۰۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۴۴
کد خبر: ۱۷۷۶۷۴
نسیم هدایت، رهنمود‌های بزرگان به طلاب جوان(100)؛

مرز تفکر و توهم

خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی تبریزی در پاسخ به پرسشی درباره راه‌های پیشگیری و نجات از تفکر پنداشتن توهم و راه تبدیل آنان به افکار پسندیده، گفت: انسان وقتی به چیزی علاقه‌مند است، گاهی وهمیات او را به خطا می‌اندازد. آدم تشنه‌ای که در پی یافتن آب است، اگر در نقطه‌ای دور دست، سراب هم ببیند می‌پندارد که آب است.
نسيم هدايت ، علي وافي

به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب «نسیم هدایت، رهنمود‌های بزرگان به طلاب جوان» تدوین شده از سوی علی وافی، دربردارنده چهل پرسش و پاسخ درباره آداب و رموز طلبگی و صد‌ها نکته آموزنده درباره شیوه طلبگی است.

با توجه به اهمیت طرح این مباحث برای طلاب به ویژه طلاب جوان و تازه‌ وارد به حوزه‌های علمیه، خبرگزاری رسا اقدام به انتشار بخشی از محتوای این کتاب کرده است.

در بخشی از این کتاب، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی تبریزی به این پرسش که «گاهی بر اثر عدم آگاهی، تفکر، به توهم می‌انجامد، یا اصلا از ابتدا توهم را، تفکر می‌پندارند و در نتیجه، افکار شیطانی و فاسد، ذهن‌شان را مشغول می‌کند. برای پیشگیری از این گرفتاری، یا در صورت دچار شدن، راه نجات از آن، یا تبدیل به افکار پسندیده، چه باید کرد؟» این‌گونه پاسخ داده است:

انسان وقتی به چیزی علاقه‌مند است، گاهی وهمیات او را به خطا می‌اندازد. آدم تشنه‌ای که در پی یافتن آب است، اگر در نقطه‌ای دور دست، سراب هم ببیند می‌پندارد که آب است. چون آن خواست درونی و احساس نیازش به آب، سراب را در نظر او آب جلوه می‌دهد... والذّین کفَرُوا اعمالُهُم کسَراب بقیعةٍ یحسَبُهُ الظمانَ ماءً حتی اِذَا جَاءَ لَم یجِدهُ شَیئاً و جد اللّهَ عِنده، فوفّاه حسابَهُ

این افراد به خاطر کثرت علاقه‌ای که دارند گاهی آن‌چه که می‌خواهند، در نظرشان مجسم می‌شود و خیال می‌کنند واقعیات است.

آدمی که در تاریکی از حیوان یا انسانی می‌ترسد، ناخودآگاه شبهی را از دور می‌بیند، حرکت او را حس می‌کند، نزدیک شدن یا دور شدنش را می‌بیند، اما واقعیت ندارد.

نفس اوست که آن شبه را می‌سازد، آن حرکت را مجسم می‌کند و این آدم خیال می‌کند کسی یا چیزی قصد حمله به او را دارد.

برای جلوگیری از همه توهم‌ها و خیال بافی‌ها، باید استاد و کارشناسی باشد که عالمانه دست انسان را بگیرد و به مقصد برساند.

سابقا اساتید اخلاق در حوزه زیاد بودند. حضرت امام خمینی(ره) یکی از اساتید اخلاق بود، پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌ها درس اخلاق می‌گفت، گروهی در درس شرکت می‌کردند و بعضی با علاقه بیشتر.

الان هم بعضی از کسانی که از آن درس‌ها بهره گرفتند و هنوز هم متأثر آن درس‌ها هستند در قید حیاتند و بعضی به رحمت خدا رفتند.

وقتی سخن از دل بر می‌آید، بر دل می‌نشیند. وقتی انسان از عالم عامل سخنی می‌شنود، خواه و ناخواه در او تأثیر می‌گذارد و در ضمیرش تحول ایجاد می‌کند.

البته باید بدانیم هرکسی هم که ادعای استادی کند، استاد نیست. به قول قدیمی‌ها: هر کس کلاه را کج بگذارد، پهلوان نمی‌شود. استاد واقعی کسی است که ادعا نداشته باشد، بلکه عمل او، رفتار او و گفتار او، نشانگر این واقعیت باشد که می‌تواند اسوه و الگوی دیگران قرار گیرد.

شایان ذکر است، علاقه‌مندان به تهیه این کتاب می‌توانند به انتشارات شفق به نشانی قم ـ خیابان شهدا ـ کوچه 22 مراجعه کنند یا با شماره 37741028 پیش شماره 025 تماس بگیرند./997/پ202/ن

ارسال نظرات