پذیرایی گرم با کمترین امکانات

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا، سید محیط حسینی

سه شنبه (۱ آبان)

ساعتی از ظهر گذشته بود رسیدیم شهر کوت عراق؛ کامیون کنار‌ یک موکب، زائرها را پیاده کرد و بعد از نماز و یک غذای مختصر پیاده رفتیم تا ماشین بگیریم، اما چند نفر به ما اضافه شدند، به خاطر حال آنها گفتم کمی استراحت می‌کنیم و بعدازظهر حرکت می‌کنیم سمت نجف‌. از یک افسر عراقی که داخل ماشین نظامی بود پرسیدم برای استراحت کجا می‎توانیم برویم؟ گوشی اش را گرفت دستش و تماس گرفت! بعد از چند دقیقه‌ یک موتور سه چرخه که ظاهرا برادرش بود آمد دنبالمان؛ خودمان و چهار نفری که به ما اضافه شده بودند را به سختی جا کردیم روی سه چرخه و بعد از طی  مسافت نسبتا زیادی به‌ یک منزل قدیمی روستایی نزدیک کوت رسیدیم و با این که عملا امکانات خاصی نداشتند اما پذیرایی خوبی انجام شد.

صاحبخانه دختر بچه‌ای داشت که به خاطر رنگ رفتگی شدید پوست و چند رنگ شدنش، از جمع کناره‎گیری می‌کرد، موقع خداحافظی  یکی از همراهان با‌ یک حرکت هوشمندانه با ین دختربچه عکس گرفت و به قول خودمان تحویلش گرفتیم‌ و هدیه کوچکی هم به او دادیم و دوباره با همان موتور سه چرخه برگشتیم مرکز کوت کنار ماشین‌ها و بالاخره‌ با یک ماشین با قیمت مناسب مهیای سفر به نجف شدیم.

آخر‌های شب بود که به نجف رسیدیم، اما این همراهان می‌خواستند تا برگشت همراه ما باشند، ولی امکانش نبود لذا مقابل صحن علوی از آن‌ها جدا شده و سه نفری به سمت منزل ابو عبدالله حرکت کردیم.

منزل ابو عبدالله در شارع الرسول نجف سالیان زیادی است که میزبان زائران اربعین است و بی ادعا از آنها پذیرایی می‌کند تا جایی که سه وعده‌ی غذا مهیا است. هر چند در یک اتاق ۱۲ متری نشست و برخاست جمع بیست سی نفره دشوار است، ولی از سرمای بیرون بهتر بود.

چیزی که در جمع‌ زوار اربعین کاملا مشهود است تعامل فرهنگ‌ها، عقاید و منش‌های مختلف تحت لوای واحد اربعین است.

منزل ابو عبدالله اولین شب حضور ما در عراق بود شبی خسته، اما با شوق فردا‌های بهتر...

ادامه دارد.../918/ی704/س