بررسی تأثیر رسانه‌ها بر تربیت فرزندان در کتاب والد سوم
حجت الاسلام تراشیون در کتاب والد سوم نوشته است: رسانه به مثابه چاقوی دولبه است که باید مراقب باشیم از لبه مثبت آن استفاده شود وگرنه،آسیب‌های آن اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، «کتاب والد سوم؛ تأثیر رسانه‌ها بر تربیت فرزندان» به قلم سید علیرضا تراشیون به همت نشر معارف منتشر شد.
نگارنده این کتاب در سه فصل با عنوان انواع سواد، آسیب‌های استفاده از رسانه و راهکار‌های استفاده از رسانه تدوین کرده است.
نگارنده در فصل اول به موضوعاتی همچون: سواد ارتباطی، سواد عاطفی، سواد رایانه‌ای، سواد آموزش‌وپرورش؛ سواد مالی و کارکرد سواد رسانه‌ای، علل استفاده فرزندان از رسانه‌ها پرداخته و همچنین وی در فصل دوم آسیب‌های جسمی از استفاده از رسانه، آسیب‌های رفتاری استفاده از رایانه و سایر استفاده آسیب‌های استفاده رسانه را بررسی کرده است.
مؤلف در فصل نیز سوم با عنوان راهکار‌های استفاده از رسانه به موضوعاتی همانند: قانون‌مندی استفاده از رسانه، گزینش در استفاده از رسانه، سودمندگرایی در استفاده از رسانه، هدفمندگرایی در استفاده از رسانه، مقاومت در برابر برنامه‌های نامناسب، برنامه‌ریزی نسبت به اوقات فراغت فرزندان، ترویج بازی‌های جسمی و فکری میان کودکان؛ تلویزیون در جا اختصاصی قرار ندهید و ایجاد صمیمت و محبت در خانواده پرداخته است.
سواد رسانه‌ای کمک می‌کند تا از سفره رسانه‌ها به‌گونه‌ای هوشمندانه و مفید بهره‌مند شد؛ نگارنده در بخشی از این کتاب با عنوان «کارکرد سواد رسانه‌ای» چنین آورده است:
به زبان ساده‌تر؛ سواد رسانه‌ای به مخاطبان می‌آموزد که از حالت انفعالی و مصرفی خارج شده و خود، مراقب باشند که چه برنامه‌هایی را باید تماشا کرد؛ چه برنامه‌هایی یا نه یا اینکه میزان تماشای هر برنامه چه اندازه باشد.
غربی‌ها این موارد را به خانواده‌ها آموزش می‌دهند؛ در حالی که ما نه تنها به این موارد توجه نمی‌کنیم بلکه اجازه می‌دهیم فرزندانمان سریال‌هایی را مشاهده کنند یا ابزار و برنامه‌های رایانه‌ای در اختیار داشته باشند، یا در فضا‌های مجازی قرار بگیرند که آسیب جدی به آن‌ها وارد می‌کند. ما منکر اصل رسانه و فضای مجازی نیستیم؛ اما معتقدیم که به مثابه یک چاقوی دولبه است که باید مراقب باشیم از لبه مثبت و صحیح آن استفاده شود وگرنه، آسیب‌های آن اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
در ایران، بحث سواد رسانه‌ای وضعیت مطلوبی ندارد و محمدصادق افراسیابی، دبیر سواد رسانه‌ای اظهار داست که: در حال حاضر نمره سواد طبق پژوهش‌هایی که صورت گرفته رقم ۱۲ از ۱۰۰ است.»
روانشناسان آسیب‌های رسانه را به سه حوزه جسمانی، رفتاری، روحی و روانی تقسیم کرده‌اند و نگارنده در فصل دوم این کتاب به آسیب‌های استفاده از رسانه پرداخته و بیماری آسم، بیماری قلبی و عروقی، کاهش رشد کلامی، کاهش رشد قد، چاقی و افزایش وزن از آسیب‌های جسمانی و همچنین خودبیگانگی، پرخاشگری افسردگی، لجبازی، کاهش مهارت‌آموزی مشکل ارتباط همسالان، کاهش تمرکز و توجه، تخریب ساختار فکری از آسیب‌های رفتار استفاده از رسانه بیان کرده است.
