شرایط استجابت دعا
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی در یکی دیگر از سلسله جلسات درس اخلاق هفتگی که چهارشنبه شب در موسسه امام صادق (ع) برگزار شد، با اشاره به حقیقت توبه اظهار داشت: در جلسه هفته قبل شرایط شش گانه توبه و بازگشت را با اشاره به فرمایشات امیرالمومنین علیه السلام بیان کردیم و در این جلسه شیوه دعا و طلب از محضر حق تعالی را توضیح خواهیم داد.
وی ادامه داد: اگر انسان بخواهد پیش فرد بزرگوار و آقایی برود لباس نو و تمیز می پوشد و لباس کهنه را عوض می کند وضعیت خو را تغییر می دهد. دعا یعنی حضور در محضر الهی. طلب درخواست از کسی که کلید حل همه مشکلات در دست اوست لذا باید لباس تقوا پوشید و لباس گناه را از تن بیرون کرد.
حضرت آیت الله سبحانی با یادآوری حقیقت دعا و شرایط استجابت به زمان دعا و نیایش پرداخت و اظهار داشت: در چند مواقع دعا مستجاب می شود یک به هنگام تلاوت قرآن هنگامی که قرآن را تلاوت نمودید و به آخر رسیدید در آن هنگام دعا کنید چرا که آن تلاوت قرآن موثر است. در آن زمان دعای شما رفعت پیدا کند و به عالم بالا می رود. دوم به هنگام شنیدن اذان هر موقع اذان موذن را می شنوید دست به دعا بلند کنید.
استاد اخلاق حوزه علمیه تصریح کرد: هنگام نزول باران دعا به استجابت نزدیک تر است. باران رحمت الهی می باشد در هنگامی که رحمت خدا سرازیر شده است، دعا کنید که خداوند منان دعای بنده را مستجاب می کند. خدا دعای مجاهد را مستجاب می نماید لذا رزمنده مجاهد هنگامی که به میدان نبرد می رود دست به دعا بردارد که خدا دعای او را مستجاب می کند. امیرامومنان هنگامی که به جنگ با عمر بن عبدود می رفت، پیغمبر اکرم دعا کرد که خداوند علی (ع) را حفظ کند.
حضرت آیت الله سبحانی با بیان اینکه دعاهایی که برخلاف مقدرات قطعی خدا باشد مستجاب نمی شود، خاطرنشان کرد: دعاهایی که برخلاف مقدارت قطعی خدا باشد مستجاب نمی گردد مثلا شخص دعا می کند در پیری همانند جوان سرحال و چابک باشد، دعایی که برخلاف مقدرات قطعی باشد خداوند آن دعا را نمی پذیرد یا مثلا می گوید خدایا مرا نمیران در حالی که قرآن می فرماید کل نفس ذائقه الموت.
وی با اشاره به «واقعیت دعا، شرایط استجابت دعا و اینکه مقدرات قطعی خدا قابل تغییر نیست»، آداب دعا را مطرح کرد و گفت: دعا همانند نوشتن نامه ای به رئیس مدرسه یا یک مدیر اداره تشریفاتی دارد باید نامه به خدا نیز با آداب و ادبیات خاص خودش باشد. پیامبر قبل از دعا می فرمود يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ وَسَتَرَ الْقَبِيحَ، وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ عَنِّي، يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ، يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ، يَا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، وَيَا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يَا صاحِبَ كُلِّ نَجْوَى، وَيَا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوَى ... بعد از خداوند درخواست می فرمود. قبل از دعا خداوند را تعریف و توصیف می کرد و سپس درخواست می کرد. ابتدا باید دلها را پاک کرد و همیشه دست به دعا شد مکرر باید به درخانه خدا رفت و عاجزانه طلب کرد.
این مرجع تقلید در پایان به ابیاتی از شعر حافظ اشاره کرد و ابراز داشت: حافظ مراد می طلبی از ره دعا یارب دعای خسته دلان مستجاب کن. نباید به یک بار دعا کردن اکتفا کرد. مگر ما پیامبر یا امام معصوم هستیم که مستجاب الدعوه باشیم و با یک درخواست خداوند بی درنگ به استجابت برساند. حافظ در جایی دیگر می گوید از هرکرانه تیردعا میکنم روان که در آن میانه یکی کارگر شود. بنابراین نباید از عدم اجابت مایوس شد بلکه باید همواره طلب و درخواست و دعا کرد تا بالاخره یک دعا مستجاب شود. برای طلب نزول باران و رحمت الهی نیز باید همیشه از خدا درخواست داشت و دعای باران را باید همواره انجام داد.