درخواست سایبری از منتخبین مجلس

به گزارش خبرگزاري رسا، احسان کیان خواه در یادداشتی نوشت: مردم اسلامی ایران به شما اعتماد نمودند تا قانون‌گذار و ناظر شیوه و نحوه اداره کشور باشید. موهبت بس‌بالا که امتحان سختی نیز در پیش پای شما قرار داده است. اولین شعار کلیدی و حیاتی کشور اسلامی ایران و انقلاب خمینی کبیر، استقلال همه‌جانبه کشور و دومین آن،‌ آزادی ذیل این استقلال است. استقلال است که آزادی را تضمین می‌کند و انسان را از توهّم آزادی به آزادمنشی از دلخواهی به تعالی خواهی رهنمون می‌سازد. شما فکر، منش و رفتارتان باید منجر به استقلال همه‌جانبه کشور شود که دیر یا زود « إِنَّ رَبَّک لَبِالْمِرْصَادِ (سوره مبارکه فجر،‌ آیه ۱۴)».

نماینده‌ی انقلابی باید برای قیام و قعودش، دوست داشتن و نداشتن علنی‌ا‌ش به عاقبت‌اندیشی جریانِ تصمیماتش، اشراف داشته باشد. انقلاب اسلامی بر آن است تداومی را از خدمت به مردم شکل دهد که مردم، باعزت و اقتدارِ فردی در سایه عزت و اقتدارِ نظام، تعالی همه‌جانبه‌ی دنیوی و اُخروی را به‌پیش ببرند که «مَن کانَ یُریدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَمیعًا إِلَیهِ یَصعَدُ الکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالعَمَلُ الصّالِحُ یَرفَعُهُ (سوره مبارکه فاطر، آیه ۱۰)» مولای متقیان علی علیه‌السلام در ادامه‌ این آیه‌ی شریفه می‌فرمایند: «وقتی کردارش صالح باشد، قول و کلامش بالا می‌رود (إِذَا کَانَ عَمَلُهُ خَالِصاً ارْتَفَعَ قَوْلُهُ وَ کَلَامُهُ، مستدرک الوسایل، ج۵، ص۳۵۸)» این عزت به فرموده‌ی رهبر حکیم ما، باعزت و قدرت برخاسته از درون حاصل می‌شود. این درون‌زایی عزت و قدرت فردی و اجتماعی، حقیقی است و نه وابسته به غیر، توهمی و اعتباری و « هَبَاءً مَنْثُورًا (سوره مبارکه فرقان،‌ آیه ۲۳)».

اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین مستمسک سیاست خارجی و رفتار حکمرانان جامعه اسلامی توجه به‌قاعده‌ی فقهی نفی سبیل است. منشأ اصطیاد این قاعده فقهی که موردقبول عامه و فقه جعفری است،‌آیه‌ی ۱۴۱ سوره‌ی مبارکه‌ی نساء‌است، « لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکافِرینَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً ». یعنی خداوند مقرر فرموده، کافران بر مؤمنان استیلا نداشته باشند. این تقریر الهی در عالم ثبوت و عالم تکوین،‌ با رفتار و قانون‌گذاری حکمران اسلامی در عالم تشریع، جریان می‌یابد که ما در عالم اختیار و خودسازی هستیم و عالم آخرت، تحقق عینی و تکوینی آیه‌ی شریفه را شهود خواهیم کرد. در نگاه مفسرین و فقها ازآنجایی‌که سبیل نکره است و افاده‌ی عام دارد در همه‌ی شئون مادی و معنوی جامعه اسلامی تسری و حکومت واقعی دارد و هر عقد و پیمان و ایقاع و قراردادی را  اگر موجب عزت و شرف کافر بر مسلم بشود، نفی و اعتبار حقوقی ندارد. لذا به‌زعم نگارنده قاعده‌ی فقهی «نفی سبیل» اساس بینش، ‌منش و کنش رفتار سایبری فردی و جمعی حاکمان جامعه اسلامی را باید شکل دهد. زیرا فضای سایبر برساخته و توسعه یافته غرب است.

