پیشزمینه ظهور امام زمان انتظار قلبی و عملی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، استاد محمدحسین فلاحزاده، مسؤول ستاد ترویج احکام، شب گذشته در مراسم میلاد حضرت مهدی(عج) که در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد، گفت: انتظار دو جنبه قلبی و عملی دارد، جنبه عملی آن است که شخص منتظر اشتیاق داشته باشد درباره امری که انتظار آن را میکشد.
وی افزود: انسان اگر انتظار آمدن مهمان یا مسافری را دارد، ابتدا درباره او اشتیاق قلبی دارد، باید توجه داشت انتظاری که عبادت محسوب میشود و خیر در پرونده اعمال انسان ثبت میشود، انتظار ظهور امام زمان(عج) است.
استاد حوزه علمیه با تأکید بر اینکه باید در ابتدا واقعا از نظر قلبی مشتاق باشیم که حضرت مهدی(عج) ظهور کند، ابراز کرد: اما باید توجه داشت که تنها انتظار قلبی کافی نیست، بلکه انتظار عملی هم لازم است، فردی که انتظار مهمانی را میکشد باید خود را نیز در عمل آماده کند.
وی گفت: وظیفه فرد منتظر را باید در سخنان اهلبیت(ع) جستوجو کرد، ائمه معصومان(ع) در حکم یک انسان هستند، یعنی آنچه را که پیامبر(ص) فرمودهاند، همان سخن امام حسین(ع) و سخن سایر ائمه(ع) است.
استاد فلاحزاده همه سخنان ائمه(ع) را دستور العمل همه زندگی انسانها دانست و ابراز کرد: از این نظر میتوان گفت عصر غیبت با عصر ظهور و حضور سایر ائمه تفاوتی ندارد، آن تفکری که میگوید ما منتظر ظهور امام زمان(عج) باشیم تا ایشان کارها را درست کند، اشتباه است.
وی جمله منتظر مصلح باید خود مصلح باشد را جمله صحیحی دانست و اظهار کرد: اعتقاد صحیح و عمل صالح سعادت انسان را تأمین میکند، انسان باید در عمل هم کار درست انجام دهد و برای انجام کار درست علم و آگاهی و بصیرت لازم است.
مسؤول ستاد ترویج احکام با تأکید بر اینکه پایه و اساس درستکاری معرفت و شناخت است، خاطرنشان کرد: این آگاهی یا مجتهدانه یا مقلدانه است، یا انسان در امور زندگی خودش باید صاحب نظر باشد یا باید از صاحب نظر و کارشناس و متخصص پیروی کند.
وی گفت: طریق شناخت احکام دین بر اساس دو روش اجتهادی و تقلیدی است و عمل به احکام بر اساس سه روش اجتهادی، تقلیدی و عمل به احتیاط است، عموم مردم باید از عالمان دینی پیروی کنند همانگونه که امام زمان(عج) در توقیعی این امر را گوشزد کرده است.
استاد فلاحزاده گفت: عالمان دینی و فقها و مراجع عظام بسیاری از لذتهایی را که عموم مردم دارند، ترک کردهاند، لذت آنان در قال الباقر و قال الصادق و غور کردن در دستورات ائمه(ع) است.
وی با بیان اینکه بحث مراجع و پیروی مردم از علما مربوط به زمان اهلبیت(ع) است، اظهار کرد: خود ائمه(ع) حوزه درسی تشکیل دادند و مجتهد، عالم و فقیه پروراندند و آنان تقلید در امور دینی را به مردم یاد دادند و در همان دوران دستور به برخی علما دستور به فتوا دادند./914/پ202/ی