آیت الله جوادی آملی:
ائمه اطهار همتای قرآن کریم هستند
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله جوادی آملی ائمه اطهار(ع) را همتای قرآن کریم دانست و تاکید کرد: خدا اموی و مروانی را به عذاب ألیم گرفتار کند؛ از زمان امام باقر(ع) فقه زنده شد، روایت تفسیر و اخلاقی زنده شد، صد سال در خانه اهل بیت را بستند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی امروز در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، به ادامه تفسیر سوره مبارکه قصص پرداخت و گفت: وقتی ذات اقدس اله به مادر موسی وحی فرستاد، آغاز و انجام جریان موسی کلیم را به صورت اجمال به او فرمود، فرمود این کودک را به دریا بینداز، هیچ ترسی و غمی نداشته باش، ما او را به تو برمیگردانیم و جزو انبیا قرار میدهیم.
این استاد تفسیر حوزه علمیه با اشاره به آیه «فأصبح فوأد ام موسی فارغا، لولا أن ربطنا علی قلبها...»، ابراز داشت: وحی فضای قلب مادر موسی را آرام کرد، گفت بچه را بینداز و ما سالمش تحویل میدهیم؛ معنا ندارد بگوییم مادر حضرت موسی از دریا نگران نبود اما از افتادن بچه به دست آلفرعون میترسید و لذا قلبش فارغالبال شد، این وحی که نصیحت و موعظه عادی نیست، هر کجا برود، کار خودش را میکند؛ همانطوری در «حرمنا علیه المراضع» کار خودش را کرد. بنابراین فأصبح فواد ام موسی فارغا به فارغالبال بودن اشاره دارد، نه وجوه دیگری که در تفاسیر ذکر کردهاند.
این استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به ماجرای حضرت یوسف(ع)، گفت: حضرت یوسف نیز در برابر دعوت زلیخا، هیچ گوشهای از قلبش نلرزید و همچنین در سوره اسراء درباره پیامبر(ص) آمده است که ما قلب تو را نگاه داشتیم که «لقد ترکن الیهم شیئا قلیلا لولا أن ثبتناک»، ذرهای در اول، آخر و وسط به حرف قوم تمایل نداشت.
وی خاطرنشان کرد: جریان حضرت یوسف(ع) و یعقوب(ع) محزون بودن حضرت یعقوب(ع) که «انما اشکو بثی و حزنی الیالله» به این دلیل است که خداوند وحی درباره حضرت یوسف به یعقوب نداد و هم حضرت یوسف و هم حضرت یعقوب در حال آزمون بودند؛ وحی تصدیقی و توحیدی که خوف و حزنی نباشد هم به حضرت یوسف(ع) و هم حضرت یعقوب(ع) نیامده بود، جریان خواب حضرت یوسف(ع) بیان کرده بود که این جریان اتفاق میافتد، اما این که کی و در چه زمانی است مشخص نبود.
وی ادامه داد: یعقوب وقتی در چند قدمی حضرت یوسف را در چاه انداختند، خبر نداشت و این چنین نیست که سعدی و أمثال سعدی بگویند که گاهی بر طارم اعلی نشینم و گاهی پشت پای خود را نبینم، همه چیز حساب دارد و رایگان خدا همه چیز را به همه نمیدهد، حضرت یعقوب باید آزمون ببیند و بعد بگوید «إنی لأجد ریح یوسف لولا أن تفندون»، غرض این است که اگر وعده الهی برسد جایی برای خوف و حزن نیست.
حضرت آیت الله جوادی آملی با قرائت «هذا من شیعته و هذا من عدوه...» اظهار داشت: برخی هذا را برای قضیهای که واقع شدهاست را احضار گذشته و لطیفهای ادبی میدانند، اما باید توجه داشت که ذات مقدس پیامبر(ص) میتواند شهود داشته باشد، تمام اعمال ما در ملکوت حاضر است؛ کل أعمال در ملکوت حاضر است و موجود، و این «هذا» برای پیامبر(ص) اشاره به حاضر بودن اعمال دارد و برای ما که دسترسی به ملکوت اشیاء نداریم هذا حاضر کردن گذشته است.
ترک أولی حضرت موسی(ع) پیش از نبوت بود
وی افزود: این اگر ترک أولی باشد، مربوط به قبل از نبوت بود و کاری بهتر از این حضرت موسی میتوانست انجام دهد، اگر وجود مبارک موسی یکی از این قبطیها را از پای دربیاورد مشکلی نیست، اما اینکه در مقام اثبات اینجا جایش بود یا اینکه راه دیگری بود جای بحث دارد و از این رو فرمود: «انی ظلمت نفسی».
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه «فلما أن أراد أن یبطش بالذی هو عدو لهما، قال یا موسی أترید أن تقتلنی، کما قتلت نفس بالأمس...»، اظهار داشت: برخی روایات، این غضب حضرت موسی را نسبت به مظلوم بنیاسرائیل نسبت دادند که «أراد أن یبطش» و بعد قبطی مقابل مظلوم بنیاسرائیل از آن جریان فهمید که حضرت موسی(ع) قاتل قبطی دیروزی است و به دربار فرعون خبر داد، این روایتها آنچنان نیست که انسان به آرامی به آنها سربسپارد.
صد سال باب اهلبیت(ع) را بر ما بستند
وی با اشاره به ظلم بنیعباس و بنیامیه به اهلبیت(ع)، افزود: خدا اموی و مروانی را به عذاب ألیم گرفتار کند؛ از زمان امام باقر(ع) فقه زنده شد، روایت تفسیر و اخلاقی زنده شد، صد سال در خانه اهل بیت را بستند، صدسال یعنی صدسال، یک قرن اخلاق قرآن، فقه قرآن، تفسیر قرآن، تاریخ اسلامی دست اموی و مروانی بود، صدسال کم نیست، حوزه علمیه مکه را ابن عباس اداره میکرد، حوزه علمیه مدینه را أبیبنکعب اداره میکرد، حوزه علمیه عراق را ابن مسعود اداره میکرد، امام حسن کجا بود، مسموم شد، امام حسین(ع) در کربلا، امام سجاد(ع) مشغول دعا بودند، درد این است، بعد این صدسال حوزه علمیه، حوزه علمیه شد. آنها هم که بعد از صدسال رسیده، در فقه منابع خوبی وجود دارد اما در روایات تفسیری، اخلاقی، مقتل و تاریخ مشکل جدی داریم. مگر حوزه علمیه مکه، مدینه و عراق از اهلبیت(ع) کمک میگرفتند؟ و شما توقع دارید که 80 درصد سنی نباشند؟
این استاد عالی حوزه علمیه قم ادامه داد: ما در روضه که گریه میکنیم بخش مهمی از گریه ما برای این قضایا است، زد و خورد در عالم زیاد است، و برای اینها کمتر گریه میکنیم، اینها البته گریه عاطفی دارد، گریه عقلی مال این است بالاخره ائمه(ع) همتای قرآن هستند، شما دلتان میخواهد مکه و مدینه میروید، به آسانی مرام اهلبیت را پیاده کنید، الان این همین ظلم است، به آسانی حج و عمره را انجام دهید، که نمیتوانید و همین ظلم است، شما میخواهد اهلبیت را زیارت کنید.
وی به بیان معنای مجرم پرداخت و گفت: فلما أن أراد این یبطش بالذی هو عدو لهما قال یا موسی أترید أن تقتلنی کما قتلت نفس بالأمس، و ما ترید أن تکون منالمحسنین» این لسان، زبان بنیاسرائیل نیست، چون موسی دارد برای او تلاش میکند./914/پ202/ج
ارسال نظرات