تمامی انسان ها دارای مقامی از عصمت هستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی ظهر امروز ماه مبارک رمضان در درس تفسیر سوره ملک که در مجمتع آموزش عالی فقه(حجتیه) قم برگزار شد، اظهار داشت: یکی از علل عصمت انبیا، علم آنها به آثار سیئات و معاصی است؛ گاهی اوقات علم در انسان ایجاد عصمت می کند.

این مرجع تقلید تصریح کرد: همه انسان ها یک مرحله از عصمت را دارا هستند، چرا که علم قاطع داریم، اگر به هر کدام از انسان ها یک میلیارد دلار پول بدهند و بگویند به شرطی که به این سیم بدون حفاظ دست بزنید که در آن برق جریان دارد، دست نخواهید زد، چرا که در مقابل این علم معصوم هستید، می دانید که به دنبال آن مرگ است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم افزود: هر کجا که علم قوی باشد، در حقیقت عصمت آفرین است؛ اگر ما نیز آثار معاصی را با چشم خود ببینیم، شاید یک مرحله از عصمت را پیدا کنیم؛ حضرت یوسف(ع) در سن جوانی دارای قدرت زیادی بود و در دوران جوانی ایشان، یک زن جوان عاشقش می شود؛ هر کسی بود در برابر این زن تسلیم می شد، اما با توجه به این که ایشان اثر گناه را می دید، تسلیم نشد و گناه نکرد؛ انبیا و اولیا دارای چنین علمی بودند و گاهی ممکن است که ما نیز در اثر کمال به یک مرتبه از عصمت برسیم.

حضرت آیت الله سبحانی اظهار داشت: اگر انسان اثر گناه را با چشم خود ببیند، گناه نمی کند و این گناه نکردن او، علت عصمت او در لحظه گناه می شود؛ در آیه 12 سوره ملک می خوانیم «كسانى كه از پروردگارشان در نهان مى‏ ترسند، مسلّماً آمرزش و پاداش بزرگى دارند!» خشیت در ظاهر اهمیتی ندارد؛ افرادی هستند که ظاهر خاشعی دارند، اما در پنهان گناه می کنند.

وی گفت: در این آیه سؤالی مطرح می شود که چرا ابتدا مغفرت را اول آورده و سپس اجر را بیان می کند؟ کسی که می خواهد در زمینی محصولی را کشت کند، ابتدا زمین را آماده کشت می کند و سپس اقدام به زراعت می کند؛ چرا که تخلیه مقدم بر تحلیه است. ابتدا باید پاکی باشد که در ادامه آن پاداش بیاید.

این مرجع تقلید تصریح کرد: هر موقع خداوند سخن از کافران بگوید، در ادامه آن سخن از مؤمنین می آورد و برعکس؛ این مسأله در قرآن به کرار آمده است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم افزود: این توهم است که انسان گمان کند خداوند از غیب خبر دارد اما از ظاهر خبر ندارد و یا بر عکس؛ در آیه 13 این سوره آمده است « وَ أَسِرُّواْ قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُواْ بِهِ  إِنَّهُ عَلِيمُ  بِذَاتِ الصُّدُور» گفتار خود را پنهان كنيد يا آشكار (تفاوتى نمى‏كند)، او به آنچه در سينه‏‌هاست آگاه است! این آیه می خواهد تفاوت ها را از بین ببرد؛ انسان ها هستند که ظاهر را می بینند و پنهان را نمی بیند.

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به آیه 14 سوره ملک اظهار داشت: در آیه بعد، خداوند می فرماید « آيا آن كسى كه موجودات را آفريده از حال آنها آگاه نيست؟! در حالى كه او (از اسرار دقيق) با خبر و آگاه است! » آیا امکان دارد که خداوند از عدم، انسان را ایجاد کند و از آن خبری نداشته باشد.

وی گفت: چیزی که لطیف و ریز است با چشم دیده نمی شود و با ابزار قابل مشاهده است. خداوند علی رغم این که «لایری» است اما «خبیر» است. عالم بالا حقایقی دارد که زبان بشر از بیان آنها ناتوان است؛ حضرت علی(ع) درباره علم خدا اینگونه بیان می فرماید که خداوند از بندگانی که در خلوت گناه می کنند و همچنین راه رفتن ماهیان در دریاها و غیره با خبر است؛ اگر خدا را چنین ببینیم، کمتر گناه می کنیم؛ امام خمینی(ره) می فرمود جهان محضر خداست، در محضر خدا گناه نکنیم./822/ ۲۰۲/ص