تبیین موانع حسنات و شروط قبولی اعمال

حجت الاسلام والمسلمین مهدی زمانی، استاد درس خارج و سطح عالی حوزه علمیه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، پیرامون شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان با قرائت «اللهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَكاتِهِ وسَهّلْ سَبیلی الى خَیْراتِهِ ولا تَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الى الحَقّ المُبین» بیان داشت: خدایا زیاد بگردان در آن بهره مرا از بركاتش و آسان كن راه مرا به سوى خیرهایش و محروم نكن ما را از پذیرفتن نیكی‌هایش اى راهنماى به سوى حـق آشكار.

غفلت مانع برکت

حجت الاسلام والمسلمین زمانی بیان داشت: دراین روز سه دعا می کنیم که ابتدا می گوئم بارالها! در این روز بهرهَ مرا از برکاتش کامل گردان! هر روزی که از این ماه می گذرد باید از آن بهره جست زیرا وقتی رفت دیگر باز گشتنی نیست بنابراین انسان باید با توجّه به این حقیقت سعی کند از هر روز بهره کامل را بردارد تا دچار خسران نشود.

وی افزود: آنچه موجب می شود که آدمی از این برکات عقب افتد چیزی جز غفلت نیست. این عامل سبب می شود که روزها بگذرد و توشه ای از آن گرفته نشود. اگر بخواهیم کمال استفاده از این روزها را ببریم باید قلب خود را با یاد خداوند متعال بیدار نگه داریم.

دو مانع انجام حسنات

استاد درس خارج حوزه علمیه در بیان درخواست دوم گفت: می گوئیم خداوندا! در این روز راه مرا بسوی حسناتش آسان گردان! بطورکلّی انجام حسنات دارای دشواری است و این بدان جهت است که در مسیر انجام حسنات دو مانع بزرگ وجود دارد.

وی افزود: مانع اوّل شیطان است که هرگز راضی نمی شود انسان گامی به سوی تعالی و رشد بردارد. و مانع دوّم نفس امّاره است که همواره انسان را به سمت بدیها می کشاند. مبارزهَ بی امان مؤمن با این دو عامل فساد تا پایان عمر ادامه دارد و تمام نخواهد شد و در این جنگ بزرگ پیروزی ازآن کسانی است که خود را به خداوند عزیز سپرده ودر تحت حمایت او درآمده اند.

حجت الاسلام والمسلمین زمانی ادامه داد: در سورهَ یوسف می خوانیم «انّ النّفس لأمّارةٌ بالسّوء الّا ما رحم ربّی»(یوسف/53) هرآینه نفس پیوسته به بدیها دستور می دهد مگر آنکه خدا رحم نماید! بنابراین مؤمن همیشه باید دست در دامن توکّل او زده تا بتواند از خوبیها بهره مند شود.

شروط قبولی اعمال

استاد سطح عالی حوزه در فراز سوم دعا بیان داشت: می گوئیم پروردگارا! در این روز مرا از قبولی کارهای نیک محروم مگردان! قبولی عمل از انجام آن دشوارتر است! برای پذیرش عمل شرائطی لازم است نخستین شرط اخلاص است که تمام دشواری ها درهمین بخش نهفته است.

وی افزود: عملی که صد درصد خالص باشد کمتر یافت می شود! معمولاً در نیّت انسان عوامل غیر الهی نیز داخل می گردد. اخلاص کامل آنست که آدمی از تعریف و یا مذمّت دیگران هیچ تأثیری نپذیرد حتّی اگر تمام عالم برعلیه او یکپارجه بشورند ذرّه ای تردید و سستی در او حاصل نشود.

حجت الاسلام والمسلمین زمانی ادامه داد: شرط دوّم تقوا است و سوّم عقل و بصیرت است عقل سبب می شود که انسان درست وظیفه را تشخیص دهد تا عمل او بهنگام بوده و مقبول بارگاه ربوبی قرار گیرد. آری قبولی عمل آنقدر دشوار است که در حدیث آمده است امیرمؤمنان علی(ع) فرمودند به خدا سوگند اگر می دانستم که خداوند یک عمل واجب مرا پذیرفته است دیگر از انجام مستحبّات دست می کشیدم! ولی بخدا سوگند نمی دانم آیا از من خداوند چیزی را پذیرفته یا نه!؟(میزان الحکمة/حدیث شماره:14352)

وی گفت: در پایان می گوئیم ای معبودی که بندگانت را به حقّ هدایت می کنی! با کرم و لطف خویش اعمال ضعیف ما را بپذیر! آمین./302/933/ب1