حوزه های علمیه با شاگردپروری توطئه دشمنان را خنثی کنند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، سرکار خانم فاضله پورعبدالله استاد حوزه علمیه، امروز در جلسه درس اخلاق که در مدرسه علمیه الزهرا(س) کوی نصر برگزار شد، گفت: در برهه ای قرار داریم که دائما نیازمند استقامت هستیم.

وی پیروزی انقلاب اسلامی را از الطاف الهی و ثمره خون پاک هزاران شهید دانست و ادامه داد: در جریان محافظت از این هدیه الهی که همین انقلاب اسلامی است حوزه های علمیه باید بدانند چه وظابفی برعهده دارند و نقش و رسالت آنان در چله دوم پیروزی انقلاب اسلامی چیست؟

پورعبدالله افزود: طبیعتا حوزه های علمیه به دلیل اینکه یک فضای علمی و آموزشی دارند وظایف آن نیز باید با رویکرد علمی و آموزشی باشد؛ بنابراین انجام فعالیت های جدید و روزآمد و موثر با رویکرد های آموزشی وظیفه حوزه های علمیه است.

استاد حوزه علمیه با استناد به روایتی از امام رضا(ع) به بیان فضیلت عالم بر عابد پرداخت و ابراز کرد: حضرت در این خصوص می فرمایند: روز قیامت زمانی که علما، عابدها و مجاهدین حاضر می شوند به علما خطاب می شود شما سبب شدید ضعفایی از آل پیامبر(ص) هدایت شوند، پس بایستید و شفاعت کنید هر کسی را که از شما استفاده کرد و از دریافت علمتان بهره برد.

وی افزود: در واقع عالم می تواند شاگردان خود و کسانی که از او علم آموخته اند را شفاعت کند و این سلسله تا بی نهایت ادامه خواهد داشت. عالم بهتر از عابد است زیرا کفالت و هادی امت پیامبراکرم(ص) را برعهده دارد پس معلوم می شود که جایگاه عالم بسیار بالا است.

پورعبدالله به وظایف مهم حوزه های علمیه در گام دوم انقلاب اشاره کرد و گفت: از مهمترین وظایف حوزه های علمیه در چهل ساله دوم استحکام بخشی به پایه های نظام اسلامی است؛ در حوزه های علمیه فقهای بسیاری وجود دارند که باید از ظرفیت آنان استفاده شود.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: فقهای بسیاری در حوزه های علمیه هنگام فقاهت، کفالت و هدایت جامعه را عهده می گیرند و در نتیجه آنان جزء کسانی می شوند که در روز قیامت نسبت به دیگر گروه های اجتماعی برتری یافته و شفاعت می کنند، پس فقیه باید هدایت و کفالت کند تا بتواند در قیامت شفیع دیگران باشد؛ بنابراین از مهمترین وظایف حوزه های علمیه به سبب تربیت فقها، کفالت و هدایت جامعه است.

وی با طرح این پرسش که چگونه می شود این هدایت و کفالت عملی و اجرایی شود؟ پاسخ داد: هدایت و کفالت عملی و اجرایی جامعه، راه های مختلفی همچون تبلیغ، مقاله نویسی، تالیف کتاب و غیره دارد اما آنچه دست دشمن را از بازو قطع می کند و کید او را به خودش و تمام انصارش بر می گرداند،‌ شاگرد پروری است.

پورعبدالله ادامه داد: مقصود از شاگردپروری به طور واضح و مشخص آن است که یک حوزوی بتواند در محل زندگی خود کلاس های معرفتی براساس نیاز آن منطقه برگزار کند و به خود بگوید من می خواهم این معارف را درس بدهم نه اینکه سخنرانی داشته باشم و در این شاگرد پروری تعهد شرعی و ساده گویی را پیشه فعالیت خود قرار دهد و براساس منابع به تدریس بپردازید.

این استاد حوزه علمیه هدایت را یک امر زمان بر دانست و افزود: در شاگردپروری، هدایت باید مستمر و معنویات در کلاس حفظ شود. اگر این شاگرد پروری در حوزه علمیه محقق شود وظیفه حوزه علمیه به عنوان کافل و هادی محقق شده و دشمن در اهداف شوم خود متحمل شکست می شود؛ بنابراین حوزه با شاگردپروری اجازه ندهد دشمنان از فضای مسموم و جهل افراد سوء استفاده کند./813/پ202/ب1