تأثیر فال بد زدن در کارها

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام‌ والمسلمین احمد عابدی در درس خارج اصول در مسجد خاتم الانبیای پردیسان به مناسبت ماه صفر و نحوستی که به آن ماه منتسب است نکاتی را درباره نحس و سعد زمان و مکان بیان کرد.

سعد و نحس بودن زمان و مکان

کلمه نحس، هم به صورت مفرد و هم به صورت جمع در قرآن به کار رفته است. در جایی فرموده «فی ایّام نحسات»   و در جای دیگر فرموده  «فی یوم نحس مستمر». کلمه سعد درباره ایام در قرآن بکار نرفته؛ ولی فرموده «انا انزلناه فی لیلة مبارکة»؛ یعنی هم زمان نحس و هم زمان مبارک، هر دو در قرآن بکار رفته است. علامه طباطبایی در ج 19 المیزان بحثی درباره سعد و نحس ایام ذکر کرده است.

زمان‌ها مثل مکان‌ها هستند. یک مکان فی نفسه نه سعد  است و نه نحس؛ اما این مکان همین که اسمش بشود مسجد، سعد می‌شود یا مکانی که در آن قرآن و نماز خوانده شود سعد می شود. اگر انسان در یک مکانی گناهی کرد، برای آدم نحس است.

زمان‌ها هم همینطور است؛ روزی که خدا عذاب نازل کند نحس می‌شود؛ روزی که خدا قرآن نازل کند یا پیامبر مبعوث کند سعد می‌شود. اگر دریک مکانی آدم خوبی باشد مکان مبارک می‌شود؛ مثل حرم حضرت معصومه سلام الله علیها که به خاطر وجود ایشان مبارک است.

جایی که آدم خبیث باشد نحس می‌شود؛ مثلا گفته شده در مسیر مدینه تا مکه جایی که محل عذاب قوم ثمود و عاد است، توقف نکنید و زود رد بشوید؛ چون ارواح خبیثه در آن جا است؛ پس نتیجه این شد که خود زمان و مکان فی نفسه سعد و نحس ندارد و به اعتبار کاری است که در آن زمان و مکان  انجام شده است.

تأثیر فال زدن

حالا اگر زمان و مکانی نه نحس و نه سعد باشد، اگر فال بد بزنید بد می‌شود  و اگر فال خوب زدید خوب می‌شود. خود فال زدن تأثیر دارد  و هم در زمان هست و هم در مکان.

خیلی از استخاره‌ها همین است؛ استخاره می‌کنیم مثلا بد است؛ یعنی فال بد زدن برای این کار است. در دعای استخاره است «اللهم انی تفألت بکتابک ....»   فال زدن هم همین است. چشم شوری هم همین طور است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود «العین حق» یا قرآن می‌فرماید: «وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ» یا حضرت یعقوب علیه السلام به فرزندانش فرمود: «يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ»؛ این همان چشم شوری است.

پس اگر کسی فال بد بزند اثر بد می‌گذارد؛‌ مثلا اگر استخاره کردید و می‌دانید که آن شخص این کار را می‌خواهد انجام ‌دهد و بد آمد نگویید بد است، بگویید خوب نیست؛ چون اگر بگویید بد است ایجاد بدی در آن کار است.

مسلمان‌ها در ماه صفر چون پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از دنیا رفتند، فال بد زدند و گفتند ماه بدی است. اگر کسی که فال بد نزند بدی نمی‌بیند و اگر فال بد بزند بدی می‌بیند. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند که فال نیک بزنید و فال بد نزنید.

در سوره یاسین آمده است که «قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ»؛ از قدیم مردم با کلاغ فال می‌زدند. وقتی کلاغ را می‌دیدند می‌گفتند: کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم بد است. به همین جهت فال بد را «تطیّر» می‌گفتند.

نامه‌های اعمال را «تطایر کتب» می‌گویند؛ چون روز قیامت مردم وقتی نامه اعمالشان را می‌بینند فال بد می‌زنند: «ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها». راه حل این موارد  هم فال بد نزدن، دعا و صدقه و توکل و توسل است./999/پ۲۰۱/س