سخنانی خودمانی از آیت الله یزدی

به گزارش خبرگزاری رسا، آیت الله محمد یزدی، رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه در پاسخ به این سؤال که رابطه یک طلبه با نظام در تبلیغ چگونه باید باشد و از چه چیزی دفاع کند، گفت: این که به طور کلی، روحانیت ما چه رابطه ای با نظام داشته باشد، سؤال به جایی است.

تا رهبر داریم هیچ مشکلی نداریم، باید به رهبر نگاه کرد، راه رهبر را ادامه داد و پشت سر او حرکت کرد، اما می دانیم چیزهایی است که رهبر برای ورود به آنها محذور است، اما برای دیگرانی که پشت سر رهبری اند این محذوریت وجود ندارد، به عنوان نمونه مسائل شرعی کلی مثل امر به به معروف و نهی از منکر، مثلا وقتی یک روحانی، یک منکر قطعی را با شرایطی که در فقه تبیین کرده اند تشخیص داد، نمی بایست درنگ کند بلکه باید امر به معروف و نهی از منکر کند.

البته باید احترام شخصیت ها رانگه دارد، پس اگر از من می پرسید باید بگویم مبلغانی که از حوزه قم به سراسر کشور می روند و با مردم کشور روبه رو هستند، باید مطابق مبانی شرعی و با رعایت ادب، کارهای اشتباه آنها را تذکر دهند، برای امر به امر به معروف و نهی از منکر بایدبه این مسائل توجه داشته باشید.

پس در رابطه روحانیت و نظام، اول آن که کلیاتی که رهبری تبیین می کنند باید ملاحظه شود، باید پشت سر رهبری حرکت کنیم اما این طور هم تصور نکنیم که وقتی رهبری درباره مسأله ای صحبتی نفرمودند، ما هم باید بی توجه باشیم و حرفی نزنیم، من دقیقا خاطرم هست که وقتی مسؤول بخش سیاسی جامعه مدرسین بودم ، وقت ملاقاتی با آیت الله خامنه ای گرفتیم و با برخی از دوستان جامعه مدرسین به دیدار ایشان رفتیم، آن زمان رییس جمهور بودند.

از جمله نکاتی که ایشان در آن جلسه گفتند این بود که فرمودند ممکن است مسؤولان رده بالای مملکت محذوراتی مانند ملاحظلات بین المللی و غیره داشته باشند ولی شما که در بخش هایی مانند جامعه مدرسین کار می کنید یا دیگر واحد های آزاد، مثل حوزه علمیه یا طلبه ای که مسؤولیت دولتی ندارد، لزومی ندارد ملاحظه دولت را بکنید، البته نباید با دولت پرخاش کرد و در مقابل دولت ایستاد، مگر این که رهبری در مقابل دولت بایستد که در این صورت باید پشت سر رهبری حرکت کرد.

در تاریخ سی سال گذشته، نمونه هایی داشته ایم در حد وزیر یا دیگرانی که در این سطح که رهبری با آنها مقابله مستقیم داشته اند، مثلا بنی صدر که رییس جمهور بود، بی کفایتی اش از طریق قانون اجرا شد، من آن زمان در مجلس بودم که امام هم حکم بی کفایتی را که مجلس رأی داده بود، امضا کردند و بنی صدر کنار گذاشته شد.

دیدیم که الان چه وضعیتی پیدا کرده است و معلوم شد چه افکار خطرناکی داشته است، ثانیا امر به معرو ف و نهی از منکر، چیزی نیست که انسان صبر کند تا کسی واکنش نشان دهد بلکه باید گفت، حالا گاهی نیروی انتظامی را مخاطب قرار می دهید ولی باید با منکر برخوردکرد و از معروف حمایت نمود.

امروز یک روحانی باید زمان و مکان را به خوبی بشناسد، مثلا روحانی ای که در تهران تبلیغ می کند با روحانی ای که در تهران تبلیغ می کند و یا یک شهر کوچک تبلیغ می کند، متفاوت است، گاهی اقوام مختلف یا براداران اهل سنت در یک شهر زندگی می کنند یا احیانا دشمنان دینی حضور دارند، شما نباید دشمن را تحریک کنید، می شود حقایق را به گونه ای مطرح کردکه تنش ایجاد نشود.

من در شهری در دوران طاغوت که اهل سنت در آنجا حضور داشتند، تبعید بودم، به بازار می رفتم و در مغازه ها با مردم صحبت می کردم، در یکی از مغازه ها به شخصی از برادران اهل سنت گفتم شما می دانید ما چرا اینجا آمدیم و جریان چیست؟، می دانید آقای خمینی چه می گوید؟، آن برادر سنی آدم خیلی خوبی بود.

 به من گفت حقیقتش را بخواهید این مغازه شیعه است، این مغازه سنی است، ما همه برادریم و با هم به خوبی زندگی می کنیم، در این بازار هیچ وقت دعوا نیست، حتی به مسجد همدیگر می رویم و نماز هم می خوانیم، ولی فلانی نمی گذارد ما با هم دوستانه زندگی کنیم و اسم رییسشان را گفت، آقایی بود که من در گذشته با او برخوردی داشتم، به او پیغام دادم که مشروب فروشی را که چسبیده به مسجد است، تعطیل کن یا حداقل به چند مغازه دورتر از مسجد منتقل کن.

بنابراین مبلغ باید به زمان و مکانی که در آن تبلیغ می کند، توجه داشته باد، باید به زمان تبلیغ توجه کند، به مخاطبان توجه داشته باشد و تفاوت ها را بشناسد؛ از این رو هر کسی نمی تواند مبلغ باشد، ما برای ساختن مبلغ باید او را با مباحث جامعه شناسی و روان شناسی آشنا کنیم تا یک مبلغ خطا و اشتباهی مرتکب نشود.

نمونه ای داشتیم که به خاطر عدم تدبیر، درگیری ایجاد شده بود و مبلغ را بیرون کرده بودند، مسؤولان اعزام مبلغین هم باید در انتخاب مبلغین دقت کافی داشته باشند، باید دوره های لازم را ببینند و در این دوره ها باید تفاوت شهرها و مکان های مختلف را در نظر گرفت./1323/ت302/س

منبع: شماره 27 دوهفته‌نامه عهد