تکنوکرات های حوزوی و ترمیدور انقلاب

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | علیرضا داودی

همزمان که برخی دوستان از سخنان عطاءالله مهاجرانی در بی‌بی‌سی مشعوف شده‌اند و  «هل من مبارز» برای دشمنان انقلاب می‌خوانند؛

همزمان که انقلابیون کم‌بخار، تاییدیه وزیر فراری را نشانه‌ای بر اصالت و درستی مسیر حوزه علمیه در تربیت مدیران آینده ساز نظام می‌دانند؛

همزمان که کیف برخی کوک است، چون مهاجر الی لندن گفته نسل پرورش یافته در حوزه پس از انقلاب توان مدیریت و تداوم مسیر آن را دارد؛

همزمان که با اقدامی مذبوحانه، مهاجرانی تلاش دارد مدیران خودباخته را به جمع طلاب انقلابی پیوند بزند و جلوی تسویه و کنار رفتن آن‌ها را بگیرد و حتی بتواند مسیر را به سمت آن‌ها کج کند؛

تنها چیزی که به یادم می‌آید جمله آن پیر سفر کرده است که گفت: «اگر دشمن از شما تعریف کرد، در رفتار و کار‌های خود تردید کنید».

آقای مهاجرانی واضح است که این آینده که ما را به آن بشارت می‌دهی، در واقع جاده ترمیدور انقلاب‌هاست: حرکتی بازگشتی به سمت محافظه کاری و عادی سازی رفتار‌های داخلی و بین المللی مبتنی بر اصول و ضوابط کمتر انقلابی و شاید ضد انقلابی.

بازگشتی که جز انقلابیون نمی‌توانند رقم بزنند، همان‌هایی که می‌خواستند در دوران امام خمینی (ره) مسیر انقلاب را به سوی شرق گرایی یا غرب گرایی کج کنند، اما نشد؛ پس خودشان کج شدند و در عصر حاضر علم ضد انقلاب برافراشته‎اند. اکنون نیز نسل متاثر از تربیت دانشگاهی که کعبه آمال خود را در کرسی درس دانشگاه با لباس شیک و به روز شده آخوندی می‌بیند قرار است وظیفه عرفی سازی دین را برای ترمیدور انقلاب بر عهده بگیرد. مدیران آینده‌ای که درکشان از انقلابی گری عکس امام و رهبری در پشت سر و شرکت در یکی دو تظاهرات و راهپیمایی سالانه است.

این نسل جدید مدیران که تساهل و تسامح افراط گرایانه با گوشت و پوستشان عجین است و از حجاب تا اصل دین داری را عرفی می‌بینند و برای بقای بر کرسی‌های مدیریت و تدریس رنگ به رنگ لباس عوض می‌کنند، قرار است آینده انقلاب را حفط کنند یا اصیل طلبه‌های جهادی که جای افاضه فضل زیر کولر فلان پژوهشگاه یا فلان موسسه شکل گرفته از چپاول بیت المال در گرمای تابستان سایه می‌سازند برای محرومان و مستضعفان.

این عاشقان سفر به اروپا و ینگه دنیا قرار است ما را در جهان به سوی استکبارستیزی هدایت کنند یا دانش آموخته‌های مکتب بهشتی‌ها و ردانی‎پور‌ها و میثمی‌ها که در شام و عراق مشق استقامت و مقاومت می‌کنند.

بی تعارف جناب مهاجرانی، خوب نقشت را بازی کردی، به طرح کدامین سرویس و دستگاه و جناح قرار است تربیت یافتگان مکتب‎تان بشوند نماد آینده حوزه نمی‌دانم، اما می‌دانم هدف شما تربیت دو گروه است:

۱- ابوموسی اشعری‌ها، تا با استفاده از رسانه‌های وابسته به خود، آینده مدیریتی حوزه را بدست آن‌ها بدهید؛

۲- خوارج خشک مغز که ضمن بدنام کردن حوزه و حوزوی ابزاری باشند در اختیار اشعری‌ها برای سرکوب علی دوستان و یا عاشورا باوران.

این بازی باز هم بازنده‌ای جز شما ندارد چرا که حوزه زعیم و بزرگانی دارد که رشته‌های شما را پنبه کنند و چرخه بسته مدیران تکنوکرات محبوب شما را بشکنند.

گاهی جواب بنده‌ی خود دیر می­‌دهد، بخت جوان به غوزِ کج پیر می­‌دهد؛

گاهی بدون هیچ دلیل مشخصی، دایم به بندگان خودش گیر می­‌دهد؛

یک عده را به حسرت یک لقمه نان اسیر، یک عده را شکم به شکم سیر می­‌دهد؛

با این همه، اگر که صبوری کنیم ما، روزی جواب این همه تأخیر می­‌دهد؛

بعضی علف شدند و به روزی رسیده‌اند، اما درخت، بارِ خودش دیر می‌­دهد./918/ی702/س