منافع دنیوی مهمترین عامل رواج دروغ در جامعه است
حجتالاسلام سید جلال رضوی مهر، نماینده رییس سازمان اوقاف و امور خیریه در امور حوزههای علمیه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، در پاسخ به پرسشهای «آیا ما در معاشرتهاى روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟ و در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟»، گفت: یکی از تأکیدات قرآن و روایات این است که افراد از دورغگویی بپرهیزند.
وی ادامه داد: قرآن یکی از نشانههای فرد منافق را کاذب بودن او معرفی میکند، صداقت رمز نجات و کذب راه رسیدن به بدبختی است و کسی که دروغ میگوید افزونبر اینکه میان خود و خدا فاصله ایجاد میکند بلکه شرمنده فطرت خود، انبیا و اولیا خدا نیز میشود.
دروغگویان از اصحاب شیطان هستند
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه دروغ به سخن خلاف واقع گفته میشود، اظهار داشت: افراد دروغگو از اصحاب و پیروان شیطان هستند و ما هرگز در میان اصحاب واقعی پیامبر(ص) و ائمه(ع) نمیبینیم که فردی دروغگو باشد چرا که کسی که رذیله اخلاقی دروغ را دارا باشد نمیتواند به اهلبیت(ع) نزدیک شود.
وی افزود: متأسفانه برخی افراد دروغ شوخی را با دروغ جدی مختلط میکنند و به بهانه اینکه سخن از روی شوخی است دروغ میگویند در حالی که دروغ، دروغ است چه از روی شوخی باشد، چه جدی و افراد باید از بیان هرگونه سخن غیر واقع خودداری کنند.
حجتالاسلام رضوی مهر بی منطقی و پرحرفی را از صفات فرد دروغگو برشمرد و خاطرنشان کرد: کسی که سخنان غیر واقع را بیان کنند برای اثبات آن به راه حلهای غیر منطقی پناه میآورد.
وی بیان داشت: وقتی به روایت ائمه معصوم(ع) نگاه میکنیم متوجه میشویم که اهلبیت(ع) صداقت را مرحله قرب به خدا بیان میکنند به این معنا اگر فردی به ناظر بودن خدا توجه داشته باشد و بخواهد به قرب الهی برسد هرگز گرفتار دروغگویی نمیشود.
سخنان دروغگو مورد پذیرش جامعه نیست
مشاور رییس سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اینکه سخنان فرد دروغگو مورد توجه و پذیرش افراد قرار نمیگیرد، ابراز داشت: معمولا افرادی که دچار رذیله اخلاقی دروغ میشوند از ابتدا نسبت به سخنان خود کم اهمیت بوده و به دروغهایی که در اصطلاح دروغهای کوچک گفته میشود توجه نمیکردند.
وی اظهار داشت: برای اینکه افراد گرفتار صفت زشت دروغگویی نشوند باید برای خود نشانه و علامت هشدار قرار دهند به این معنا که اگر دروغی از آنها سر زد با مال و یا اعمال خود را جریمه کنند.
دروغ بدترین مرض اخلاقی است
این استاد حوزه دروغ را از عمدهترین امراض اخلاقی رایج در میان افراد دانست و گفت: فرد دروغگو با بیان سخن غیرواقع گرفتار قهر الهی میشود و سرنوشت خود را شوم میکند.
حجتالاسلام رضوی مهر دنیا طلبی، جهالت و غفلت را از مهمترین عوامل رواج دروغگویی در جامعه خواند و اظهار داشت: برخی افراد برای رسیدن به مقاصد دنیوی و گذراندن امور روزمره خود به قسم دروغ استناد میکنند.
وی ادامه داد: جهل و غفلت نسبت به عذابهای قیامت و ناظر بودن خداوند متعال بر اعمال بندگان نیز سبب میشود که افراد گرفتار این رذیله اخلاقی بشوند.
