حجاب یا بی حجابی؟

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا، حسین رحیمی جونقانی

یکی از مهمترین کاربرد‌های رسانه، فروختن کلاغ رنگ شده به جای قناری است. کاربردی که برای خیلی‌ها، اصلی‌ترین مصرف رسانه به شمار می‌آید و صرفاً برای همین مصرف، رسانه را به کار می‌بندند!

این کاربرد، دقیقا همان چیزی است که دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی، در طول چهل سال بعد از انقلاب، حکومت اسلامی ایران را متهم به استفاده از آن می‌کنند، حال آنکه با کمی تمرکز و تتبع در فعالیت رسانه‌ای خودشان به این میرسیم که خودشان در استفاده از این حقّه رسانه‌ای، ید طولایی دارند و  اصلا هویت رسانه‌ای‌شان را همین پدرسوخته بازی‌ها شکل می‌دهد! اما با کمال اعتماد به نفس ـ کاذب البته ـ تمام ما را متهم به دروغ‌گویی و خلاف واقع حرف زدن می‌کنند.

البته منکر این نیستیم که اشکالاتی در بخش‌هایی از نظام اسلامی وجود دارد که همیشه از سوی منتقدین باورمند به اسلام و انقلاب، گوشزد شده و می‌شود؛ اما دشمن نقاطی را دروغ و غیر واقعی می‌داند که اتفاقاً بخش اعظمی از آن‌ها دستاورد‌های عظیم و غیر قابل انکار حکومت اسلامی است.

فی‌المثل در بحث حجاب، جمهوری اسلامی را متهم به اجبار حجاب به زنان ایران می‌کنند در حالی که خودشان دارند زنان کشور ما را مجبور به بی‌حجابی می‌کنند! چقدر زیادند دختران و زنان محجبه‌ای که به خاطر نگاه سنگین برخی اطرافیان شبهه‌زده بیمار، مجبور می‌شوند پوشش خود را کم کنند؟ که نکند امُّل خطابشان کنند! آیا این بی‌حجابی اجباری نیست؟ از طرفی دیگر چقدر زیادند زنانی که حجاب شرعی را رعایت نمی‌کنند؛ اما بی‌حجاب هم نیستند و اجباری هم از سوی حاکمیت برای رعایت حجاب شرعی به آن‌ها تحمیل نمی‌شود.

یا اینکه می‌گویند جمهوری اسلامی ترویج خشونت می‌کند و با کسانی که می‌خواهند پوشش خود را آزادانه انتخاب کنند با زور برخورد می‌کند و برای اثبات مدعایشان کلیپ‌هایی از برخورد کشت ارشاد با برخی بی‌حجابان جامعه را نشر می‌دهند! حال آنکه این خودشان هستند که مردم را به جان هم انداخته اند! درست است رعایت حجاب در کشور ما یک قانون است، اما همیشه زنان جامعه در رعایت حجاب یکسان نبوده‌اند، عده‌ای بیشتر رعایت می‌کرده‌اند و عده‌ای کمتر، و همه این آدم‌ها در کنار یکدیگر، بدون هیچ تنشی زندگی می‌کردند حال سؤال اینجاست که ترویج خشونت از هشتگ #دوربین_ما_اسلحه_ما به ذهن مردم جامعه تزریق می‌شود یا از مبارزه پلیس امنیت اجتماعی با هنجارشکنانی که با پلیس وارد مواجهه و زد و خورد عملی می‌شوند؟

واقعا در کجای دنیا مقابله به مثل پلیسی را که از سوی قانون شکن مورد هجمه و حرمت‌شکنی قرار می‌گیرد سرزنش می‌کنند؟ بگذریم از اینکه رفتار ماموران نیروی انتظامی با هنجارشکنان در زمینه‌های مختلف به مراتب انسانی‌تر از همین رفتار در کشور‌های به ظاهر متمدن غربی است! و باز بگذریم از اینکه مطالبه سکوت و انفعال پلیس در مقابل قانون شکن مهاجم، گرایی است به اوباشی که منتظر شکستن اقتدار پلیسند تا روز امنیت و آرامش جامعه را به شب ناامنی و اضطراب تبدیل کنند.
‌
می‌گویند پوشش یک سلیقه است و جمهوری اسلامی نباید سلیقه مورد نظر خود را به جامعه تحمیل کند حتی با تبلیغ حجاب! در حالی که خودشان از صفحه‌ها و سایت‌های مدلینگ و فشن شو تمام قد حمایت می‌کنند!
‌
می‌گویند پیش‌فرض حجاب، نگاه جنسی به جامعه خصوصاً مردان است در حالی که اتفاقا پیش فرض بی‌حجابی و برهنگی این است؛ چرا که اگر نگاهشان به جامعه جنسی نبود نباید زن را مجبور می‌کردند برای ارتقای جایگاه خود در جامعه از جذابیت‌های جنسی‌اش مایه بگذارد!

مگر نه آنکه یکی از مشکلات امروز جوامع غربی نگاه ابزاری به زن است! که زن‌ها را مجبور می‌کند برای اینکه از سمت جامعه مردسالار غرب پس زده نشوند در نمایش جذابیت‌های جنسی‌شان از یکدیگر سبقت بگیرند! این اتفاق را مقایسه کنید با زن مسلمان و محجبه‌ای که جذابیت‌های جنسی‌اش را از نامحرم می‌پوشاند تا علم و فهم و شعورش دیده شود و از این زاویه دید در جامعه مطرح و ارزش گذاری شود و نه صرفا به خاطر زیبایی‌های جسمی‌شان!
‌
می‌گویند اسلام مخالف حضور کریمانه زن در اجتماع است! از حضور تأثیرگذار حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در بحبوحه مهمترین اتفاقات سیاسی و اجتماعی زمان خودشان که بگذریم، به این سؤال می‌رسیم که آیا از آمار تجاوز به زنان شاغل در اجتماع غرب خبر دارید؟ آیا این حضور کریمانه است؟ اصلاً از این سؤال هم بگذریم! سؤال جدی‌تری مطرح می‌شود و آن اینکه اگر زنان در جامعه غرب حضور کریمانه‌ای دارند چرا تلاش می‌کنند با نواختن بر طبل تساوی زن و مرد، خودشان را شبیه مردان کنند؟ آیا این فرار کردن زنان از هویت جنسیتی خودشان نیست؟

و... از این گونه ادعا‌های بی‌اساس و مزورانه که اگر بخواهیم همه آن‌ها را –فقط در موضوع حجاب- بیان کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شود! حرف و نکته اصلی این است که همین گناهان خودشان را با ابزار رسانه به پای جمهوری اسلامی می‌نویسند و به صطلاح تیغ را در چشم ما میبینند، اما تنه درخت را در چشم خودشان، نه! اما کور خوانده‌اند! چرا که غافلند از وعده‌ی الهی بر پیروزی حق! ومکروا و مکر الله و الله خیرالماکرین./918/ی701/س