دولت در مقابل استقلال کشور!
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، اهمیتی که میتوان برای فضای مجازی در نظر گرفت، عبارتی مانند (همسنگ انقلاب) است؛ به این معنا که وقتی در گفتارهای رهبر معظم انقلاب راجع به فضای مجازی نگاه میکنیم، ایشان برای این فضا ارزشی همانند ارزش انقلاب اسلامی قائل هستند، ولی آیا مابقی مسؤولان نیز چنین اهمیتی را برای این فضا قائل هستند؟
اندکی که در نظرات و آرا متخصصان و تحلیلگران فضای سایبری غور خورده شود، نظام اولویتبندی رهبر معظم انقلاب در مسأله فضای مجازی نه تنها به صورت علمی بررسی نمیشود بلکه به طرز عجیبی در مارپیچ سکوت رسانهای حتی اسمی از آن هم به میان نمیآید. در این بین به راحتی میتوان بوی عملیاتهای مختلف رسانهای علیه ملی شدن این فضا را استشمام کرد، از این رو باید درک صحیحی نسبت به پدیدههای جاری داشت تا دچار اشتباه محاسباتی نشویم و تلاش برای ملی کردن فضای مجازی را اولویت دوم در عرصه مدیریت فضای سایبری قرار ندهیم.
نگرانی مراجع از وضعیت آشفته فضای مجازی
22 دیماه حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی در دیدار با رئیس سازمان تبلیغات اسلامی حملات دشمن در شبكههای ماهواره ای، سایت ها و فضای مجازی را شدید دانستند و تأکید کردند: انواع شبهه، دروغ، تهمت را بیان می كنند و منتشر می کنند و چون نظارتی هم نیست به راحتی می توانند موفق شوند. تذکر و اظهار نگرانی حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی اولین اظهار نگرانی از سمت مراجع تقلید نیست؛ بلکه بارها علما و مراجع بزگوار نسبت به وضعیت اسفناک فضای مجازی اظهار نگرانی کردهاند. دریغ از اینکه در بین مردم این فرمایشات منتقل شود.
منتقل نشدن این مباحث به مردم و احساس نیاز نکردن مردم برای نظارت بر وضعیت اسفناک فضای مجازی، اول باید گریبان دولت و مجریان قوانین و سپس گریبان خود را گرفت؛ چرا که با استنباط از اصلهای ۸ و ۹ قانون اساسی بر دولت جمهوری اسلامی واجب است که فضای مجازی را مدیریت و بر آن نظارت درستی داشته باشد، و طبق اصلهای ۲۴ و ۱۷۵ قانون اساسی، دولت جمهوری اسلامی موظف به جلوگیری از انتشار هرگونه محتوایی است که با مبانی و موازین اسلام، حقوق عمومی و مصالح کشور مخالف یا در تعارض باشد.
درحالی که با مشاهده اتفاقات چند سال اخیر و با توجه به اصل ۹ قانون اساسی، مخالفت دولت با استقلال سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور را مشاهده خواهیم کرد. و از طرفی باید گریبان خود را گرفت که برای انتخاب دومین شخصیت سیاسی کشور به سخنان یک عده هنرمند گوش داده و سرنوشت سیاسی کشور را دست کارشناسان هنری سپردهایم! شاید تصویب قانون عدم حمایت هنرمندان از شخصیتهای سیاسی راهکاری برای مطلوب کردن وضعیت سیاسی کشور باشد تا هنرمندان بدون علم و دانش کافی، از فردی دفاع نکرده و باعث جریانسازی در عرصه انتخابات نشوند.
به طور کلی اگر طی چند سال اخیر به یکی از مهمترین دستورات رهبری در بحث فضای سایبری (اهتمام ویژه به سالمسازی و حفظ امنیت همهجانبه فضای مجازی کشور و نیز حفظ حریم خصوصی آحاد جامعه و مقابله مؤثر با نفوذ و دستاندازی بیگانگان در این عرصه) که در حکم شورای عالی فضای مجازی عنوان شده است، توجه شده بود، شاهد تخریب بنیان خانوادهها، توسعه قمار، قتل، سرقت، انحرافات جنسی، بیماریهای روحی روانی، و بسیاری مفاسد و فجایع دیگر نبودیم.