حضرت فاطمه هیچگاه در راه دفاع از ولایت، تقیه نکرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، عضو هیأت علمی جامعه المصطفی العالمیه، روز پنج‌شنبه در مراسم سوگواری که به مناسبت فرا رسیدن ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) در دفتر رهبر معظم انقلاب برگزار شد، ضمن تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه، اظهار داشت: حضرت فاطمه(س) جایگاه بلند و رفیعی نزد خداوند متعال دارد.
حجت الاسلام و المسلمین رفیعی با قرائت روایت «وَ لَوْ كانَ الْحُسْنُ شخصاً لَكانَتْ فاطِمَةَ، بَلْ هِيَ اَعْظَمُ، ...» ابراز داشت: جُبِینی عالمی سنی و شافعی مذهب از پیامبر اکرم(ص) نقل می‌کند که فرموده‌اند: اگر بخواهی تمام خوبی‌ها را مجسم کنی، فاطمه زهرا(س) خواهد شد و چه بسا ایشان بالاتر از آن خوبی‌ها نیز باشد.
وی در بیان منزلت و جایگاه رفیع آن بانوی بزرگوار، تصریح کرد: در شاکله ذهن انسان نمی‌گنجد که یک زن و یک انسان به جایی برسد که محور خشم و رضایت خداوند متعال باشد.
عضو هیأت علمی جامعه المصطفی با اشاره به روایتی از کتابِ لسانُ المیزان، خاطرنشان کرد: بن اَتعَب با آن که شخصی سنی مذهب بود اما بار‌ها در کتاب خود درباره فضایل حضرت فاطمه زهرا(س) نکاتی ذکر کرده است که یکی از آنها در صفحه 65 جلد پنجم این کتاب درباره چرخیدن آسیاب بدون دخالت دست حضرت فاطمه زهرا(س) است.
وی با بیان این که در منابع علمای سنی مذهب درباره فضایل حضرت فاطمه زهرا(س) روایات بسیار فراوان وجود دارد، گفت: متأسفانه فضایل آن بانوی بزرگوار در میان جوانان سنی مذهب بسیار کم بیان می‌شود.
استاد حوزه علمیه با بیان این که حضرت فاطمه زهرا(س) هیچگاه در راه دفاع از ولایت، تقیه نکرد، اظهار داشت: اگر ایشان در دفاع از ولایت تقیه می‌کرد، دیگر اثری از امامت، ولایت و تشیع باقی نمی‌ماند.
وی با اشاره به خطبه فدکیه، ابراز داشت: تقیه فاطمه زهرا(س) به منزله تعطیلی امامت بود از این رو اگر پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) تلاش چند ماهه ایشان برای دفاع از ولایت نبود، چه بسا اکنون دیگر هویتی از تشیع باقی نمی‌ماند.
این پژوهشگر حوزوی با تأکید بر این که بسیاری اوقات، سکوت خواص در مواقع حساس کار را خراب می‌کند، تصریح کرد: پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) اگر حضرت فاطمه زهرا(س) سکوت کرده و از ولایت دفاع نمی‌کرد، دشمنان تشیع می‌گفتند؛ ببینید! اگر مشکلی بود، بی‌تردید دختر رسول خدا(ص) اعتراض می‌کرد، لذا سکوت دختر پیغمبر بیانگر آن است که هیچ مشکلی وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که حضرت امام خمینی(ره) از دنیا رفت و رهبر معظم انقلاب به عنوان رهبری جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد، بسیاری با معظم‌له دیدار و بیعت کردند اما تأثیری که بیعت فرزند امام راحل با رهبر معظم انقلاب انقلاب داشت، هیچ کدام از دیدار‌ها نداشت.
حجت الاسلام و المسلمین رفیعی ادامه داد: سید احمد خمینی از آنجایی که اهل بیت امام راحل بود، اگر سکوت کرده و به دیدار رهبر معظم انقلاب نمی‌رفت، ممکن بود منجر به ایجاد بحران شود اما زمانی که وی به دیدار حضرت امام خمینی(ره) رفت و در مقابل ایشان دو زانو نشست و عرض کرد؛ شما رهبر ما هستید، اثرگذاری فوق العاده‌ای داشت.
وی با بیان این که سکوت زهرای مرضیه به سهولت می‌توانست علی(ع) را کنار بگذارد، گفت: اما زهرای مرضیه(س) از تمام قوا کمک گرفت و از تمام لحظات استفاده کرد تا پشتیبان ولایت باشد.
عضو هیأت علمی جامعه المصطفی شیوه و روش مبارزه حضرت صدیقه طاهره با جریان انحراف را منحصر به‌فرد ارزیابی و خاطرنشان کرد: انحراف از اول تاریخ تا کنون بوده و تا زمانی که امام زمان(عج) ظهور نکرده باشد نیز وجود خواهد داشت.
