باز شبهه ای بدون پشتوانه علمی

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، محمد انصاری کارشناس شبکه وهابی وصال حق با تحریف تفسیر آیه های مربوط به امام زمان(ع) و با جا به جا کردن صدر و ذیل آیات در برنامه«آن روی سکه» مدعی شد که شیعه قادر نیست حتی یک دلیل قرآنی و روایی از منابع خودشان برای وجود امام زمان(ع) بیاورد.

قابل ذکراست قبلا از منابع اهل سنت روایات متعددی درمورد امام زمان(ع) بیان شد اما از آنجایی که کارشناس این شبکه با توجه به عنادی که نسبت به تشیع دارد این بار عدم وجود حضرت را مبتنی بر عدم دلیل در منابع تشیع دانسته است لذا به اختصار برخی از دلایل بیان می شود:
دلایل قرآنی وجود و ظهور امام زمان بسیار است که در این‌جا به چند نمونه اشاره می‌کنیم، در سوره مبارکه«بقره، آیات2و3» داریم: «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ؛ آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت متقون است، (متقون) کسانى هستند که به غیب ایمان می‌آورند و نماز را برپا می‏دارند و از همه نعمت‌ها و مواهبى که به آنان روزى داده‏ایم، انفاق می‌کنند».
همانگونه که در« کمال‏ الدین، ج 2، ص 340، باب 33» از امام صادق(ع) سؤال شد درباره این قول خداوند«آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت متقون است، (متقون) کسانى هستند که به غیب ایمان می‌آورند»، حضرت فرمودند: متقون، شیعیان علی(ع) هستند و غیب همان حجتِ غایب است».

باز در سوره مبارکه«بقره، آیه 148» آمده است: «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمیعاً؛ پس به کارهای نیک بر یکدیگر سبقت جویید! هر جا باشید، خداوند همه شما را حاضر مى‏کند»، در«کافی، ج8، ص313» از امام صادق(ع) از امام باقر(ع) روایت کرده درباره فرموده خداوند«پس به کارهای نیک بر یکدیگر سبقت جویید!» فرمود«خیرات، ولایت است»، و فرموده خداوند «هر جا باشید، خداوند همه شما را حاضر می ‏کند.» منظور اصحاب قائم(ع) سیصد و ده و چند مرد است، فرمود«به خدا سوگند امت معدوده، ایشانند»، و حضرت فرمود«همچون ابرهای پاییزی پی در پی در یک ساعت جمع خواهند شد».
در آیه دیگری ازسوره مبارکه«بقره، 155» داریم: «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین‏، قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‏‌ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت‏ کنندگان!».

باز از امام صادق(ع) در« بحارالأنوار، 52، 228، باب 25» روایت شده  که فرمودند: به ناچار پیش ازقیام قائم، سالی خواهد بود که مردم در آن گرسنگی کشند و ترس شدیدی از جهت کشتار به آنان رسد و در اموال و جان‌ها و ثمرات کمبودی حاصل شود و البته این مطلب در کتاب خدا به روشنی آمده، سپس این آیه را تلاوت فرمودند«قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‏ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت ‏کنندگان!».

همچنین در سوره مبارکه«نور، آیه55» می‌بینیم: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یَعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئًا؛ خدا به کسانى که از شما ایمان آورده و عمل شایسته انجام دهند وعده فرموده است که آنان را در زمین خلیفه گرداند چنانچه پیشینیان‌شان را خلیفه کرد و دین پسندیده آنان را بر همه ادیان مسلّط کند و آنان را پس از آن‌که ترسناک بودند ایمنى عطا کند تا تنها مرا پرستش کنند و چیزى را شریک من قرار ندهند».

تفسیر این آیه در«البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص90» این چنین آمده است: از امام صادق(ع) درباره این فرموده خداوند«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ» سؤال شد، فرمودند«درباره علی(ع) و امامان از فرزندان او(ع) نازل شد، «وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً» فرمودند«منظور از آن ظهور حضرت قائم(ع) است».
در جایی دیگر در سوره مبارکه«آل عمران، آیه 83» می‌بینیم: «وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ؛ و هرکه در آسمان‌ها و زمین است، خواه ناخواه، در برابرِ(فرمان) او تسلیم‌ند، و همه به سوى او بازگردانده می‌شوند»، در«تفسیر عیاشی، ج1، ص183» نوشته است که شنیدم حضرت صادق(ع) پس از تلاوت این آیه فرمودند«هرگاه قائم(ع) به پاخیزد هیچ سرزمینی باقی نماند مگر اینکه گواهی به لااله الا الله و محمد رسول الله(ص) در آن ندا شود».

شاهد دیگر بر این مطلب سوره مبارکه«آل عمران، آیه 200» است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون‏؛ اى کسانى که ایمان آورده‏اید! صبر کنید! یک‌دیگر را نیز به صبر وا دارید و مرابطه کنید و از خدا بپرهیزید، باشد که رستگار شوید»، در« غیبت نعمانی، ص199»از امام باقر(ع) درباره این فرموده خداوند متعال(سؤال شد)، امام فرمودند: صبر کنید بر ادای فرایض و با دشمنان‌تان پایداری کنید و با امامتان(که انتظارش را می‌کشید) مرابطه کنید(این یعنی خود را به رشته ولایت او بستن و بر خدمت و پیروی و یاری او گردن نهادن).

