به مناسبت سالروز میلاد امام سجاد؛
ویژه نامه اینترنتی «علی بن حسین» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «علی بن حسین» به مناسبت سالروز میلاد امام سجاد(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی ذی‌طوی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «علی بن حسین» شامل مطالب خواندنی و مقالات، دانلود نرم‌افزار و تصاویر ویژه در پایگاه اینترنتی ذی طوی منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به موضوعاتی همچون سیمای امام سجاد(ع)، شمه‌ای از فضائل و مناقب امام سجاد(ع)، امام سجاد(ع) بسیار سجده‌کننده، آموزه‌های تربیتی در نیایش‌های امام سجاد(ع)، آثار برخی گناهان در کلام امام سجاد(ع)، گناهانی که پرده‌ها را می‌درد، بصیرت آفرینی در سیره و سخن امام سجاد(ع)، نگاهی به وضعیت اخلاقی عصر امام سجاد(ع)، امام زمان(عج) در کلمات و دعاهای امام سجاد(ع)، از خداپرستی تا خودپرستی خواص در کلام امام سجاد(ع) و امام سجاد(ع) از کربلا تا شهادت اشاره کرد.
سیمای امام سجاد علیه السلام
در این مقاله از ویژه نامه می‌خوانیم: بی گمان شرط اول پیشوا قراردادن اهل بیت علیهم‌السلام، شناخت ویژگیهای آنان و تأسی به آنهاست، صفات برتری که پیروان را به سوی قله کمال راهنمایی می‌کند، وجود انسان را با انوار الهی، طاهر میسازد و شایستگی هدایت‌پذیری و وصول به قرب الهی را فراهم می‌آورد.
ویژگیهای امام سجاد علیه السلام را می‌توان در دو بخش مطالعه کرد، ویژگیهای مرتبط با امامت(علم، عصمت، معجزه) و ویژگیهای شخصی آن حضرت که خود در دو بخش(ارتباط با خداوند، ارتباط با مردم و خود) قابل مطالعه است.
ویژگی های مرتبط با امامت
علم
امام سجاد علیه السلام همچون دیگر ائمه و رسولان الهی برخوردار از علم غیب بود و با این فضیلت الهی وظایف امامت را انجام می‌داد، علم غیب به دو گونه است: مطلق، که مختص خداوند است، «عالم الغیب والشهادة وهو الحکیم الخبیر؛ آگاه به غیب و شهود است و حکیم و داناست».
نسبی، که به اذن الهی در اختیار انبیا و امامان قرار دارد، علمی که محدود، وابسته به علم الهی، و بالقوه است، برخلاف علم غیب مطلق خدا که نامحدود، مستقل و فعلی است و در هیچ شرایطی، چیزی از او پنهان نمی‌ماند.
بر این اساس راوی می‌گوید: امام زین العابدین علیه السلام می فرمود: «لولا آیة فی کتاب الله لحدثتکم بما کان وما یکون الی یوم القیامة فقلت له یابن رسول الله ایة آیة، قال: قول الله تعالی یمحوا الله ما یشاء ویثبت وعنده ام الکتاب؛ اگر یک آیه در قرآن نبود، شما را به آنچه بود و خواهد بود تا روز قیامت، خبر می‌دادم»، راوی می‌گوید، به او گفتم: ای پسر رسول خدا، آن کدام آیه است، فرمود: «سخن خداوند تعالی که فرمود: «هر چه را خدا بخواهد محو و تثبیت می‌کند و ام‌الکتاب نزد اوست».
آن حضرت زمانی هم که شخصی بر سر مسأله‌ای فقهی با وی به جدل پرداخت فرمود: «اگر به خانه ما درآیی، ردپای جبرئیل را به تو نشان خواهیم داد، آیا کسی هست که از ما به سنت آگاه تر باشد».
نمونه‌ای از علم غیب آن حضرت را می‌توان در برخوردش با عبدالملک بن مروان یافت، حجاج بن یوسف به عبدالملک نوشت: «اگر می‌خواهی بنیان حکومت خودت را استوار سازی، لازم است علی‌بن الحسین علیه السلام را به قتل برسانی».
عبدالملک هم در جواب او نوشت: «از ریختن خون بنی هاشم خودداری کن، زیرا سلطنت آل ابوسفیان به واسطه کشتن بنی هاشم چندان پایدار نماند»، عبدالملک نامه را مخفیانه به حجاج فرستاد، ولی چند روز بعد نامه‌ای از امام سجاد علیه‌السلام دریافت کرد که در آن نوشته بود: «از آن نامه‌ای که درباره حفظ خون بنی‌هاشم به حجاج نوشته بودی اطلاع یافتم».
