اگر کسی به مقام نفس مطمئنه برسد همچون حسینبنعلی میشود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، در درس تفسیر خود در مسجد اعظم در ادامه تفسیر سوره مبارکه نجم گفت: سوره مبارکه نجم در مکه نازل شده و صدر این سوره مربوط به عظمت وحی است و تنظیم نظام عقلانی و ابطال نظام جاهلی است و معیار نظام جاهلی هم دو چیز است، یکی در بخش اندیشه از علم و برهان محرومند و در حد مظنه فکر میکنند و دیگر اینکه در بخش انگیزه در حد میل حرکت میکنند.
وی با بیان اینکه وحی سه قسم است که در پایان سوره مبارکه شوری به آن اشاره شده، افزود: برجستهترین اقسام کلام الهی آن است که بدون واسطه باشد و بر اساس قرب نوافلی که مرحوم کلینی و سایر محدثان نقل کردهاند وجود مبارک پیامبر(ص) از بارزترین محبوبان الهی است که به قرب نوافل دست پیدا کردهاند، کسی که به قرب نوافل برسد خداوند زبان و چشم او میشود، خداوند زبان ولی او میشود که او محبوب است، پیامبر(ص) سخن میگوید اما لسان لسان الهی است و چون لسان الهی است کسی نمیتواند معلم او باشد مگر صاحب لسان که خود خداوند باشد.
مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: ما یک جنت معبر داریم و یک جنتالمأوی داریم، در سوره مبارکه الرحمن جنتهای فراوانی ذکر کردهاند، یک نوع بهشت عندالهی مال روح است و سخن از جسم و بدن نیست و اگر کسی به مقام نفس مطمئنه برسد و به مقام راضیه مرضیه برسد مانند حسینبنعلی(ع) میشود.
وی بیان کرد: اگر فردی مانند امام حسین(ع) به قضای الهی راضی و تمام اعمالش مرضی خداوند باشد و دارای نفس مطمئنه باشد هنوز توی راه است و از آن به بعد را خداوند میبرد، اینها سالکانی هستند که بعد مجذوب میشوند چون خدا به همین شخص میگویید بیا، اینکه کجا هست و چه قدر هست معلوم نیست، هنوز توی راه هستی و از این به بعد ما تو را میبریم، این «جنتی» بالاتر از «جنتالله» است که خداوند میگوید بهشتم.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه معنای علم نظری را باید مصداقش را دید و مشاهده کرد و معنای نظری را نمیتوان با مفهوم بدیهی شناخت، خاطرنشان کرد: مفهوم را نمیتوان با مفهوم دریافت، معنای نظری را با مفهوم بدیهی نمیتوان شناخت، مفهوم از یک حقیقت گرفته شده و باید رفت سراغ آن حقیقت و آن را شناخت، مفهومی را با مفهوم بشناسیم مشکلی از ما را حل نمیکند،
وی گفت: ما خدایی را که با اوصافش میشناسیم و به کنه ذاتش راه نداریم، عبادت میکنیم، خدا بسیط است و محدود نیست، جزء ندارد که ما به اندازه خودمان بشناسیم، خودش فرمود اینجا جای شما نیست و «لایحیطون به علما»، کجا میخواهی بیایی او که جزء ندارد و بسیط است، ما غرق برهان و معرفت حق هستیم، ما هزار برهان فلسفی داریم برای جوشن کبیر، ما میفهمیم که او فهمیدنی نیست، شناخت خداوند محال است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه ما نور آسمانها و زمین را میشناسیم نه ذات خداوند را، اظهار کرد: این ذات یک مفهومی در ذهن ما است؛ اما نمیشناسیم، ما به برهان مکلف هستیم و نه عرفان و شهود، اگر هزار اسم در جوشن کبیر است ما برهان میآوریم و میگوییم کسی که صاحب اینها است را ما میپرستیم و هیچ پیامبری از انبیا راهی به مقام ذات ندارند و امام علی(ع) میفرماید هر چه میشناسیاش خدا نیست./914/ 202/ص