چگونگی نفوذ بنی‌امیه در حکومت اسلامی با توجه به منع پیامبر
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام اسکندری، پژوهشگر و محقق تاریخ اسلام در چهارمین جلسه دوره کوتاه مدت امام حسن(ع) شناسی که با حضور طلاب، علما و اقشار مختلف مردم عصر امروز، هفتم ماه مبارک رمضان در شبستان نجمه خاتون حرم مطهر حضرت معصومه(س) برگزار شد، به بررسی رفتار بنی‌امیه در زمان ائمه(ع) پرداخت.
وی گفت: اصل و نسب برای انسان افتخار نیست، بلکه همان‌گونه که قرآن کریم می‌فرماید تقوا افتخار است، بنی‌امیه گروهی بودند که اصل و نسب را افتخار دانسته و حقوقی برای سایر انسان‌ها در نظر نداشتند، در حالی که اسلام تأکید فراوانی نسبت به رعایت حقوق یک‌دیگر دارد.
دختر ابوسفیان، تنها مسلمان خاندان بنی‌امیه
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه بنی‌امیه، بدترین دشمنان اهل‌بیت(ع) بودند، اظهار داشت: در تاریخ نقل شده، افرادی از بنی‌امیه فضله حیوانات را جمع‌آوری کرده و بر سر مبارک رسولالله(ص) می‌ریختند، حتی گروهی از آن‌ها خار به زیر پای پیامبر(ص) می‌ریختند.
وی افزود: پس از هجرت پیامبر(ص) از مکه بیشترین جنگ‌ها با تحریک ابوسفیان که سرکرده بنی‌امیه بود، رخ داد و تمام تلاش بنی امیه به ویژه ابوسفیان نابود کردن اسلام و دین بود، حتی پس از فتح مکه هیچ یک از افراد این خاندان به جز دختر ابوسفیان کسی اسلام واقعی نیاورد، هر چند در ظاهر اسلام را پذیرفتند.
چگونگی نفوذ بنی‌امیه در حکومت اسلامی با توجه به منع پیامبر
حجت‌الاسلام اسکندری با اشاره به اینکه پیامبر(ص) در طول عمر پربرکت خویش بارها تأکید کرده بودند که بنی‌امیه نباید در رأس امور حکومت اسلامی قرار بگیرند، خاطرنشان کرد: پس از رحلت رسولالله(ص)، خلیفه اول برای جلب رضایت بنی‌امیه، ابوسفیان را والی سرزمینی میان حجاز و نجران کرده و پسر او را نیز والی شام کرد و از این‌جا پای خاندان بنی‌امیه به حکومت باز شد.
وی تصریح کرد: خلفیه دوم نیز معاویه را فرماندار شام کرد و هر چند نسبت به اقداماتی فرماندار خود دقت داشت و سخت‌گیر بود، ولی دست معاویه را باز گذاشت و حتی یک‌بار هم او را بازخواست نکرد، دست معاویه را بازگذاشت تا پایه‌های حکومت بنی‌امیه را در شامات محکم کند.
چه کسانی به امام حسن خیانت کردند؟
پژوهشگر تاریخ اسلام تأکید کرد: پس از خلیفه دوم، عثمان که از خاندان بنی‌امیه بود، خلیفه مسلمانان شد، در این زمان بود که حضور بنی‌امیه در حکومت اسلام پررنگ شده و تقریبا بیشتر پست‌های حساس حکومت به آن‌ها سپرده شد.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه امیرمؤمنان(ع) تنها فردی بودند که تصمیم جدی بر عزل معاویه داشتند، گفت: معاویه فردی بود که می‌گفت «تا نام محمد را محو نکنم دست از حکومت بر نخواهم داشت».
وی ادامه داد: امام حسن(ع) نیز به سبب خیانت یاران خود مجبور به صلح با معاویه شد، حتی در تاریخ نقل شده فرزندان عباس، عموی پیامبر(ص) نیز به امام حسن(ع) خیانت کرده و ایشان را تنها گذاشتند.
بزرگترین مانع معاویه برای موروثی کردن حکومت
حجت‌الاسلام اسکندری با تأکید بر اینکه معاویه همواره در تلاش بود تا امامتی که در زمان خلفا به خلافت منحرف شده بود را در خاندان خود موروثی کند، اظهار داشت: بزرگترین مانع برای موروثی کردن خلافت بر سر راه معاویه، امام مجتبی(ع) بودند، تا زمانی هم که امام(ع) زنده بودند، معاویه هیچ اقدامی نتوانست انجام بدهد، از این‌رو امام حسن(ع) را با توطئه به شهادت رساند.
وی تأکید کرد: البته معاویه فکر می‌کرد با شهادت امام حسن(ع) به تمام اهداف خود می‌رسد، در حالی که قدرت امام حسین(ع) را نادیده گرفته بود و اباعبدالله الحسین(ع) کسی بودند که گور خانواده بنی‌امیه را کندند./993/پ202/ی