نهضت حسینی با روشنگری حضرت زینب زنده ماند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت‌الاسلام شیخ محمد دغانلو، استاد حوزه علمیه در چهارمین تجمع مدافعان حرم که با حضور مداحان حسینیه اعظم زنجان دوشنبه شب در مسجد زینبیه قزوین برگزار شد، گفت: از دو جهت می‌توان افراد را مورد بررسی قرار داد نخست طایفه‌ای که در آن رشد پیدا کرده‌اند و دوم دورن مایه هر شخصی است.

وی در ادامه افزود: حضرت زینب(س) دختر فاطمه الزهرا(س) که خود طوفانی است و این همان نسب نیک بوده که فردی از امام صادق(ع) می‌پرسد که باب حاجات شما کیست و امام می‌فرمایند مادرم زهرا(س).

استاد حوزه علمیه با اشاره به دورن حضرت زینب(س) و شجاعتی که این بانوی بزرگوار داشتند، تصریح کرد: راوی می‌گوید که غروب عاشورا یک نفر به درون خیمه‌ها می‌رفت و افراد را بیرون می‌آورد جلو رفتم و دیدم زینب(س) است که حضرت سجاد را در آغوش گرفته و بیرون می‌آورد و هیچ ترسی از آتش و خیمه‌های سوخته ندارد.

حجت‌الاسلام دغانلو ابراز کرد: روز عاشورا سر 18 تن از عزیزان حضرت زینب(ع) را جلوی چشمان آن حضرت سر بریدند امام سجاد(ع) از عمه جان خود پرسیدند که چرا نشسته نماز می‌خوانی؟ حضرت پاسخ دادند که به خاطر داغ عزیزانم نیست بلکه چند روزی است که آب و غذا نخورده‌ام و توان ایستادن ندارم.

این کارشناس مذهبی با اشاره به دیگر فضائل رفتاری حضرت زینب(س) عنوان کرد: این بانئی بزرگوار در مجلس یزید روشنگری‌ کرده و بدون هیچ ترس و عبایی حقتیق را بیان می‌کردند.

وی خاطرنشان کرد: زينب(س) پس از عاشورا سه موضوع حساس سرپرستي از بازماندگان شهيدان، حمايت و نگهباني از امام وقت، حضرت امام سجاد(ع) و ابلاغ پيام شهيدان به مردم را برعهده گرفت و به خوبي آن را اجرا كرد.

این کارشناس حوزوی تأکید کرد: حفظ و نگهداری یک نهضت و انقلاب، از انجام آن مهم‌تر است و حضرت زینب(س) پس از حادثه دهم محرم الحرام سال 61 هجری، پیام رسا و مدبرانه خود را از دشت خونین کربلا برای مسلمانان ابلاغ کرد و آن را برای همیشه در تاریخ، زنده نگه داشت.

حجت‌الاسلام دغانلو در پایان گفت: رسالت حضرت زینب(س) در واقع گفت و گوی امام حسین(ع) با نسل‌ها و تاریخ آینده است، چرا که حضرت زینب با سیره تبلیغی خود توانست صدای امام حسین(ع) و فریاد «هل من ناصر ینصرنی» را به مردم دنیا برساند و اگر زینب پیام کربلا را به تاریخ بازگو نمی‌کرد، کربلا در کربلا می‌ماند و کسانی که به این پیام نیازمندند از آن محروم می‌مانند./955/203/ب2