مؤلف و قرآن پژوه حوزوی:
اجتهاد درتفسیر از ویژگی های تفسیر نفحات الرحمن است
خبرگزاری رسا ـ یک مؤلف و قرآن پژوه حوزوی گفت: تفسیر آیت الله نهاوندی، مَزجی است و اجتهاد درتفسیر و روش میانه از ویژگی های این تفسیر ارزشمند است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام ربانی بیرجندی، مؤلف و قرآن پژوه حوزوی در همایش تفسیر و تفسیر نگاری در سده اخیر حوزه علمیه مشهد که 26 فروردین در محل دفتر تبلیغات اسلامی مشهد برگزارشد، ویژگی های تفسیر نفحات الرحمن آیت الله شیخ محمد نهاوندی ذیل بیست عنوان تقسیم بندی کرد اظهار داشت: نخستین ویژگی روش تفسیری ایشان بیان کردن اصل مطلب و پرهیز از تطویل است، زیرا تفسیر میدان نگارش قلم هاست و قلم های افسار گسیخته خود نمایی می کنند.
این قرآن پژوه و مؤلف، دومین ویژگی این تفسیر را گزینش وجه ممتاز دانست و گفت: درباره برخی واژگان و ایات، نظریات گوناگونی وجود دارد ولی مؤلف ازابتدا با رعایت اصل کلی مطابق عقل و نقل صحیح وارد شده است. سومین خصوصیت روش تفسیری آیت الله نهاوندی پرداختن به روایات است، وی ذیل آیه به روایت اشاره می کند و بعد توضیح خود را بر اساس آن بیان می کند.
حجت الاسلام ربانی بیرجندی با اشاره به چهارمین ویژگی این تفسیر که توجه به نظم و ارتباط است، افزود: مفسران دونظریه دارند نخست انکه بین صدر و ذیل آیه هیچ ارتباطی نیست و دوم اینکه قرآن خمیرمایه واحد است که به صورت آیه و سوره ها درآمده است، آیت الله نهاوندی در ابتدای هرسوره، نظم بین سوره و سوره قبلی و ارتباط آنها با یکدیگر را ذکر کرده است.
این استاد حوزه و دانشگاه پنجمین ویژگی تفسیر نفحات الرحمن را توجه به اسباب نزول برشمرد و تشریح کرد: برخی از مفسران اسباب نزول را قبول ندارند اما چون اسباب نزول، بخشی ازتاریخ است، مفسر باید علم تاریخ داشته باشد تابتواند به نقد اسباب نزول جعلی پرداخته و عالمان برخورد کند.
حجت الاسلام ربانی بیرجندی پرهیز ازذکر اختلاف در قرائت و نگارش براساس علوم قرآنی را خصوصیت دیگر این تفسیر برشمرد و ادامه داد: مولف درمباحث ادبی و لغوی وارد نشده ولی ازنکات بلاغی هم غافل نشده است. پرهیز از نقل اسرائیلیات، گره نزدن تفسیر با علوم جدید، پرداختن به آیات الاحکام و توجه به منابع تفسیر فریقین را ازدیگر ویژگی های تفسیر نفحات الرحمن دانست.
وی در ادامه ضمن اشاره به ویژگی های دیگر روش تفسیری آیت الله نهاوندی گفت: ایشان به آرای کلامی توجه داشته و به نقد برخی ازمباحث فلسفی پرداخته است. ذیل آیات مربوط به امامت خوب وارد شده و تفسیر صحابه را فراموش نکرده است. تفسیر وی مَزجی است و اجتهاد درتفسیر و روش میانه در آن ازخصوصیات دیگر این تفسیر ارزشمند است./930/پ202/ص
ارسال نظرات