وی به توضیح و بررسی انواع انحراف‌ها در جوامع مختلف پرداخت و تأکید کرد: انحراف عقیدتی یکی از خطرناک‌ترین انحراف‌ها است از این رو آن زمانی که حضرت موسی(ع) چهل روز به میقات رفت، چند هزار انسان گوساله پرست شدند.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: حضرت عیسی(ع) در گهواره لب به سخن گشود و فرمود که من بنده خدا هستم، اما امروزه چند میلیون مسیحی منحرف شده و حضرت عیسی(ع) را پسر خدا می‌دانند.
وی انحراف قوم شعیب را انحراف اتقصادی برشمرد و ابراز داشت: قوم شعیب به کم‌فروشی متهم شدند و قوم لوط نیز به انحرافات اخلاقی مبتلا شدند و با این که حضرت لوط(ع) حضور داشت باز هم مردم جامعه به گناه همجنسگرایی کشیده شدند.
این پژوهشگر حوزوی انحرافات سیاسی را از دیگر انحراف‌های جوامع اسلامی برشمرد و افزود: امام کاظم(ع) بود اما هارون الرشید حکومت می‌کرد و امام سجاد(ع) بود اما ولید شرابخوار حکومت می‌کرد.
وی انحراف خانوادگی را از دیگر موارد انحراف دانست و یادآور شد: در خانواده حضرت یوسف(ع) برادران برادر خود را در چاه انداختند و در خانواده حضرت آدم(ع)، برادری، برادر خود را به قتل رسانید.
حجت الاسلام و المسلمین رفیعی اظهار داشت: انحراف جامعه ربطی به حضور و عدم حضور امام(ع) ندارد چرا که مثال‌هایی که بیان شد همه نشان از حضور امام(ع) بود اما انحراف نیز وجود داشت.
وی خاطرنشان کرد: بزرگ‌ترین انحرافی که در اسلام رخ داد، انحرافی بود که پس از مرگ پیامبر اکرم(ص) به وقوع پیوست و نزدیک بود تا جریان و حقیقتی، برای همیشه در تاریخ، محو شود.
عضو هیأت علمی جامعه المصطفی، بزرگ‌ترین انحرافِ موجود در اسلام را جریان عدم پذیرش امامت امیرمؤنان(ع) بر شمرد و ابراز داشت: آن جریان امامت و ولایت امیرالمؤمنان و همچنین جریان غدیر بود که حضرت فاطمه زهرا(س) با تمام قدرت در مقابل آن ایستادگی کرد.
وی با بیان این که مُنکر عقیدتی به مراتب از منکر اخلاقی خطرناک‌تر است، تصریح کرد: کسی که شرابخوار است یا حجاب خود را رعایت نمی‌کند، نمی‌تواند آسیب زیادی بر جامعه وارد سازد اما منکر اعتقادی می‌تواند مکتبی همچون وهابیت درست کرده و دنیا را تحت تأثیر خود قرار دهد.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اولین قدم حضرت فاطمه زهرا(س) در مقابله با انحرافی که پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) در میان مردم جامعه مسلمان رخ داد، تأکید کرد: ایشان برای مقابله با این جریان انحرافی، در قدم اول از هر وسیله‌ای برای آگاهی دادن به مردم استفاده می‌کرد.
وی با قرائت روایت «اِنَّ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبغِضَ المُؤمِنَ الضَّعیفَ الّذَی لا دینَ لَهُ، فَقیلَ لَهُ: وَ ما المُؤمِنُ الّذی لادینَ لَهُ؟ قالَ الّذی لایَنهی عَنْ المُنکَرِ»، افزود: خداوند از مؤمن ضعیف بدش می‌آید و مؤمن ضعیف کسی است که در برابر انحراف‌ها حساس نباشد.
این پژوهشگر حوزوی با اشاره به این که تذکر به منکر به سه شکل قلبی، زبانی و دستی تحقق می‌یابد، خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) در نهج البلاغه کسی را که تذکر به منکر را ترک کرده باشد، مرده متحرک معرفی می‌کند.
وی یادآور شد: حضرت زهرا(س) با تمام وجود از امامت و ولایت دفاع کرد، چرا که با قلبش عاشق امیرمؤمنان بود، فانی در ولی خدا بود و در هر لحظه و در هر مکانی با زبانش در برابر انحراف می‌ایستاد.
حجت الاسلام و المسلمین رفیعی اظهار داشت: صدیقه کبری(س) با قرائت خطبه‌‌های مختلفی در مساجد از ولی خدا دفاع می‌کرد و به شدت در برابر منکر می‌ایستاد به طوری که اگر کسی غیر از فاطمه زهرا(س) چنین خطبه‌ای قرائت می‌کرد، نمی‌گذاشتند تا زنده بماند.
وی با بیان این که آن بانوی بزرگوار دستش را برای یاری علی(ع) بالا آورد، اما تازیانه خورد، ابراز داشت: ایشان با زبان، حقانیت امیرمؤمنان(ع) را فریاد زد، قلبش مالا مال از محبت حضرت علی(ع) بود و چهره‌اش را از منکر و انحراف در هم می‌کشید./878/پ202/ی