آیه بعد نیز در سوره مبارکه«نساء، 59» آمده است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا الله وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم‏؛ ای کسانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیغمبر و اولی الامر از خودتان را»، در«کمال الدین، ج‏1، ص، 253» ذکر شده است«شنیدم که مى‏گفت«وقتى که خداى تعالى بر پیامبرش(ص) این آیه را فرو فرستاد»، گفتم«یا رسول الله(ص)! خدا و رسولش را شناخته‏ایم، پس اولو الأمرى که خداوند طاعت آن‌ها را مقرون به طاعت خود کرده چه کسانى هستند؟»
فرمود: اى جابر آنها جانشینان من و ائمّه مسلمین پس از من هستند، اوّل ایشان علیّ بن أبى طالب(ع) است و بعد از او حسن(ع) و حسین(ع) و علیّ بن الحسین(ع) و محمّد بن علیّ(ع)، که در تورات به باقر(ع) معروف است و تو اى جابر او را مى‏بینى و آن‌گاه که او را دیدار کردى سلام مرا به او برسان، و پس از او جعفر بن محمّد صادق(ع) و موسى بن جعفر(ع) و علیّ بن موسى(ع) و محمّد بن علیّ(ع) و علیّ ابن محمّد(ع) و حسن بن علیّ(ع) و پس از او هم‌نام و هم‌کنیه من حجّه الله در زمینش و بقیّة الله در بین عبادش، فرزند حسن بن علیّ(ع) ائمّه مسلمین خواهند بود، او کسى است که خداى تعالى مشرق و مغرب زمین را به دست او بگشاید، او کسى است که از شیعیان و اولیائش غایب شود، غیبتى که بر عقیده به امامت او باقى نماند مگر کسى که خداوند قلبش را به ایمان امتحان کرده است.

جابر گوید: گفتم«یا رسول الله(ص)! آیا در غیبت او براى شیعیانش انتفاعى هست؟»، فرمود«آرى، قسم به خدایى که مرا به نبوّت مبعوث فرمود به نور او استضائه مى‏کنند و به ولایت او در دوران غیبتش منتفع مى‏شوند مانند انتفاع مردم از خورشیدى که در پس ابر است، اى جابر! این سرّ مکنون خداوند و علم مخزون اوست، آن را از غیر اهلش بپوشان».

جالب توجه است که در سوره مبارکه« نساء، آیه69» آمده است: «وَ مَنْ یُطِعِ الله وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ الله عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَالصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً؛ و کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز) هم‌نشین کسانى خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آن‌ها رفیق‌هاى خوبى هستند».
علی بن ابراهیم در«تفسیر قمی، ج1، ص142» در مورد این آیه، تفسیری منسوب به امام صادق(ع) را ذکر می‌کند: فرمود«نبیّین(اشاره به) رسول خدا(ص) است، و صدّیقین(اشاره به) علی(ع) است، و شهیدان(اشاره به) حسن(ع) و حسین(ع) است، و صالحان ائمه(ع) هستند، و نیکو رفیقان(اشاره به) قائم از آل محمد(ع) است».

لازم به ذکر است در سوره«نساء، آیه77» داریم: «آیا ندیدى کسانى را که به آن ها گفته شد دست از جهاد بدارید! و نماز را برپا کنید! و زکات بپردازید! (امّا آن‌ها از این دستور، ناراحت بودند)، ولى هنگامى که فرمان جهاد به آن‌ها داده شد، جمعى از آنان، از مردم مى‏ترسیدند، همان‌گونه که از خدا مى‏ترسند، بلکه بیشتر! و گفتند«پروردگارا! چرا جهاد را بر ما مقرّر داشتى؟! چرا این فرمان را تا زمان نزدیکى تأخیر نینداختى؟».

شاهد دیگر در سوره مبارکه«انعام، آیه158» است: «هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتی‏ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی‏ إیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُون؛ آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان به سوی‌شان بیایند، یا پروردگارت بیاید، یا پاره‏اى از نشانه‏هاى پروردگارت بیاید؟ (اما) روزى که پاره‏اى از نشانه‏هاى پروردگارت(پدید) آید، کسى که قبلاً ایمان نیاورده یا خیرى در ایمان آوردن خود به دست نیاورده، ایمان آوردنش سود نمى‏بخشد، بگو«منتظر باشید که ما(هم‏) منتظریم».

در«کمال الدین، ج2، ص357» آمده است: امام(ع) فرمود«اى ابا بصیر! خوشا به حال شیعیان قائم ما، کسانى که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند، آنان اولیاى خدا هستند که نه خوفى بر آن‌هاست و نه اندوهگین مى‏شوند».