وقتی عبدالملک نامه را خواند، دید تاریخ آن با تاریخ نامه‌ای که برای حجاج نوشته است مطابقت دارد.
ناگفته نماند که علاوه بر امور غیبی که آگاهی از آن برای هدایت سکان امامت ضروری است، آن امام از علوم معمول نیز آگاهی کامل داشت، تا آنجا که زهری، از علمای درباری عبدالملک، می‌گوید: «ما رایت احدا کان افقه منه؛ کسی را فقیه‌تر از او(امام سجاد علیه السلام) ندیدم».
عصمت
بی گمان سکان هدایت بشر باید در دست کسانی قرار گیرد که خود از هرگونه آلودگی به دور هستند، شیعیان کسی را به امامت می پذیرند که مصداق «لیذهب عنکم الرجس»، و از هر گناه و آلودگی به دور باشد، یک پرسش و پاسخ از محضر امام سجاد علیه‌السلام می‌تواند موضوع را به کلی روشن سازد.
امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: «الامام منا لایکون الا معصوما ولیست العصمة فی ظاهر الخلقة فیعرف بها فلذلک لا یکون الا منصوصا. فقیل یا ابن رسول الله فما معنی المعصوم، فقال: هو المعتصم بحبل الله وحبل الله هو القرآن لا یفترقان الی یوم القیامة والامام یهدی الی القرآن و القرآن یهدی الی الامام و ذلک قول الله عزوجل ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم؛ امام از ما، حتما معصوم است و عصمت چیزی نیست که در ظاهر خلقت معلوم باشد تا با خلقت شناخته شود، به این جهت، امام را جز از راه نص نمی‌توان تعیین کرد»، سؤال شد: ای فرزند رسول خدا، پس معنای معصوم چیست، فرمود: «معصوم کسی است که به ریسمان الهی تمسک جوید و ریسمان الهی قرآن است، امام و قرآن تا قیامت از هم جدا نمی‌شوند، امام مردم را به قرآن و قرآن به امام هدایت می‌کند و شاهدش این سخن خداوند است که «این قرآن مردم را به راهی که پایدارتر است، هدایت می‌کند».
مناجات آن حضرت در روز عرفه نیز شنیدنی است، آنجا که می‌فرماید: «وهب لی عصمة تدنینی من خشیتک وتقطعنی عن رکوب محارمک وتفکنی من اسر العظائم وهب لی التطهیر من دنس العصیان؛ عصمتی به من ببخش که مرا به ترس از تو نزدیک سازد و از انجام محارم تو باز دارد و از اسارت گناهان بزرگ آزاد سازد و پاکی از آلودگی گناه را به من ببخش».
معجزات
معجزه کار خارق العاده‌ای است که از راهی غیر از راه علل طبیعی و عادی ایجاد می‌شود و هدف از آن تحدی است، مانند اینکه پیامبر یا امام برای اثبات رسالت و امامت خود کاری خارق‌العاده انجام دهد و آن را نشانه امامت یا رسالت خود بداند، در قرآن کریم معجزات گاه به خود پیامبران و گاه به خداوند نسبت داده شده است، اژدها شدن عصای حضرت موسی علیه‌السلام، ید بیضای آن حضرت، سخن گفتن عیسی علیه السلام در کودکی، همگی ثابت می‌کنند که معجزه امری قابل وقوع است.
ابو خالد کابلی سال‌ها به امامت محمد حنفیه معتقد بود تا اینکه از طریق یحیی بن ام طویل توانست به حضور امام سجاد علیه‌السلام برسد، در ملاقات دوم وی، امام سجاد علیه‌السلام فرمود: «اگر می‌خواهی مقام خودم را در بهشت هم‌اکنون به تو نشان می‌دهم»، امام دستش را به چشمان ابوخالد کشید و او خود را در بهشت و کاخ‌ها و رودخانه‌های آن دید، تا آنکه حضرت بار دیگر دست به چشمان او کشید و او خود را یک مرتبه روبه روی حضرت دید.
وی سرانجام در سایه این توجهات حضرت، توفیق پیروی از امام حق را یافت.
