روحانیت؛ ملجأ مستضعفان

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، منشور روحانیت حضرت امام خمینی(ره) حقیقتا چراغی تا ابد روشن برای راهبری حوزه‌های علمیه خواهد بود. امام مرد حکیمی بود که گذشته را به‌خوبی می‌دانست، در حال زندگی کرده بود و آینده را به‌وضوح می‌دید، او مسیری را پیش روی حوزه‌های علمیه ترسیم کرد که تا ابدکهنه نخواهد شد.

"روحانیت متعهد، به خون سرمایه‌داران زالو‌صفت تشنه است و هرگز با آنان سر آشتی نداشته و نخواهد داشت." (منشور روحانیت امام)

سال‌های طولانی است که علمای راستین و روحانیت اصیل با قناعت و ساده‌زیستی و  کمترین بهره از دنیا و با تمسک به سیره حضرات معصومین(ع) زندگی گذرانده‌اند، زمین را بستر خویش و آسمان را سقف خود قرار دادند، نان خشک خوردند و وام‌دار کسی نبودند، در گوشه خانه و حجره به تحقیق، تحصیل و تدریس پرداختند و از وجوهات، جز به قدر ضرورت ارتزاق نکردند.

"آن‌ها با زهد و تقوا و ریاضت درس خوانده‌اند و پس از کسب مقامات علمی و معنوی نیز به‌همان شیوه زاهدانه و با فقر و تهیدستی و عدم تعلق به تجملات دنیا زندگی کرده‌اند و هرگز زیر بار منت و ذلت نرفته‌اند. دقت و مطالعه در زندگی علمای سلف، حکایت از فقر و نهایتاً روح پرفتوت آنان برای کسب معارف می‌کند که چگونه در پرتو نور شمع و شعاع قمر تحصیل کرده‌اند و با قناعت و بزرگ‌واری زیستند." (منشورروحانیت امام)

این سبک زندگی آنقدر در اذهان مردم جا‌گرفته بود که طلبگی را با فقر و بی‌نیازی از خلق برابر می‌دانستند و روحانیت را مصداق تمام عیار زندگی زاهدانه می‌دیدند.

پس از سال‌ها خون‌دل‌ خوردن، مجاهدت، اسارت، تبعید و شهادت هزاران مبلغ اسلام از زمان رسول‌خدا تا عصر ما، بالاخره حکومت اسلامی تشکیل شد، مردم خوشحال از این که با تلاش فراوان خود توانسته بودند حکومت را به دست مطمئن‌ترین افراد بسپارند، حکومت را به مردانی پاک واگذار کردند، که صدها سال است چشم از دنیا و تعلقات آن فرو بسته‌اند، سرنوشت خویش را با رضایت کامل، به شاگردان مکتب اهلبیت و علما و وارثان به‌حق رسول‌خدا سپردند. مردم خاطرشان جمع بود که این جماعت پاک‌سرشت به آن‌ها خیانت نمی‌کنند و روحانیت، تشنگان قدرت نیستند بلکه شیفتگان خدمت‌اند.

جنگ که آغاز شد، همگان دیدند که روحانیون با خون سرخ خویش تعهدنامه خود را امضا کردند "و در پایان افتخارآمیز جنگ تحمیلی نیز رقم شهدا و جانبازان و مفقودین حوزه‌ها نسبت به قشرهای دیگر زیادتر است. بیش از دو هزار و پانصد نفر از طلاب علوم دینیه در سراسر ایران در جنگ تحمیلی شهید شده‌اند."(منشور روحانیت امام)

همچنین در روزگاران سخت کشور، این طلاب حوزه‌های علمیه بودند که دوشادوش مردم و چه‌بسا به‌عنوان جلودار میادین کارزار، دل به طوفان آشفتگی‌های دوران می‌زدند و هرگز مردمی که به آنها اعتماد و اطمینان کرده بودند را ناامید نساختند و به‌حق نیز روحانیت بااخلاص می‌بایست این‌چنین باشند.

" صدها سال است که روحانیت اسلام تکیه‌گاه محرومان بوده است. در ترویج روحانیت و فقاهت نه زور سر نیزه بوده است، نه سرمایه پول‌پرستان و ثروت‌مندان، بلکه هنر و صداقت و تعهد خود آنان بوده است که مردم آنان را برگزیده‌اند."(منشور روحانیت امام)

آنها برگزیدگان مردم در طول اعصار و ملجا مستضعفان، محرومان و مظلومان امت بودند. ایثار، مرامشان بود و تواضع عادت مدامشان. درآسایش، همیشه خلق خدا را بر خود مقدم می‌داشتند و در تنگناها پیش‌قدم بودند، هیچ امتیازی برای خود قائل نبودند ودر هرشرایطی عمل به وظیفه را بر خود فرض می‌دانستند، ازاین دست سخنان بسیار است پس بگذاریم و بگذریم.