باز در سوره مبارکه«اعراف، آیه53» مشاهده می‌کنیم: «هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ تَأْویلَهُ یَوْمَ یَأْتی‏ تَأْویلُه؛ آیا(کافران که منکر آیات خداوند و نتایج اعمالشان هستند) چه انتظار می‌کشند؟ منتظر رسیدن تأویل آیات و تحقق یافتن روز موعودند؟ روزی که تأویل آیات فرارسد».

همچنین علی بن ابراهیم در«تفسیر قمی ج 1، ص235» به نقل از امام صادق(ع) آورده که فرمودند: این از آیاتی است که تأویل‌شان بعد از تنزیل‌شان است، فرمودند«آن در دوران حضرت قائم(ع) است» و روز قیامت«آنان‌که از پیش آن را فراموش کرده‌اند» یعنی ترک گفته‌اند«گویند همانا رسولان پروردگارمان حق را برای ما بیان داشتند».
روایت جالب توجهی در«کمال الدین و تمام النعمه،ج‏2، ص673» در مورد سوره مبارکه«هود، آیه80»، «قالَ لَوْ أَنَّ لی‏ بِکُمْ قُوَّةً أَوْ آوی إِلى‏ رُکْنٍ شَدید؛ (لوط) گفت«اى کاش در برابر شما قدرتى داشتم یا تکیه‌گاه و پشتیبان محکمى در اختیار من بود»داریم: ابو بصیر گوید امام ششم(ع) فرمودند«گفتار لوط به قومش(در سوره هود آیه 80) «اى کاش در برابر شما قدرتى داشتم یا تکیه‏گاه و پشتیبان محکمى در اختیار من بود» مقصودش جز این نبود که نیروى قائم(ع) را آرزو داشت و رکن شدید یاران او هستند، یک مرد آن‌ها نیروى چهل مرد را دارد و دلش از کوه آهن‏ محکم‏تر است و اگر به کوه‏هاى آهن بگذرند(می‌توانند) آن‌ها را ببرند و شمشیرهای‌شان را کنار نگذارند مگر وقتی که خداى عز و جل راضی شده باشد».
و نیز این آیه معروف در مورد امام زمان(ع) را در سوره مبارکه«هود، آیه86» داریم: «بَقِیَّه اللهِ خَیرٌ لَّکُم إِن کُنتُم مُؤمِنِینَ، ذخیره‌ خدا(آنچه خدا برای شما نگاه داشته است) برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید».
در کتاب«نورالثقلین ج2، ص390، ح 190» از امام صادق(ع) پرسش شد«آیا به قائم(ع) با لقب امیرالمؤمنین(ع) سلام می‌کنند؟» فرمود«نه! آن نام نامی است که خداوند تنها علی(ع)را با آن نام‌گذاری کرد»، گفتم«چگونه قائم را سلام می‌کنند؟» فرمود«می‌گویند السلام علیک یا بقّیه الله»، سپس قرائت فرمود«بقیّة الله خیر لکم».

و از دیگر آیات مربوط به امام زمان(ع) می‌توان به سوره مبارکه«انبیاء، آیه105» اشاره کرد: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون‏؛ به راستی که ما پس از نوشتن در ذکر(همه کتب آسمانی یا تورات) در زبور نیز نگاشتیم که البته بندگان صالح من زمین را به ارث خواهند برد».
علی بن ابراهیم در«تفسیر قمی، ج2، ص77» که به امام صادق(ع) منسوب است در معنی این آیه گوید: فرموده‌اند«همه کتاب‌های(آسمانی) ذکر(خداوند) است، (و منظور از) «البته بندگان صالح من زمین را به ارث خواهند برد»، حضرت قائم(ع) و اصحاب اویند».

و بلآخره در سوره مبارکه«قصص، آیه5» ذکر شده است: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثین‏؛ و ما اراده کردیم که بر آن مردم ضعیف شده در روى زمین منّت گذاریم و آنان را رهبران مردم کرده و وارثانشان کنیم‏».
شیبانی در«کشف البیان،1؛ نهج البیان،221،3» این‌گونه گفته است: «روی فی أخبارنا عن أبی جعفر، و أبی عبد الله(علیهما السلام)«أن هذه الآیه مخصوصه بصاحب الأمر الذی یظهر فی آخر الزمان، و یبید الجبابره و الفراعنه، و یملک الأرض شرقا و غربا، فیملأها عدلا، کما ملئت جورا»؛ از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) روایت است که فرمودند«این آیه مخصوص حضرت صاحب الامر(ع) است که در آخر الزمان ظهور می کند و جبابره و فراعنه را نابود گرداند و شرق و غرب عالم را تحت اختیار گیرد و آن را از عدل پر کند همان‌گونه که از ظلم پر شد».

در پایان باید گفت که بر خلاف مدعای کارشناس وهابی نه تنها شیعه قادر است با توجه به گفتار معصوم(ع) برای وجود و ظهور امام زمان(ع) از قرآن دلیل بیاورد .بلکه درمنابع اهل تسنن نیز دلایلی هست که قبلا ذکر گردید./9161/خ