ویژگیهای امام علیه‌السلام، در ارتباط با خدا
در مقاله دیگری از این ویژه نامه برخی از ویژگیهای امام سجاد(ع) آمده که به این شرح است:
شاکر بودن
ابوحمزه ثمالی می‌گوید: امام زین‌العابدین علیه السلام هرگاه غذا میل می‌کرد، می‌فرمود: «الحمدلله که به ما غذا داد و ما را سیراب کرد و ما را کفایت فرمود و به ما کمک کرد و ما را پناه داد و نعمت عطا فرمود و فضیلت بخشید، ستایش خدایی را که همگان را اطعام می‌دهد و کسی او را اطعام نمی‌کند.
آن حضرت می‌فرمود: «لقد استرقک بالود من سبقک بالشکر؛ هر که زودتر شکر و سپاس نعمت تو را به جا آورد، با دوستی و محبت خود، تو را برده خویش کرده است».
عشق به قرآن
آن حضرت می‌فرمود: «لو مات مابین المشرق والمغرب لما استوحشت بعد ان یکون القرآن معی؛ اگر آنچه بین مشرق و مغرب است از میان برود، پس از آنکه قرآن با من باشد، بیمی به خود راه نمی‌دهم».
امام سجاد علیه‌السلام از خوش‌صداترین افراد بود و ممکن نبود کسی صدای قرآن خواندن او را بشنود و تحت تأثیر قرار نگیرد، از این رو مورخان گفته‌اند: سقاهایی که از در خانه امام می‌گذشتند، می‌ایستادند تا صدای امام را بشنوند.
آن حضرت می‌فرمود: «آیات القرآن خزائن، کلما فتحت خزانة ینبغی لک ان تنظر ما فیها؛ آیات قرآن گنجینه‌هایی‌اند، هر وقت گنجینه‌ای گشوده شود، شایسته است که به دقت در آن بنگری».
برای همین، حضرت در نماز عبارت«مالک یوم الدین» را آن قدر تکرار می‌کرد که نزدیک بود جان از جسمش جدا شود.
امام زین‌العابدین علیه‌السلام در بخشی از دعای بسیار طولانی ختم قرآن خود، بارها این عشق و دلدادگی‌اش را آشکار میسازد، از جمله عرض می‌کند: «اللهم صل علی محمد و آله واجعلنا ممن یعتصم بحبله ویاوی من المتشابهات الی حرز معقله ویسکن فی ظل جناحه ویهتدی بضوء صباحه؛ خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از کسانی قرار بده که به ریسمان محکم قرآن چنگ می‌زنند و در درک معانی متشابهات به پناهگاه محکم محکمات قرآن پناه می‌برند و در زیر بال قرآن به آرامش می‌رسند و به وسیله نور صبحگاهی آن هدایت می‌شوند».
مستجاب الدعوه بودن
امام سجاد علیه‌السلام از آن روی که محبوب الهی بود، مقام والای مستجاب‌الدعوه بودن را هم داشت.
ثابت بنانی نقل می‌کند: من و گروهی از عبادت گران بصره(ایوب سجستانی، صالح مری، عتبة الغلام، حبیب فارسی و مالک بن دینار) به حج رفتیم و دیدیم مردم از شدت تشنگی و بی‌آبی در مضیقه و فشارند، آنان به ما متوسل شدند و ما به سوی کعبه رفتیم و پس از طواف، با تضرع از خدا تقاضای باران کردیم، اما دعای ما پذیرفته نشد، در همین بین جوانی که اندوه و ناراحتی در چهره‌اش پیدا بود، آمد و بعد از طواف، رو به ما کرد و گفت: مالک بن دینار، گفتیم: بله، گفت: یک نفر از شما را خدا دوست ندارد، گفتیم: ما دعا کردیم، اجابت با اوست.
او به سوی کعبه رفت و در آنجا به سجده افتاد، در سجده می‌گفت: خدایا تو را به علاقه‌ای که به من داری، اینها را از باران سیراب کن، هنوز دعایش تمام نشده بود که باران همچون دهانه مشک باریدن گرفت.
گفتم، جوان، از کجا فهمیدی خدا تو را دوست دارد، گفت: اگر دوست نداشت، به خانه‌اش دعوت نمی‌کرد، حال که دعوت کرده، فهمیدم مرا دوست دارد از این رو او را به علاقه‌اش به خودم قسم دادم.
آن جوان از پیش ما رفت، از مردم مکه پرسیدم این جوان که بود، گفتند: علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام بود.
ویژه نامه اینترنتی «علی بن حسین» به مناسبت سالروز میلاد امام سجاد(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی ذی‌طوی منتشر شده است و علاقه‌مندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی http://www.zitova.ir/ مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات