صلح امام حسن در راستای حفظ دین اسلام و شخصیت های دینی بود

حجت الاسلام سید حسین سیدی ثانی، استاد سطح عالی حوزه علمیه تبریز در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، گفت: مکتب امام حسن(ع) مکتبی انسان ساز و جامعه‌ساز است، امام حسن مجتبی(ع)، کریم اهل بیت، در طول عمر دو بار تمام اموال خود را در راه خدا تقدیم کرد.

وی اوضاع سیاسی زمان امامت امام حسن(ع) را یکی از سخت ترین شرایط عنوان کرد و افزود: حلم و بردباری حضرت از خصوصیات بارز ایشان بود چرا که با دشنام و ناسزاگویی به امیرمؤمنان علی(ع) روبه‌رو می‌شد و خود نیز از این امور در امان نبود، اما جز بردباری از او ظاهر نمی‌شد.

حجت الاسلام سیدی ثانی بارزترین مسأله در زندگی امام حسن مجتبی(ع) را مسأله صلح عنوان کرد و تصریح داشت: دوران امام مجتبی(ع) با حادثه‌ صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح است، همراه بود، اگر امام حسن(ع) صلح نمی‌کرد، تمام ارکان خاندان پیامبر(ص) را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمی‌گذاشتند که حافظ نظام ارزشی اصیل اسلام باشد.

وی صلح امام حسن(ع) را در راستای حفظ دین و شخصیت های دین مبین اسلام دانست و گفت: اهمیت وجایگاه ولایت درکلام امام حسن(ع) وارد شده و امام(ع) پیشوایان هدایت را از اهل بیت عنوان می دارد، شایستگی خلافت در منظر ایشان جز به اهل بیت سزاوار نیست؛ « ان الائمة منا، و ان الخلافة لا تصلح الا فینا».

این استاد سطح عالی حوزه، امر ولایت و امامت را توأم با علم دانست و افزود: امام مجتبی(ع) علم و دانش را در اهل بیت(ع) بارز و ائمه هدی را مظهر علم عنوان می‌دارد؛ « و ان العلم فینا و نحن اهله، و هو عندنا مجموع کله بحذافیره».

وی افزود: امام حسن مجتبی(ع) در ادامه این روایت نفی شایستگی خلافت از غیر اهل بیت می‌کند و به معاویه خطاب می‌کند که برخی ها فکر می کنند که در امر خلافت از ما سزاوارترند و تو ای معاویه چنین گمانی داری./854/ت302/ح