خودبیگانگی، یعنی اینکه شخص هویت حقیقی‌اش را فراموش کرده یا از آن غافل شده است؛ از این رو نگارنده در این باره آورده است:
دوران هفت سالگی، دوران طلایی شکل‌گیری شخصیت کودکان است. حدود ۷۰% شخصیت کودکان در این شکل می‌گیرد؛ اما امروزه متأسفانه شخصیت فرزندان را فیلم و سریال‌ها شکل می‌دهند؛ فیلم و سریال‌هایی که هیچ ارتباطی با فرهنگ دین اسلامی ما ندارند؛ غافل از اینکه هویت که توسط رسانه شکل می‌گیرد، در نهایت منجر به خودبیگانگی می‌گردد.
امروزه فرهنگ و آداب زیبای ما که شکل دهنده هویت و شخصیت فرزندان ماست، توسط رسانه‌ها و فضای مجازی در حال فراموشی است.
تعریف دیگری که از خود بیگانگی می‌توان بیان کرد، اینکه، شخص نیاز‌های حقیقی خود را نشناسد و از بیگانه تقلید کند.
سودمندگرایی، یعنی اینکه در استفاده از رسانه منفعتی نصیب شخص شود؛ بنابراین انسان به سراغ آن برنامه از رسانه برود که واقعاً منفعتی برای او داشته باشد؛ از این رو نگارنده در فصل سوم زیر عنوان «سودمندگرایی در استفاده از رسانه» چنین اورده است:
سودمندگرایی، ما را به سمت برنامه‌های خوب‌تر راهنمایی می‌کند؛ یعنی اگر هم اکنون برنامه خوبی، در حال پخش باشد، سودمندگرایی به ما می‌آموزد که دنبال برنامه خوب‌تر باشیم؛ چرا که یکی از ظلم‌هایی که انسان به خودش می‌کند این است که در صورت وجود خوب‌تر، به خوب راضی شود.
سودمندگرایی نه تنها در زمینه رسانه موضوعیت دارد، بلکه فقدان آن در آموزش و پرورش کشور نیز موجب بروز برخی بیماری‌هایی شده است.
کتاب والد سوم؛ تأثیر رسانه‌ها بر تربیت فرزندان در ۸۸ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۱۵۰۰۰ تومان به همت نشر معارف منتشر شده است. /۹۹۸/ن ۶۰۱/ش
نگارنده این کتاب در سه فصل با عنوان انواع سواد، آسیب‌های استفاده از رسانه و راهکار‌های استفاده از رسانه تدوین کرده است.
نگارنده در فصل اول به موضوعاتی همچون: سواد ارتباطی، سواد عاطفی، سواد رایانه‌ای، سواد آموزش‌وپرورش؛ سواد مالی و کارکرد سواد رسانه‌ای، علل استفاده فرزندان از رسانه‌ها پرداخته و همچنین وی در فصل دوم آسیب‌های جسمی از استفاده از رسانه، آسیب‌های رفتاری استفاده از رایانه و سایر استفاده آسیب‌های استفاده رسانه را بررسی کرده است.
مؤلف در فصل نیز سوم با عنوان راهکار‌های استفاده از رسانه به موضوعاتی همانند: قانون‌مندی استفاده از رسانه، گزینش در استفاده از رسانه، سودمندگرایی در استفاده از رسانه، هدفمندگرایی در استفاده از رسانه، مقاومت در برابر برنامه‌های نامناسب، برنامه‌ریزی نسبت به اوقات فراغت فرزندان، ترویج بازی‌های جسمی و فکری میان کودکان؛ تلویزیون در جا اختصاصی قرار ندهید و ایجاد صمیمت و محبت در خانواده پرداخته است.
سواد رسانه‌ای کمک می‌کند تا از سفره رسانه‌ها به‌گونه‌ای هوشمندانه و مفید بهره‌مند شد؛ نگارنده در بخشی از این کتاب با عنوان «کارکرد سواد رسانه‌ای» چنین آورده است:
به زبان ساده‌تر؛ سواد رسانه‌ای به مخاطبان می‌آموزد که از حالت انفعالی و مصرفی خارج شده و خود، مراقب باشند که چه برنامه‌هایی را باید تماشا کرد؛ چه برنامه‌هایی یا نه یا اینکه میزان تماشای هر برنامه چه اندازه باشد.
