جوشش علم از برکات امام صادق است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مراسم شهادت امام صادق(ع) با سخنران حجت‌الاسلام مسعود عالی، شب گذشته در مسجد جامع آل‌یاسین تهران برگزار شد.
برکت همان باکیفیت بودن است
حجت‌الاسلام عالی در مورد مفهوم «برکت» در دین گفت: برکت همان بالا بودن کیفیت است که برکت در عمر، مال و غیره داریم.
وی در تبیین معنای کلمه برکت افزود: برای اینکه به مفهوم برکت پی ببریم می‌توانیم به کلمات هم‌ریشه آن توجه کنیم، مثلاً «برکه» با «برکت» هم‌ریشه است و به جایی برکه می‌گویند که آب نسبتاً زیادی در آنجا ماندگار شده باشد یعنی سه ویژگی خیر بودن، زیاد بودن و ماندگار بودن از نشانه‌های برکت هستند.
کارشناس برنامه سمت خدا، در مورد ویژگی چهارم برکت اظهار کرد: مرحوم علامه طباطبائی در جلد هفتم المیزان می‌فرمایند عنصر چهارمی نیز در مفهوم برکت است که آن، نامحسوس بودن برکت است، مثلاً ماه مبارک رمضان، ماه بابرکتی است اما برکتش به کمیت آن نیست زیرا تعداد روزهایش مانند بقیه ماه‌هاست در حالی که نفس کشیدن و خوابیدن در آن ماه نیز ثواب دارد.
طی الزمان از مصادیق برکت در زمان است
وی در ذکر خاطره‌ای از علامه امینی در مورد برکت در زمان یادآور شد: شخصی از اهل سنت به علامه امینی اشکال کرده بود اینکه می‌گویید حضرت علی(ع) شبی هزار رکعت نماز می‌خواندند را من قبول ندارم زیرا اگر هر رکعتی یک دقیقه هم طول بکشد شانزده‌ونیم ساعت طول می‌کشد تا تمام شود و هیچ شبی این‌همه طولانی نیست. علامه امینی در جواب آن شخص، هزار رکعت نماز را در هفت ساعت خواندند سپس روی به او کرده و گفتند من که خاک پای حضرت امیر(ع) نیز نیستم در هفت ساعت خواندم، آن حضرت که وقتش بسیار بابرکت‌تر است.
حجت‌الاسلام عالی در تبیین برکت در زمان گفت: همانطور که طی الارض داریم، طی الزمان نیز داریم، البته برکت وقت همیشه به وسیله طی الزمان نیست ولی این حساب‌ها نیز وجود دارد.
وی افزود: ابن‌بابویه یا شیخ صدوق، اساساً ولد مبارک است زیرا 300 کتاب نوشته که یکی از آن‌ها «من لایحضره الفقیه» است که تا امروز هر فقیهی بخواهد فتوا بدهد باید این کتاب را خوانده باشد، همچنین شاگردانی تربیت کرده است که یکی از آن‌ها شیخ مفید است.
این کارشناس دینی در مورد برکات امام جعفر صادق(ع) بیان کرد: اینکه در مکتب حق، بیشتر علم از امام صادق(ع) است از برکت ایشان است، البته همه ائمه(ع) مخزن علم هستند اما این علم، در زمان امام صادق(ع) جوشیدن گرفته است. امام صادق(ع) چهار هزار شاگرد از سراسر جهان داشتند که امام به آنان جرأت داده بودند از او دلیل بپرسند و به همین بسیاری از آنان مجتهد شدند که حضرت به برخی از آنان اجازه دادند تا به شهرشان بروند و فتوا بدهند.
تدریس امام صادق نوعی مبارزه بود
وی با اشاره به کتاب «انسان 250 ساله» رهبر معظم انقلاب، اظهار کرد: این کتاب، نکته‌سنجی‌هایی دارد که در جای دیگر کمتر یافت می‌شود. در این کتاب، کار علمی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شبیه صلح امام حسن(ع) و قیام امام حسین(ع) است که به مقتضای زمان انجام شده است و امام باقر(ع) و امام صادق(ع) این کار علمی را کردند که همه بفهمند حکومت باید آنجایی باشد که علم است و اگر جایی قدرت بدون علم باشد، آن حکومت نامشروع و غصبی است. به همین دلیل همان تدریس امام صادق(ع) نیز ممنوع اعلام شد زیرا نوعی مبارزه بود.
حجت‌الاسلام عالی دلیل عدم قیام امام صادق(ع) با وجود چهار هزار شاگرد را این‌گونه عنوان کرد: سدیر صیرفی از امام صادق(ع) می‌پرسد چرا با وجود اینکه حداقل 100 هزار نفر طرفدار دارید قیام نمی‌کنید؟ امام(ع) در پاسخ به او فرمودند اگر به همین تعداد یار داشتم قیام می‌کردم، سپس با اشاره‌ای نشان اظهار می‌کنند که 17 یار باوفا نیز ندارند، بنابراین بیشتر همان شاگردان امام صادق(ع) نیز افراد باوفایی نبودند بلکه حتی بعضاً برای خودشان مکتی نیز جعل کردند./202/9597/ب1