چهار پلان از جريان شناسي ديپلماسي عزت و اقتدار
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، صفحات تاریخ جلوههای ویژهای را از برخورد بزرگان شیعه با جریانهای استکباری و استعماری در خود ثبت کرده است که اگرچه زمان و مکان این برخوردها متفاوت بوده است، اما از لحاظ ماهوی از ماهیت یکسانی برخوردار هستند و این نشان میدهد منشا این برخوردها یکجاست و آن اصول سیاسی اسلام است. در ادامه چهار پلان از برخورد بزرگان شیعه را با پیشنهادات استعماری به مطالعه مینشینیم تا مشخص شود که آنچه ۱۴۰۰ سال است اسلام و ایران را حفظ کرده است کدام اصول سیاسی است.
پلان اول: مدینه؛ سال ۶۰ هجری
فرستاده ابنزیاد با پیامی مهم به دربار حاکم مدینه رسید. بنا به متن پیام حاکم مدینه موظف بود تا حسینبنعلی(ع) را به دارالحکومه مدینه دعوت نماید و از او برای یزید بن معاویه بیعت بگیرد و در صورت عدم بیعت سر او را از بدن جدا کرده و به شام بفرستند.
مطابق دستور، حاکم مدینه امام(ع) را به دار الحکومه دعوت کرده و پیام امام را به ایشان ابلاغ نمود؛ امام(ع) پس از شنیدن پیغام ابنزیاد در حالی که در اوج آرامش و اقتدار بود خطاب به حاکم مدینه فرمود چه میگویی؟! ما اهلبیت نبوت و جایگاه رسالت و محل نزول ملائکه هستیم؛ به واسطه ما خدا شروع میکند و به واسطه ما ختم میکند؛ اما یزید مردی است شرابخوار، قاتل انسانهای محترم، متظاهر به فسق و گناه؛ او در جایگاهی نیست که مثل منی با مثل او بیعت نماید.
پلان دوم: تهران سال ۱۲۸۸
شیخ فضلاللهنوری در دادگاهی با حکم شیخ ابراهیم زنجانی به جرم مخالفت با مشروطه به اعدام محکوم میشود؛ مردم تهران به دعوت مشروطهخواهان در میدان اعدام تهران جمع میشوند تا شاهد اجرای حکم اعدام شیخفضلالله نوری باشند؛ در این هنگام و زمانی که شیخ را برای اعدام به سمت طناب دار میبردند فرستاده ویژهای از سفارت روس به شیخ پیشنهاد میدهد تا با امضای مشروطه و پناهنده شدن به سفارت روس خود را از مرگ نجات دهد؛ اما شیخ در پاسخ میفرماید عمری زیر پرچم اسلام بودهام و محاسنم را زیر این علم سفید کردهام؛ اکنون روا نیست که پناهنده کفر شوم؛ دیشب رسول خدا(ص) را در خواب دیدم و به من فرمود که فردا شب مهمان من هستی. البته این اولین باری نبود که شیخ شهید پیشنهاد پناهنگی را رد میکند و قبل از این زمانی که تهران شلوغ شده بود از طرف سفارت روس پرچمی را برای شیخ بردند تا با نصب آن بر سر در خانه خود در امان سفارت روس بماند، اما در آن ماجرا نیز شیخفضلالله نوری با رد پیشنهاد روسها اسلام را بهترین پناهگاه اهل دین دانست.
پلان سوم: تهران؛ سال ۱۳۶۷
امام خمینی(ره) در پیامی به "گورباچف" او را به توحید دعوت کرده و شروع روند نابودی کمونیست را به وی متذکر میشود. هیئتی از ایران راهی مسکو میشود تا پیام امام را به گورباچف تفهیم نماید؛ گورباچف اگر چه نامه امام را مصداق مداخله در امور داخلی شوروی میداند، اما پس از اتمام پیام وعده میدهد تا در اسرع وقت پاسخ نامه را برای امام ارسال کند؛ اسفندماه ۱۳۶۷ "ادوارد شوارد نادزه" به عنوان وزیر امور خارجه شوروی راهی تهران میشود تا پاسخ گورباچف را به امام برساند، او که نماینده یکی از دو ابرقدرت مطرح جهان به شمار میآید به جماران راهنمایی میشود تا در همان خانه محقر و بدون هرگونه تشریفات دیپلماتیک پاسخ گورباچف را به امام برساند؛ اما امام که از پاسخ گورباچف میفهمد که او روح پیام امام را دریافت ننموده است در میانه پیام از جا بلند میشود و میفرماید به ایشان بفرمایید ما میخواستیم دریچهای جدید به روی شما باز کنیم و با بیاعتنایی به نماینده یکی از دو ابرقدرت بزرگ دنیا به اندرونی میرود.
پلان چهارم: تهران سال ۱۳۹۸
"شینزو آبه" نخست وزیر ژاپن پیامی را از طرف دونالد ترامپ رئیس جمهور پر هیاهوی آمریکا برای رهبری عالی ایران آورده است؛ متن پیام و لحن آن تا کنون رسانهای نشده است، اما آورنده پیام به نحوی به دنبال متقاعد کردن عالیترین مقام ایران برای مذاکره با امریکاست، "آبه" بیش از آنکه از در تهدید وارد شود به تطمیع روی آورده است و از پیشرفت ایران پس از مذاکره با امریکا سخن میگوید، اما مقام معظم رهبری(حفظه الله) در پاسخی قاطع با رد دریافت پیام ترامپ به تخست وزیر ژاپن اعلام میدارد که ترامپ را لایق مبادله پیام نمیداند و با تشریح عملکرد آمریکائیها مذاکره با امریکاییها را بعد از عهد شکنیهای متعدد خلاف عقل و حکمت دانسته و تمام درها را برای مذاکره به روی امریکا میبندد و آبه مجبور میشود پیام رئیس جمهور امریکا را نخوانده به کاخ سفید برگرداند.
این رفتار مقام معظم رهبری را میتوان فعلیت یافته اندیشه اسلاف فکری و اندیشهای ایشان تا سید الشهدا (ع) دانست و باید رسانههای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی این پاسخ و واکنش رهبری را در تراز برخورد امام با فرستاده گورباچف و الهام گرفته از پاسخ سید الشهدا به والی مدینه و فرستاده ابن زیاد تفسیر کرد تا آیندگان در جریانشناسی دیپبماسی اقتدار دچار اشتباه و خلط نشوند./918/ی702/س
عبدالصالح شمس اللهی