یاد یاران سفر کرده(13)؛
من که خواهم مرد چرا بهترین مرگ را انتخاب نکنم
خبر گزاری رسا - طلبه شهید طاهر اسماعیلی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: مادر عزیز! تو را دوست می‌دارم ولی اسلام را بیشتر از تو ... تو باید افتخار کنی که در دامن خود شهید پرورانده‌ای و از خدا بخواه، که قربانی‌ات را قبول کند. ای مادر! من که خواهم مرد چرا بهترین مرگ را که همانا شهادت در راه خداست انتخاب نکنم؟
به گزارش خبرگزاری رسا، در بارانی‌ترین لحظات بندگی، وقتی نسیم آفرینش، روح حیات را با خود به ارمغان آورد، کودکی در روستای «آق داغ» از توابع شهرستان هشترود به دنیا آمد و نامش را «طاهر» نهادند.
طاهر در خانواده‌ای مؤمن و سرشار از محبّت به اهل بیت(علیهم‌السلام)، رشد کرد.
هجرت یتیم
در پنج سالگی وارد به مدرسه شد. دوره دبستان، پر از خاطرات تلخ و شیرین، سپری می‌شد، همین دوران، گَرد یتیمی بر چهره‌اش نشست و پدر و برادرش را از دست داد.
با وجود مشکلات زیاد، توانست مقطع ابتدایی را با موفقّیت طی کند و برای ادامه تحصیل، بار سفر بست و همت افراشته داشت و به تبریز مهاجرت نمود.
نوجوان بود؛ اما روحی سرشار از آزادی و آزاد اندیشی داشت. او نیز چون مردم قهرمان تبریز، در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و از اعضای فعال انجمن اسلامی مدرسه بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، افق جدیدی به روی طاهر، گشوده شد. او چون همیشه پر از نشاط جوانی، در مقطع متوسطه و در دبیرستان «امام خمینی» تبریز به ادامه تحصیل ادامه داد.
تقدیر سال 1361، در رواق اندیشه نوجوانی از دیار افلاک، عشق را نگاشت و طاهر اسدی، برای اولین بار، لباس رزم بر تن کرد و تکبیرگویان بر خاک جبهه بوسه زد.
ثبت نام در مکتب عشق بعد از اولین اعزام
بعد از بازگشت، با کوله‌باری از معنویت در مکتب عشق ثبت نام کرد؛ و در مدرسه علمیه «طالبیه» تبریز مشغول به تحصیل شد و در آزمون ورودی حوزه، مقام اول را کسب کرد.
استعداد درخشان، مدیریت قوی و تمام خوبی‌های دیگر که در طاهر جمع شده بود، او را مسند‌نشین قلب دوستان کرد. کم حرف و بیشتر اهل مطالعه بود. پر تلاش و از تنبلی گریزان بود.
قانع بود و آنچه را نداشت آرزو نمی‌کرد و در آنچه داشت اسراف نکرد. به خاطر همین خصلت‌ها، مشکلات مادّی برایش آسان حل می‌شد.
او در «عملیات والفجر هشت» بهترین دوست، پسر عمویش، «رضا» را از دست داد. داغ فراق او برایش سنگینی می‌کرد، اما رسالتی از رضا به یادگار مانده بود که باید طاهر ادامه می‌داد.
سرانجام طاهر نیز به منطقه شلمچه «شرق بصره» در تاریخ 22/1/66 اعزام شد و پس از شرکت در عملیات و نبردی خالصانه، هنگام پاتک دشمن، به جمع دوستان شهیدش پیوست.
وصیت نامه
«و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون» (سوره آل عمران آیه 169) درود بر محمد(ص) و 12 فرزند پاک و مطهرش که روح اسلام را زنده کرده و اسلام واقعی را به جهانیان نمایان کردند.
درود بر تمام کسانی که راه پاک محمد(ع) را ادامه داده و نگذاشته‌اند این بیرق خونین الله اکبر در زمین بیفتد.
درود و سلام بر حسین فاتح زمان، بر نایب بر حق امام زمان(عج) که مسلمین را از بند طاغوت‌ها و ظلمات و خودپرستی که سرزمین پاک و قهرمان پرور ایران را فرا گرفته بود، نجات داد.
درود برلبیک گویان به ندای هل من ناصر
سلام و درود بر تمام شهیدان جنگ تحمیلی که با نثار خون پاک خود درخت تنومند اسلام را آبیاری کرده و با فدای جان خود بر حقانیت اسلام عزیز شهادت داده و به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین لبیک گفته‌اند.
