهان صدایش بازگشت. همان‌جا میان اشک و صلوات مادران شهدا حنجره‌اش شفا یافت.

پزشک او در تهران پس از معاینه گفته بود: «حنجره‌ات باید جراحی می‌شد اما اکنون کاملاً سالم است! چه کردی؟» و او با لبخند پاسخ داده بود: «از برکات حضرت ابوالفضل(ع) و دعای مادران شهداست.»

حجت‌الاسلام خراسانی‌کیا پس از بهبودی سال‌ها در مسئولیت‌های فرهنگی و تربیتی از جمله امور تربیتی آموزش و پرورش ارومیه (۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳) و انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان آذربایجان غربی (۱۳۶۳ تا ۱۳۸۰) به تربیت نسل جوان و انقلابی پرداخت.

این روحانی خستگی‌ناپذیر سرانجام در سه‌شنبه هشتم مهرماه ۱۴۰۴ دعوت حق را لبیک گفت و به یاران شهیدش پیوست. یاد و نامش در تاریخ روحانیت انقلابی زنده و الهام‌بخش خواهد ماند.