کلیدی‌ترین موضوعی که در مورد برخی سرویس‌های موجود فضای سایبر با معیار قاعده‌ی نفی سبیل قابل‌برداشت است،‌ توسعه سرویس‌های عامه‌پسند غربی در جغرافیای سایبری ایران اسلامی است. این سرویس‌ها از دو حیث قابل انطباق با این قاعده فقهی است. اول اینکه این سرویس‌ها به علت ماهیت متمرکز و ابری خود،‌ مخزن وسیعی از اطلاعات و احوالات کاربران خود را در بردارند. جمع‌آوری، تحلیل اطلاعات و مهندسی فکر و اندیشه‌،‌ کشف ذائقه و ذائقه سازی حداقل کاری است که این سرویس‌ها در حال استفاده و توسعه آن هستند. اطلاعات و احوالات کاربر این سرویس‌ها وقتی به ساعات و مکان‌ها گره می‌خورد، قدرت اعجاب‌انگیزی را شکل می‌دهد که می‌تواند رفتار و حالات فرد و جامعه را پیش‌بینی پذیر کند و حتی ذائقه‌ی جدیدی را ناخودآگاه و بی‌اختیار برای کاربر بسازد،‌ ذائقه‌ای که کاربر تا پیش‌ازاین به آن میل و علاقه‌ای نداشت. اما آن‌چنان ظریف و آرام به اغوا گری می‌پردازند که ذهن‌ها و ادراکات را نیز مصادره می‌کند و دستگاه فکری و شناختی نیز تابع این منطق واژگون می‌شود، که دومین حیث انطباق قاعده با توسعه این سرویس‌ها است. در این جنگ ادارکی و شناختی، هویت فردی و سیاسی نیز تابع حضور یا عدم حضور در سرویسی قرار می‌گیرد و پذیرش هنجارهای این پلتفرم‌ها و تن دادن به جریان و حرکت این رودخانه‌ی مخرب با جذابیتی دروغین و توهمی، موجب بی‌اثر شدن رفتارها و اعمال صالح می‌شود. « أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ - آیا آن‌که باژگون بر روی خویش درافتاده را می‌پیماید، راه‌یافته‌تر است، یا آن‌کس که راست و درست بر صراط مستقیم می‌رود؟ (سوره مبارکه‌ی مُلک، آیه ۲۲)».

لذا با توجه به فرمایش امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام که فرمودند « اَلنّاسُ بِأُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ (بحارالانوار جلد 75 صفحه 46)» از شما دو درخواست دارم:

الف: در سرویس‌های خارجی به‌ویژه توییتر حضور نداشته باشید. متأسفانه معیار و نصاب سیاسی  بودن، مردمی‌ بودن و توجه به جامعه، توییت زدن آن‌هم به زبان فارسی و برای فارسی‌زبانان است که از لحاظ قانونی امکان دسترسی به این سرویس‌ها را ندارند. شکستن تابوی استفاده نکردن از این سرویس‌ها به‌ویژه در بین سیاسیون رفتار تراز نماینده‌ی انقلابی است. نمی‌توانیم در حرف و عمل به دنبال نفی سبیل، عزت همه‌جانبه نظام اسلامی و ساخت درونی قدرت‌ها و قوت‌ها باشیم، اما در فضای سایبر مقهور جنگ شناختی و سرویس‌های مهندسی فرهنگ و تمدن مادی غرب بوده و مدل توسعه‌ی آن‌ها را بپذیریم.

شما به‌عنوان مجموعه‌ای که ملت به شما روی آورده و معتقد است می‌توانید تغییر و تحول در اداره‌ی کشور ایجاد کنید،‌ خود می‌توانید منجر به مرجع و برند شدن سرویس‌های ایرانی مرتبط با حضور سایبری شوید.

ب: ایجاد اقتدار وامانده و فراموش‌شده برای شورای عالی فضای مجازی دومین درخواست از شماست. تحولات سریع فضای سایبر نیازمند مرجع چابک در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری است. فلسفه شکل‌گیری شورای عالی فضای مجازی نیز همین بوده که گره‌های پیشرفت سایبری را در هم‌گرایی تمام قوای کشور، بگشاید و تصمیماتی چابک و به لحظه بگیرد. لذا  ایجاد این مرجعیت در قوانین جاری و بودجه سالانه برای نهادهای و وزارت‌خانه‌هایی که در گسترش و توسعه سایبر موثر هستند، لازم و ضروری است.

برادران و خواهران محترمِ منتخبِ «مردم»، عزت از خداست و عمل صالح است که کلام را نافذ می‌کند بر خدا توکل کنید و منش انقلابی سایبری را در رفتار فردی، قانون‌گذاری و نظارتی خود برگزینید که «الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ» (نهج‌البلاغه، قصار ۲۱).

/1360/