"راستی اگر کسی فکر کند که استعمار، روحانیت را با این‌همه مجد و عظمت و نفوذ تعقیب نکرده و نمی‌کند، ساده‌اندیشی نیست؟"(منشور روحانیت امام)

دشمن همیشه روحانیت را خار چشم خود و سد محکمی در مقابل هوا و هوس‌های خود می‌دید؛ از این رو تلاش می‌کرد به انحای مختلف، مردم را از روحانیت  و روحانیت را از مردم جدا کند، اما به فضل خدا، نه پیوند هزارساله گسستنی بود و نه ایمان و تقوای راستین طلبگی شکستنی، پس دشمنان حسود نفوذ را تنها راه پیروزی یافتند.

نفوذ در نسل جوان حوزه، نفوذ و نفوذ در بیوت علمای راستین، طراحی دشمنان برای نابودی حوزه‌های علمیه بود.

متأسفانه با نفوذ توانستند ویروس مهلک دنیا‌طلبی، تجمل‌گرایی و راحت‌گزینی را در زندگی برخی از طلاب، مدیران و مسئولان عمامه‌به‌سر وارد کنند و با تبلیغات گسترده رسانه‌های خود، این اندک را اکثر نشان دادند. آری، موی اندر شیرِ خالص زود پیدا می‌شود.

آقازاده‌هایی که سختی و تلخی دوران طاغوت، جنگ، فقر و محرومیت را نچشیده‌اند، امروز عبای پدران متقی خویش بردوش نهاده‌اند و از اسم و رسم آنها سوء استفاده می‌کنند و در دنیا‌طلبی و تجمل‌گرایی گوی سبقت از هم می‌ربایند.

روحانیتی که مردم با هزار امید آنها را زمام دار خود نمودند تا غصه دین و دنیای آنها را بخورند، به مدیرانی پر از کبکبه و دبدبه تبدیل شدند که بایستی برای ملاقت با آنها پشت در اتاقشان صف کشید و یا فقط از صفحه تلویزیون آنها را زیارت کرد.

تلاش دشمن بر این بوده است که روحانیت را در چشم مردم، انسان‌های مرفه و بی‌دردی نشان دهند که بدون زحمت و تلاش صاحب پول‌های بادآورده شده‌اند و با نفوذ در فرزندان علما و یا قلیلی از طلبه‌نماهای دین‌فروش، خواستند به اصطلاح خودشان ریشه روحانیت را با روحانیت بزنند.

اما با تدابیر رهبر معظم انقلاب و تیزبینی مراجع پاک‌دست تقلید و هوشمندی مسئولین انقلابی حوزه، به فضل خدا این پروژه هم شکست خواهد خورد و طلاب جوان انقلابی که دل از دنیا شسته‌اند، نخواهند گذاشت که این عده‌ قلیل، حوزه علمیه را بدنام کنند.

 "طلاب انقلابی هم مدرسین عزیز طرفدار انقلاب را محترم بشمارند و با دیده احترام به آنان بنگرند و در مقابل طیف بی‌عرضه و فرصت‌طلب و نِق‌زن ید واحده باشند و خود را برای ایثار و شهادت در راه هدایت مردم آماده‌تر کنند." (منشور روحانیت امام)

امروز و در این شرایط سخت اقتصادی و مشکلات شدید معیشتی، روحانیت با وجود آنکه خود و خانواده‌هایشان از قشر ضعیف جامعه هستند با تمام وجود از انقلاب اسلامی دفاع می‌کنند و صد البته همراه با مردم از دولت و مسئولان، مطالبه‌گری خواهند کرد.

روحانیت در همیشه تاریخ صدای مردم بوده‌ است، در این دوران نیز فریاد مردم مظلوم بر گوش کر مسئولان لیبرال، رانت‌خواران، اختلاس‌گران و برادران فرصت‌طلب بعضی از روسا خواهد بود و تا برپایی حکومت عدل جهانی از پای نخواهند نشست و رسالت خویش را به کمال می‌رساند./918/ی702/س

محمدصادق ناطقی