غربی‌ها این موارد را به خانواده‌ها آموزش می‌دهند؛ در حالی که ما نه تنها به این موارد توجه نمی‌کنیم بلکه اجازه می‌دهیم فرزندانمان سریال‌هایی را مشاهده کنند یا ابزار و برنامه‌های رایانه‌ای در اختیار داشته باشند، یا در فضا‌های مجازی قرار بگیرند که آسیب جدی به آن‌ها وارد می‌کند. ما منکر اصل رسانه و فضای مجازی نیستیم؛ اما معتقدیم که به مثابه یک چاقوی دولبه است که باید مراقب باشیم از لبه مثبت و صحیح آن استفاده شود وگرنه، آسیب‌های آن اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
در ایران، بحث سواد رسانه‌ای وضعیت مطلوبی ندارد و محمدصادق افراسیابی، دبیر سواد رسانه‌ای اظهار داست که: در حال حاضر نمره سواد طبق پژوهش‌هایی که صورت گرفته رقم ۱۲ از ۱۰۰ است.»
روانشناسان آسیب‌های رسانه را به سه حوزه جسمانی، رفتاری، روحی و روانی تقسیم کرده‌اند و نگارنده در فصل دوم این کتاب به آسیب‌های استفاده از رسانه پرداخته و بیماری آسم، بیماری قلبی و عروقی، کاهش رشد کلامی، کاهش رشد قد، چاقی و افزایش وزن از آسیب‌های جسمانی و همچنین خودبیگانگی، پرخاشگری افسردگی، لجبازی، کاهش مهارت‌آموزی مشکل ارتباط همسالان، کاهش تمرکز و توجه، تخریب ساختار فکری از آسیب‌های رفتار استفاده از رسانه بیان کرده است.
خودبیگانگی، یعنی اینکه شخص هویت حقیقی‌اش را فراموش کرده یا از آن غافل شده است؛ از این رو نگارنده در این باره آورده است:
دوران هفت سالگی، دوران طلایی شکل‌گیری شخصیت کودکان است. حدود ۷۰% شخصیت کودکان در این شکل می‌گیرد؛ اما امروزه متأسفانه شخصیت فرزندان را فیلم و سریال‌ها شکل می‌دهند؛ فیلم و سریال‌هایی که هیچ ارتباطی با فرهنگ دین اسلامی ما ندارند؛ غافل از اینکه هویت که توسط رسانه شکل می‌گیرد، در نهایت منجر به خودبیگانگی می‌گردد.
امروزه فرهنگ و آداب زیبای ما که شکل دهنده هویت و شخصیت فرزندان ماست، توسط رسانه‌ها و فضای مجازی در حال فراموشی است.
تعریف دیگری که از خود بیگانگی می‌توان بیان کرد، اینکه، شخص نیاز‌های حقیقی خود را نشناسد و از بیگانه تقلید کند.
سودمندگرایی، یعنی اینکه در استفاده از رسانه منفعتی نصیب شخص شود؛ بنابراین انسان به سراغ آن برنامه از رسانه برود که واقعاً منفعتی برای او داشته باشد؛ از این رو نگارنده در فصل سوم زیر عنوان «سودمندگرایی در استفاده از رسانه» چنین اورده است:
سودمندگرایی، ما را به سمت برنامه‌های خوب‌تر راهنمایی می‌کند؛ یعنی اگر هم اکنون برنامه خوبی، در حال پخش باشد، سودمندگرایی به ما می‌آموزد که دنبال برنامه خوب‌تر باشیم؛ چرا که یکی از ظلم‌هایی که انسان به خودش می‌کند این است که در صورت وجود خوب‌تر، به خوب راضی شود.
سودمندگرایی نه تنها در زمینه رسانه موضوعیت دارد، بلکه فقدان آن در آموزش و پرورش کشور نیز موجب بروز برخی بیماری‌هایی شده است.
کتاب والد سوم؛ تأثیر رسانه‌ها بر تربیت فرزندان در ۸۸ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۱۵۰۰۰ تومان به همت نشر معارف منتشر شده است. /۹۹۸/ن ۶۰۱/ش
ارسال نظرات