عزاداری شیعیان نوعی کفر و بدعت است
به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، سید عقیل هاشمی مدیر شبکه کلمه فارسی و از به اصطلاح کارشناسان شبکه نور، این بار نیز با تعصب ورزی بیجا، جهت‌گیری ضد شیعی این شبکه ها را به وضوح به نمایش گذاشت.
بر اساس این گزارش، وی در جواب بیننده ای که از او پرسید«چرا با وجود اذعان بسیاری از بزرگان اهل سنت در باره فضائل امام صادق علیه السلام، شما در شب شهادت ایشان کلمه‌ای درباره آن بزرگوار سخن نمی گویید» تنها به قطع مکالمه تلفنی اکتفا و پس از آن عزاداری های شیعیان را به نوعی بدعت و کفر خواند.
این در حالی است که مقام این امام همام آنقدر با عظمت است که کسانی که پیرو ایشان نبودند نیز نتوانستند از بیان آن خودداری کنند، از‌این‌رو در موارد مختلف به مقام و منزلت والای تقوی، زهد و علم ایشان اعتراف داشته اند.
ابن تیمیه التوسل و الوسیله ص52 از قول مالک بن انس (ازائمه اربعه اهل سنت که مدتی درمحضر امام صادق علیه السلام شاگردی کرده، درباره شخصیت آن حضرت چنین می گوید: «مدتی خدمت جعفر بن محمد مشرف می شدم. هنگامی که در محضرش نامی از رسول خدا صلی الله علیه وآله برده می شد، رنگش به سبزی و سپس به زردی می گرایید. درمدتی که به خانه آن حضرت رفت و آمد داشتم ایشان را خارج از سه حال ندیدم؛ یا نماز می خواند، یا روزه بود، و یا به قرائت قرآن اشتغال داشت. هرگز بدون وضو از حضرت رسول صلی الله علیه وآله حدیث نمی فرمود و سخنی به گزاف نمی گفت. ایشان از جمله علمای زاهدی بود که ترس از خدا سراسر وجودش را فراگرفته بود.
از عمر بن مقدام نقل شده که گفت: هنگامی که جعفر بن محمد علیه السلام را می دیدم، می فهمیدم که او از نسل پیامبران است.
جاحظ ازعلمای مشهور قرن سوم دربارۀ آن امام چنین می گوید: جعفربن محمد کسی بود که علم و فقهش عالم را فراگرفته و گفته می شود که ابوحنیفه و همچنین سفیان ثوری از شاگردان او بود ، و تلمّذ این دو نزد آن حضرت درعظمت علمی او کافی است.
شمس الدین الذهبی سیر اعلام النبلاء ج6 ص257، تاریخ کبیر ج2 ص198و199 حدیث 2188 می نویسد: ابوحنیفه می گوید: من هرگز فقیه تر از جعفر بن محمد ندیده ام، او مسلّم اعلم امّت اسلامی است.
شهرستانی درکتاب مشهور«ملل ونحل» ج1 ص 147 دربارۀ شخصیت علمی واخلاقی آن حضرت می نویسد: او در امور و مسائل دینی از دانشی بی پایان و در حکمت از ادبی کامل و نسبت به امور دنیا و زرق و برق های آن از زهدی نیرومند برخوردار بود و ازشهوت های نفسانی دوری می گزید.
وی در جایی دیگر گفته است: دانش آن حضرت منحصر به حدیث و فقه اسلامی نبود، بلکه علم کلام نیز تدریس می فرمود.
و درجایی دیگر می گوید: بالاتر از همه این علوم، امام صادق علیه السلام در زمینه اخلاق و علل و انگیزه های فساد آن، آگاهی های بسیار ارزنده ای داشت/9161/ت302/ن