درود بر رزمندگان و مجاهدان اسلام که برای رضای خداوند و وظیفه شرعی خود بر جهاد و مبارزه علیه کفر الحاد جهانی به سرکردگی آمریکای جهان خوار و اسرائیل غارتگر به‌پاخاسته و در این راه هر گونه دشواری و سختی را با جان و دل پذیرا می‌شوند.
درود بر ملت غیور و شهیدپرور ایران که با پیروی از رهبریت امام خمینی، پشت بزرگ‌ترین ابر جنایتکاران جهان را به لرزه انداخته و حکومت الله را در سطح کشور و وطن عزیزشان ایران مستقر کرده‌اند.
میخواهم نزد خانواده بمانم اما رضای خداوند از همه اینها بالاتر است
با درود و سلام بر خانواده گرامی‌ام که تمامیشان را یک عالم دوست دارم و دلم برایشان تنگ شده است و همیشه میخواهم در پیش آنان به زندگی صمیمی ادامه دهم، ولی هرگاه عمیقاً فکر می‌کنم می‌بینم که رضای خداوند در قلب من از همه اینها بالاتر است و بیشتر مرا عاشق خود کرده، و وقتی می‌اندیشم به این نتیجه می‌رسم که خداوند این جان را به ما امانت داده و یک روزی هم خواهد گرفت.
پس این جهان ابدی نیست و خلاصه یک روزی اجل به سراغ ما خواهد آمد و ما این امانت را به خدای خود تحویل خواهیم داد.
من هر قدر هم در راه اسلام و قرآن در این جهان خدمت کنم، در نهایت شاید به سعادت برسم ولی در اینجا نقداً به سعادت بدون کمترین رنجی نایل می‌گردم، که همانا شهادت غایت تکامل انسان یعنی سعادت است و شهید است که در قیامت با پیامبران و ائمه معصومین(ع) هم منزل می‌شود.
پس چه خوب که ما با پای خودمان به سراغ مرگ رفته و شهادت در راه خدا را نوش جان کنیم و به افتخار و ملاقات با معشوق خود، الله نایل گردیده و ما هم سهمی در برافراشته شدن پرچم خونین و سرخ لااله‌الاالله در تمام نقاط دنیا داشته باشیم
تو را دوست می‌دارم ولی اسلام را بیشتر
من روز دوشنبه 9/8/61 توانستم به آرزوی دیرینه خود ـ که دو سال بود در راه رسیدن به آن زجرها و مشقت‌ها کشیده بودم و همچون پرنده‌ای در قفس زندانی شده بودم و هرگاه می‌خواستم از آ ن بیرون روم بال‌هایم را سیم‌های قفس می‌گرفتند و در جای خودم می‌نشاندند ـ رسیده و به طرف جبهه اعزام شدم.
مادر عزیز! تو را دوست می‌دارم ولی اسلام را بیشتر از تو ... تو باید افتخار کنی که در دامن خود شهید پرورانده‌ای و از خدا بخواه، که قربانی‌ات را قبول کند.
ای مادر! من که خواهم مرد چرا بهترین مرگ را که همانا شهادت در راه خداست انتخاب نکنم؟ در پایان از تو میخواهم که دعا برای «امام» یادت نرود.
برادران عزیز طلبه
ای ملت شهید پرور ایران! از شما خواستارم که در هر زمان و مکان پشتیبان اسلام بوده و مطیع امر امام باشید و در صحنه حضور داشته باشید.
برادران عزیز طلبه! سلام مرا از راهی دور، ولی نزدیک به شما عزیزان، از سنگرهای منور به نور ایمان در لحظاتی که صدای انفجار‌های آتش دشمن همراه با سوغاتی‌هایی که هر چند وقت یک‌بار عاشقی را به دیدار معشوق روانه می‌سازد، پذیرا باشید.
امیدوارم که انشاء الله در راه کسب علوم اسلامی همراه با کسب فضایل اخلاقی و ایمان و تقوا بیش از پیش موفق بوده باشید. مسئولیت ثقیلی بر دوشتان سنگینی می‌کند. امیدوارم از عهده‌اش برآیید. اینجا شوری دیگر دارد. هر لحظه امکان رحلت از این دنیا برایمان موجود است. لذا از خدا بخواهید که مرا نیامرزیده از دنیا نبرد. استان: آذربایجان شرقی شهرستان: هشترود تولد : 1344 شهادت: 23/1/1366
شایان ذکر است، علاقه‌مندان به کسب آگاهی بیشتر از زندگی‌نامه، وصیت‌نامه و خاطرات شهدای روحانی، می‌توانند به پایگاه اینترنتی«جلوه ایثار، روایت حماسه شهدای روحانی» به نشانی http://www.jelveisar.ir مراجعه کنند./995/د101/ن
ارسال نظرات