تحریم، یک فرصت طلایی

به گزارش خبرگزاری رسا، یکی از عواملی که باعث سقوط رژیم منحوس شاه شد وابستگی شدید اقتصاد ملی به نفت بود. با فروش هفت تا هشت میلیون بشکه، نیاز‌های کالایی کشور از جمله مایحتاج عمومی خرید و وارد می‌شد و فساد نفتی همه ارکان رژیم را در برگرفته بود.

 

ملت بزرگ ایران به رهبری امام راحل قیام کرد تا از وابستگی نجات پیدا کند. اما با وجود تحقق استقلال سیاسی، متأسفانه همچنان وابستگی به نفت تداوم یافت و دولت‌های بعد از انقلاب نتوانستند این وابستگی را علاج کنند و شاید مزه دلار نفتی اراده آن‌ها را سست کرد. این وابستگی خطرناک باعث شد که:

۱- دولت‌ها در هر دوره‌ای ظرف چهار دهه پس از انقلاب اسلامی، بزرگ و بزرگ‌تر شده و امروز همه درآمد نفتی، صرف هزینه جاری دولت شده و بازهم کفاف نمی‌کند و شاهد دولتی فربه، ناکارآمد و کم تحرک هستیم.

۲- روز به روز بر غلظت فضای کسب و کار افزوده شده و نوآوری و کارآفرینی در تولید بی‌معنی شده و کمتر بنگاهی با مطالعه امکان سنجی و داشتن توجیه فنی و اقتصادی ایجاد شده است تا بتواند بدون رانت نفتی به حیات خود ادامه دهد.

۳- فقر، فساد و تبعیض حاصل چنین نظام اقتصادی، اگر امروز گریبانگیر شده است نباید دور از انتظار باشد. به عنوان مثال در اوایل سال گذشته بالغ بر ۱۸ میلیارد دلار نفتی با قیمت ۴۲۰۰ تومان در اختیار معدودی قرار گرفت و یا امسال در قانون بودجه ۵/۱۴ میلیارد دلار ۴۲۰۰ تومان آمده است که کمتر از پنج درصد جامعه در اختیار می‌گیرند. آیا این نوع تصمیم‌گیری و ولخرجی باعث نمی‌شود که فقر، فساد و تبعیض در جامعه پمپاژ شود.

۴- بدیهی است آن‌هایی که از چنین رانت‌هایی مستقیم یا غیرمستقیم تغذیه می‌شوند، سنگ مذاکره به هر قیمت و سازش به سینه می‌زنند تا شاید این خوان گستره برایشان جمع نشود.

۵- تجربه اینجانب در بخش صنعت و تولید نشان می‌دهد در هر مقطع زمانی که درآمد ارزی کشور کاهش پیدا می‌کرد در آن شرایط شاهد تعمیق تولیدات ساخت داخل و انتقال و یا دستیابی به تکنولوژی حاصل می‌شد.

۶- تکیه اقتصاد کشور‌هایی که بدون نفت اداره می‌شوند، به علم و فناوری است و کالا‌هایی که در این کشور‌ها تولید می‌شود مبتنی بر فناوری روز بوده و قابل رقابت در بازار‌های جهانی است.

۷- در صورتی‌که اتصال اقتصاد ملی از نفت قطع شود تحول بزرگی اتفاق خواهد افتاد و کشور از بسیاری معضلات که اشاره می‌شود رهایی خواهد یافت:

اقتصاد مقاومتی به معنای واقعی محقق شده و اجرا می‌شود، کشور به سمت تولید اشتغال حرکت می‌کند، کالای ایرانی ارزش خود را به دست آورده و بازار داخلی را تامین می‌کند رونق تولید اتفاق می‌افتد، خام فروشی جای خودش را به تولید فرآورده می‌دهد، بهره‌وری ارتقاء پیدا کرده و شاهد ارزش افزوده در اقتصاد و بنگاه‌های اقتصادی خواهیم بود، انگیزه دست یافتن به فناوری‌های جدید به‌وجود می‌آید، مدیریت انقلابی و کارآمد جایگزین مدیریت ناکارآمد و مسامحه کار می‌شود، فقر، فساد و تبعیض به حداقل می‌رسد، واهمه استکبارستیزی از بین می‌رود و غلبه بر قدرت‌های مستکبر حاصل می‌شود و بی‌بندوباری و رفاه‌زدگی از بین می‌رود؛ بنابراین تحریم نفتی یک فرصت طلایی است که می‌بایستی از آن استقبال کرد و اگر در چهار دهه گذشته اراده‌ای برای رهایی از اقتصاد نفتی به وجود نیامد، اما امروز که دشمن برای به زانو درآوردن مسئولان و مردم مانع فروش نفت ایران شده است می‌توان به خواست الهی این تهدید را به فرصت تبدیل کرد و اقتصادی پویا و نوین پایه‌ریزی کرد و از تمامی تبعات منفی و تباه‌کننده اقتصاد نفتی که در بالا اشاره شد نجات یافت. /۱۰۱/۹۶۹/م