چرا تنها؟!

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، دفتر مقام معظم رهبری در طی یک اطلاعیه به مردم اطلاع رسانی می‌کند که مراسمات حسینیه امام خمینی بیت رهبری امسال بدون حضور مردم عزیزمان برگزار خواهد شد.

این خبر حواشی زیادی داشت؛ برخی آن را تایید برگزاری مراسمات هیئات عزاداری می پنداشتند و برخی دیگر در پی عکس آن بودند یعنی رهبری هم نظر به برگزاری مراسمات امسال در قالب هیئات با حضور مردم نبودند!

به نظر می رسد در بازتحلیلی از این رخداد باید گفت به حیث امنیتی برای فردی در این جایگاه، تمامی دیدارها، سخنرانی های عمومی حضوری و ... تعطیل می شود و همه آنها به صورت ویدئو کنفرانسی انجام می شود.

و آنچه رخ می دهد این است که در چنین فضایی، رهبر عزیزمان در حسینیه تنها نشسته و سخنرانی و روضه استماع می کند و بر مصائب جدش گریه می کند. این که چرا محل تجمعات عمومی و دیدارها با مردم و اقشار مختلف، حسینیه خوانده می شود همچون امام عزیزمان که مکان دیدارش با مردم و گروه‌ها، حسنیه جماران بود، خود شرح مفصل دارد که مجال پرداختن به آن نیست.

برای برخی جای تعجب بود که چرا تنها؟ مگر نمی شد با رعایت پروتکل ها، جلسه را با حضور مردم برگزار کرد؟ چرا رسانه ای شد؟ چرا در حسینیه بود و در منزل شخصی شان یا در مکان کوچکتری و بخش های دیگر بیت نبود؟

شاید نتوان پاسخ این سؤالات را دریافت و از جزئیات گفت ولی آنچه قدر متیقن است، این است که هر چند به حیث امنیتی، برگزاری مراسم در این شرایط  بیماری، ممکن نیست ولی جلسه امام حسین تعطیلی بردار نیست.

با اینکه امکان برگزاری جلسه به صورت ویدئو کنفرانسی بود،همچنان که محفل انس با قرآن در ماه مبارک رمضان چنین شد ولی جلسه روضه امام حسین باید به صورت حضوری و نه مجازی! آن هم در حسینیه حتی شده «تنها» برگزار شود ولی تعطیل نشود.

بنابراین بهتر است به جای اینکه بگوییم چرا تنها؟! بگوییم حتی تنها؛ یعنی هر چند محدودیت‌ها، معذوریت ساخته اند ولی حتی تنها هم شده، روضه ارباب بی کفن باید برگزار شود و باید انعکاس رسانه ای هم پیدا کند.

خدا حفظش کند...