چادرها را در یابید...
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه صبح نو، زلزله، ناشی از شکاف گسل‌های پوسته زمین است؛ این گسل‌ها در گذشته به‌صورت کاملاً طبیعی به‌وجود می‌آمدند و امروزه ممکن است ارتباطی غیرمستقیم با اقدامات انسانی داشته باشد؛ اما آنچه زیرپوسته زمین می‌گذرد و دیده نمی‌شود، ابعادی ملی و فراملی روی شهر و روستا برجا می‌گذارد که دیدنی و شنیدنی و لمس‌شدنی اند. مهار این حادثه، در زمان پیش‌گیری ناممکن است، لیکن بحران آن را می‌شود مدیریت کرد.
در ایران سال‌هاست که ساز و کاری برای چنین امری فراهم آمده و روشن است که مسوولیت این‌کار در پایتخت و استان‌ها و شهرهای کشور با کیست و البته سطح موفقیت و ناموفقیت این مدیریت، متوقف به پایِ کار بودن مدیر بحران است که حضور داشته باشد و بتواند تصمیم بگیرد. این بحران فیزیکی همواره با مجموعه‌ای از بحران‌های روانی همراه است که در ساحت رسانه، شهروندان و زندگی روزمره خود را نشان می‌دهد؛ دامن‌زدن به ابعاد سیاسی مساله و مقصریابی در لحظات اول، از بزرگ‌ترین اشتباهاتی بود که توسط مدیران و رسانه‌های دولتی پس از # زلزله_کرمانشاه سر زد و دو پیامد مستقیم داشت: اولاً رسانه‌ها را که وظیفه اصلی و بی واسطه‌شان است، درگیر ماجرایی فرعی و حاشیه‌ای کرد تا آن‌جا که اطلاع‌رسانی و آگهی‌بخشی‌شان در معرض خدشه قرار بگیرد و ثانیاً در مقیاسی موثرتر، افکار عمومی را که در چنین رویدادهایی متمایل به اخبار منفی است، درگیر دوقطبی کاذبی کرد که امکان شکل‌دهی به وفاق اجتماعی و فعال‌شدن هویت ملی را دچار تهدید کرد.
حالا از مرحله شتاب‌ناک اولیه فاصله گرفته‌ایم، اما درد همچنان پابرجاست؛ متولیان امر مناسب است که برای آسیب‌شناسی و ریشه‌یابی زلزله، کمیته حقیقت‌یاب تشکیل دهند، اما پیش و بیش از آن به فکر آب و اسکان و بهداشت مردمان سرمازده و گرفتاری باشند که اکنون توشه‌ای برای زندگی ندارند./۱۳۲۵//۱۰۳/خ