فرصت رویارویی با متحدین در نیویورک

به گزارش خبرگزاری رسا، نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل از هفته پیش شروع به کار کرده و طبق برنامه از پیش تعیین شده، قرار است تا این نشست کار خود را از روز سه‌‌‌‌‌شنبه 25 سپتامبر تا اول اکتبر با حضور سران و سخنرانی برخی از آنها ادامه بدهد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، امسال هم مثل سال گذشته در این نشست سخنرانی دارد اما در شرایطی به طور کامل متفاوت از دفعه قبل.

او سال قبل جنگ تعرفه‌ای را با چین و اروپا به راه نینداخته بود و هنوز سران اروپایی امید داشتند تا در نشست‌‌‌‌‌هایی مثل گروه 7 یا ناتو به یک نوع هماهنگی با او دست یابند که البته چنین نشد و ترامپ از ناسازگاری با آنها کوتاه نیامد. علاوه بر این، ترامپ سال گذشته و با وجود تلقی منفی از توافق هسته‌ای گروه 1+5 با ایران یا برجام کماکان امضایش پای این توافق بود اما از ماه مه امسال و با خروج از برجام در نقطه مقابل این گروه و ایران قرار گرفته است. باید نشست شورای امنیت در روز چهار‌‌‌‌شنبه را هم در نظر گرفت که ترامپ اعلام کرده قصد اداره این نشست را دارد چرا که کشورش ریاست دوره‌ای این شورا را در ماه سپتامبر به عهده دارد. 

ترامپ در سخنرانی 15 دقیقه‌ای سال قبل و با انگشت گذاشتن بر مسئله اتمی کره‌شمالی، تند‌‌‌‌ترین لحن را علیه این کشور به کار برد و حالا از شخصیت او انتظار می‌رود تا در این مورد لاف‌زنی کند و مدعی صلح در جهان شود چون توانسته دیداری با کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی، داشته باشد. در مقابل، برجام و تصمیمش برای خروج از آن یکی از موضوعات اصلی سخنرانی امسال او است چرا که او از زمان اجرای این تصمیم در ماه مه نتوانسته اجماع جهانی ایجاد کند و جز رژیم صهیونیستی و چند کشور عربی خرد و نه چندان تأثیرگذار در عرصه بین‌الملل، حمایتی از سوی دیگر کشور‌‌‌‌ها کسب نکرده است.

تردیدی نیست که او جلسه شورای امنیت را به موازات سخنرانی‌اش در مجمع عمومی سازمان ملل پیش می‌برد و به همین جهت هم موضوع ایران و به خصوص برجام محور برنامه اصلی برنامه او خواهد بود، هرچند که اطرافیانش سعی داشته‌اند جریان این جلسه و دستور کار آن را به صورت دیگری مطرح کنند. نیکی هیلی، نماینده امریکا در سازمان ملل، هفته قبل طرحی را پیش کشیده بود تا ترامپ در این جلسه حضور نداشته باشد و اداره آن یا به عهده خود او یا حداکثر مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا، باشد. پیام توئیتری ترامپ این طرح را به طور کلی منتفی کرد و جای شک و تردیدی باقی نماند که خودش در آن جلسه خواهد بود و حتی خط بطلانی بر گزارش روزنامه واشنگتن پست کشید که به نقل از منابع آگاه در دولت امریکا مدعی منتفی شدن موضوع ایران در آن جلسه شده بود. 

در واقع، نیکی هیلی و دیپلمات‌های ارشد امریکا از جمله پمپئو این نگرانی را دارند که موضوع ایران در جلسه شورای امنیت باعث رودررویی رئیس‌جمهور امریکا با رؤسای 14 کشور عضو این شورا به خصوص چهار کشور دائم آن شود؛ چیزی که تاکنون سابقه نداشته و تا حالا پیش نیامده که متحدان نزدیک امریکا مثل بریتانیا یا فرانسه بر سر موضوعی تا این میزان در مقابل امریکا قرار گرفته‌ باشند.

هرچند که آنها نگران مواضع و حتی سخنان انتقادی دیگر اعضای شورای امنیت علیه ترامپ هستند اما به نظر نمی‌رسد که خود او چندان نگرانی بابت این موضوع داشته باشد و حتی می‌توان گفت که او مایل است از این جلسه برای توجیه درخواستش در مورد دیدار با رهبران ایران بهره‌برداری کند. این نکته با سخنان روز یک‌‌‌‌‌شنبه پمپئو با خبرنگار شبکه فاکس‌نیوز پیدا است که مدعی شده بود ترامپ نه تنها خواهان دیدار با رئیس‌جمهور ایران است بلکه خواهان دیدار با رهبر ایران است.

شکی نیست که هم سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی و هم حضور نماینده ایران در شورای امنیت فرصتی برای پاسخ به ترامپ و اتهام‌زنی‌های او است اما باید توجه داشت که این فرصت نمی‌تواند متأثر از سایه‌‌ حمله تروریستی روز ‌‌‌‌‌شنبه نباشد. پیام توئیتری عبدالخالق عبدالله، مشاور ولیعهد ابوظبی، شکی در حمایت خارجی از تروریست‌‌‌‌‌ها در این حمله نگذاشت چنان که این مقام اماراتی در پیام خود از عبارت «نقل المعرکه الی العمق الایرانی» استفاده کرده که محمد بن‌سلمان، ولیعهد و وزیر دفاع آل سعود، همین عبارت را برای تهدید ایران به کار برده بود. به این ترتیب، دست داشتن اماراتی‌‌‌‌‌ها و سعودی‌‌‌‌‌ها در این حمله تروریستی نکته ناروشنی نیست و نقش داعش در این ماجرا تنها یک نوع فرار به جلوی اماراتی‌‌‌‌‌ها و سعودی‌‌‌‌‌ها است تا با انداختن مسئولیت به دوش داعش، خود را نجات داده‌ باشند.

این حمله به طور کلی نشان داد که ایران برخلاف ادعاهای ترامپ و دستگاه دیپلماسی او قربانی تروریسم است و این موضوعی کلیدی است که هیئت اعزامی ایران باید نگاه جامعه جهانی را در مجمع عمومی و شورای امنیت به آن جلب کند تا نه تنها اتهام‌زنی‌های ترامپ علیه ایران را خنثی کرده باشد بلکه واقعیت موجود از تنش‌آفرینی ارتجاع عربی در منطقه برای جامعه جهانی تشریح شود./۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: روزنامه جوان