حقیقتی به نام پایان هژمونی آمریکا

به گزارش خبرگزاری رسا، طی ماه‌های اخیر،جان بولتون مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا به همراه مایک پمپئو وزیر امور خارجه این کشور، تلاش زیادی در راستای تبدیل كردن «13 آبان» به «روز پرچالش انقلاب اسلامی ایران» نمودند! دلیل انتخاب «13 آبان» به عنوان روز آغاز تحریم‌های ایران نیز دقیقا همین موضوع بود. مقامات آمریکایی در صدد بودند تا «نماد آمریکا ستیزی« را در ایران، با نماد «ایزوله سازی ایران» جایگزین ساخته و عظمت  روز 13 آبان ماه را فدای شانتاژهای سیاسی و اقتصادی خود علیه کشورمان کنند. اما در نهایت ماجرا بر وفق مراد ترامپ و همراهانش پیش نرفت! اعلام دور جدید تحریم‌های ایران در دو روز قبل از 13 آبان ماه امسال از یک سو و حضور حماسی و مثال زدنی ملت ایران در راهپیمایی 13 آبان ماه، هر دو نماد «استیصال آمریکا در برابر ایران » محسوب می شود.

مطابق محاسبات مقامات آمریکایی،قرار بود 13 آبان ماه امسال  به نقطه ضعف و ناتوانی ایران تبدیل شود، اما دیروز، در 13 آبان ماه سال 1397 خبری از این ضعف و ناتوانی نبود! آنچه دیروز در خیابانهای کشور و خصوصا در  پایتخت(مقابل سفارت سابق آمریکا) شنیده می شد، مصداق  «ضعف» و « عجز» نبود، بلکه نماد عینی سرافکندگی  دشمنی بود که این بار نیز به مانند 40 سال گذشته در محاسبات ضد ایرانی خود با شکست مواجه شد!

امسال، ایالات متحده آمریکا نظاره گر پرشور ترین  مراسم «13 آبان» در تاریخ انقلاب اسلامی ایران بود.بدون شک، این موضوع هرگز خواسته مقامات آمریکایی و در راس آنها دونالد ترامپ نبود! امسال در حالی طنین فریاد «مرگ بر آمریکا» و « مرگ بر ترامپ» در راهپیمایی 13 آبان به گوش رسید که واشنگتن خود را در نظام بین الملل، نسبت به هر زمان دیگری منزوی تر می بیند. هم اکنون  دیگر کسی از «هژمونی آمریکا» و « وجود نظام تک قطبی» سخن به میان نمی آورد! جای این واژگان تنها در رویاهای دست نیافتنی امثال ترامپ و بولتون بوده در مناسبات جهان امروز، «آمریکای یکه تاز» به زباله دان تاریخ افکنده شده است...

افول قدرت ایالات متحده آمریكا ،نه تنها مناسبات پی ریزی شده قبلی غرب را در هم می ریزد،بلكه نیاز اتحادیه اروپا و سایر كشورهای صنعتی جهان به تدوین فوری استراتژی «گذار از آمریكا» را پررنگ تر می نماید.در ابتدای هزاره سوم،چهار پروسه «پررنگ شدن ناسیونالیسم اروپایی»، «میل به انحلال ناتو»،«رشد آنارشیسم نظامی و سیاسی در غرب »و«میل به گذار از آمریكا» به صورت موازی با یكدیگر شكل گرفته اند.

در این میان پروسه «گذار از آمریكا»نسبت به پروسه های دیگر حالتی «غالب» دارد.یعنی غرب در ناخودآگاه خود به این نتیجه رسیده است كه باید سرمایه گذاری بلند مدت روی قدرت كاخ سفید را متوقف سازد و بنابر اقتضای زمان،مخالفت‌هایی را با واشنگتن بروز دهد. فارغ از آنچه در داخل جهان غرب می گذرد، در دیگر مناطق دنیا و مخصوصا در غرب آسیا نیز شاهد شکست های پی در پی ایالات متحده آمریکا ،متحدان و عمال واشنگتن هستیم.

امروز کشورهای سوریه، عراق،یمن، لبنان، بحرین و ... به نمادهای عینی شکست واشنگتن در منطقه غرب آُیا تبدیل شده اند؟ بی دلیل نیست که بسیاری از تئوریسین‌ها و استراتژیست‌های آمریکایی از ترامپ خواسته اند تا حقیقتی غیر قابل انکار به نام «افول قدرت آمریکا» و « پایان دوران نظام تک قطبی» را بپذیرد. بدون شک هر اندازه ترامپ در این خصوص تاخیر و اهمال کند، هزینه های شکست ایالات متحده به صورت تصاعدی در جهان افزایش خواهد یافت.موضوعی که در حال حاضر نیز شاهد آن هستیم... ./۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: رسالت