مبلغان مردم را از آثار شوم دروغ آگاه کنند
نماینده رییس سازمان اوقاف و امور خیریه نقش والدین را در تربیت فرزندان بسیار حساس دانست و تأکید کرد: اگر خانوادهها خود اهل مراعات باشند و در سخنان روزمره خود از دروغگویی دوری کنند قطعا فرزندان نیز تحت تأثیر رفتار آنها قرار میگیرند.
وی تصریح کرد: اگر خدایناکرده پدر و مادر اهل دروغگویی باشند قبح این رذیله اخلاقی در نزد فرزندان از بین میرود و این خود سبب میشود که فرزندان به دروغ گفتن تشویق شوند و وظیفه مبلغان دین است در که مجالس و محافل مردم را نسبت به پرهیز از دروغگویی نصیحت کرده و آنها را از آثار شوم آن آگاه کرده و هشدار بدهند.
حجتالاسلام رضوی مهر در پایان گفت: اگر افراد نسبت به آثار منفی دروغ همانند غضب الهی توجه داشته باشند برای رسیدن به پست و مقام به یکدیگر دروغ نمیگویند.
شایان ذکر است، مقام معظم رهبری در دیدار جوانان خراسان شمالی به ارائه فهرستی از آسیبهای سبک زندگی پرداختند و بیست پرسش مطرح کردند، دو پرسش از این پرسشها مربوط به موضوع دروغ بود.
علت کار گریزی چیست؟
چرا در روابط همسایگىمان رعایتهای لازم را نمیکنیم؟
چرا در زمینهى فرهنگ رانندگی، مردمان منضبطى به طور کامل نیستیم؟
حد زاد و ولد در جامعهى ما چیست؟
الگوى تفریح سالم چیست؟
نوع معمارى در جامعهى ما چگونه است؟ چقدر متناسب با نیازهاى ماست؟
در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟
چرا در برخى از بخشهای کشورمان طلاق زیاد است؟
علت پرخاشگرى و بىصبرى در میان بعضى از ماها چیست؟
چقدر به قانون احترام میکنیم؟ علت قانون گریزی در برخى از مردم چیست؟
انضباط اجتماعى در جامعه چقدر وجود دارد؟
وجدان کارى در جامعه چقدر وجود دارد؟
چرا برخى از حرفهای خوب، ایدههاى خوب، در حد رؤیا و حرف باقى میماند؟
چه کنیم که ریشهى ربا در جامعه قطع شود؟
آپارتماننشینى چقدر براى ما ضرورى است؟
تجملگرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟
چرا در بین بسیارى از مردم ما مصرفگرایی رواج دارد؟
چرا پشت سر یکدیگر حرف میزنیم؟
چرا در برخى از بخشهای کشورمان روى آوردن جوانها به مواد مخدر زیاد است؟
چرا صلهى رحم در بین ما ضعیف است؟
آپارتماننشینى چقدر براى ما ضرورى است؟ چقدر درست است؟
طراحى لباسمان چقدر متناسب با نیازهاى ما و عقلانى و منطقى است؟
آرایش در بین مردان و زنان چقدر درست است؟
آیا ما در معاشرتهای روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟
بعضىها با داشتن توان کار، از کار میگریزند؛ علت کار گریزی چیست؟
علت پرخاشگرى و بىصبرى و نا بردباری در میان بعضى از ماها چیست؟
حقوق افراد را چقدر در رسانهها ، در اینترنت و... مراعات میکنیم؟
تولید کیفى در بخشهای مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟
چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاههاى ادارى ما کم است؟
چرا در بعضى از شهرهاى بزرگ، خانههاى مجردى وجود دارد؟ این بیمارى غربى چگونه در جامعهى ما نفوذ کرده است؟
چه کنیم که طلاق و فروپاشى خانواده، آنچنان که در غرب رایج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟
چه کنیم که زن در جامعهى ما، هم کرامت و عزتش حفظ شود، هم وظائف اجتماعیاش را انجام دهد و هم حقوق اجتماعی و خانوادگیاش محفوظ بماند؟
چه کنیم حق همسر، حق فرزندان رعایت شود؟ /993/ت302/ع